Ik ben nu 4 maanden in de Filipijnen. Tot nu toe heb ik veel geleerd! veel verschillende ontmoetingen gehad met Filipijnse mensen en ook gesproken met partner organisaties van WorldActivity Philippines. Zo ook een ontmoeting met Circle of Friends Foundation (COFFI) een organisatie dat de wheelmobile service aanbiedt, een transport service voor mensen in een rolstoel. Zij vertelden dat er veel regels zijn bedacht: ‘Het openbaar vervoer zou rolstoel vriendelijk moeten zijn’. Heel goed bedacht, maar het wordt alleen niet uitgevoerd. Op de jeepney zie je vaak een sticker ‘rolstoel vriendelijk’ terwijl dat echt niet het geval is. Ik heb soms al moeite om fatsoenlijk in en uit te stappen.

Ik heb ook gemerkt dat een ontmoeting hier heel anders gaat dan in Nederland. Vaak komen de Filipijnen later dan je hebt afgesproken. Ook wel ‘Filipino time’ genoemd. Gelukkig heb ik hier geleerd geduldig te zijn.

En in die tijd dat je zit te wachten op je afspraak, kun je best andere nuttige dingen doen; bijvoorbeeld een gesprek voeren met iemand die je niet kent en ook aan het wachten is. Als je afspraak er dan is, wordt er vaak gezegd dat er veel verkeer was of er geen parkeerplek gevonden kon worden.

Een ander verschil is dat er in Nederland een agenda is waarin de punten staan die besproken moeten worden, Hier werkt dat niet zo. Soms gaat het gesprek alle kanten op of gaat het in een keer over hun zoon of dochter of ander familielid. Ik denk dan maar: als ik maar de informatie krijgt die ik nodig heb. Alleen het duurt vaak even wat langer.  

Na 4 maanden leer ik deze cultuur steeds beter kennen. De Filipijnse cultuur is indirect. Wij Nederlandse zijn direct en kunnen daardoor best bot overkomen en soms mensen aan het huilen maken. Ook heb ik hier gemerkt dat het antwoord ‘ja’ op verschillende manieren geïnterpreteerd kan worden. Omdat ze het niet gemakkelijk vinden om de ‘nee’ boodschap over te moeten brengen. Als ik hier nog eens verdwaal en ik vraag of ik naar links moet dan wordt er ja geknikt. Vraag ik aan iemand anders of ik naar rechts moet dan wordt er ook ja geknikt. 

Ik doe dingen vaak op een Nederlandse manier, zo doen de Filipijnen dat op een Filipijnse manier. Het is niet zo dat het een goed is en het ander fout. Maar inzicht in cultuurverschillen is zeker belangrijk. Dit om de ander te begrijpen en ook handig als je wilt dat de ander jou begrijpt. 

Ik waardeer de Filipijnse cultuur. Maar ook die van Nederland. 27 april was het Koningsdag. En zijn we naar de Nederlandse ambassade gegaan. Kaas, stroopwafels en natuurlijk bitterballen! Het ging er hier wat anders aan toe dan ik gewend ben in Nederland, maar de bitterballen waren lekker!