Naast het doneren van lakens en het delen van voedsel heb ik samen met anderen ook op een andere manier dingen gedoneerd en gedeeld.
Vaak ging ik samen met een klein groepje wat eten op de markt vlakbij onze hostel. Deze markt is een markt die laat zien dat liefde op het eerste gezicht mogelijk is.
Ik kwam daar en mijn ogen konden niet genoeg krijgen van al het eten dat overheerlijk klaargemaakt werd door lokale mensen.
En dan de prijs...!
Wij konden een hele wokplate krijgen waarvoor je in Nederland nog niet eens een pak toiletpapier kunt halen.

En dan heb ik het nog niet eens over de kwantiteit. In Nederland zou je normaal gesproken een portie krijgen wat overeenkomt met 5 naaktslakken naast elkaar maar daar op de Filipijnen kregen wij het vaak niet eens helemaal op.
Omdat wij elke dag te maken hadden met de confrontaties van de armoedige mensen gingen er bij mij toch wel belletjes rinkelen als ik erover nadacht om het overige voedsel weg te gooien.
Zo kwam het voor dat ik sindsdien met anderen ons eten weggaf aan kinderen en moeders langs de autoweg. Zij keken nooit op of om maar hielden vaak alleen hun handen op.
Als wij een zakje met voedsel in hun handen legden grepen ze er maar als te graag naar en dát beeld...dat voelt goed.
Je gaat beseffen dat zo'n héle kleine actie tot iets heel groots kan leiden bij zulk soort mensen.

Vandaar dat het goed is om dit voor de rest van je leven in je achterhoofd te houden.