Casus

Verdachte heeft als basketbalspeler op de bewuste avond meegespeeld in een wedstrijd in de gemeente Urk. Tegen het einde van de wedstrijd kreeg verdachte een zodanige klap van een tegenspeler tegen zijn slaap, dat hij op de grond is gevallen. Hij is niet bewusteloos geweest en voelde zich niet duizelig. Vervolgens werd hij uit de wedstrijd gehaald. De aanwezige fysiotherapeut controleerde de toestand van verdachte, gaf hem een ijszakje voor de pijnlijke plek en een aspirine. Verdachte is vervolgens gaan douchen. Daarna hebben een kennis van hem en haar vriend afzonderlijk met verdachte gesproken. Beiden vonden hem tijdens dit gesprek een verwarde indruk maken, maar hebben dit geen van beiden kenbaar gemaakt aan verdachte. Beiden wisten dat verdachte in zijn auto die avond nog naar huis (Amstelveen) zou rijden. De fysiotherapeut heeft verdachte uit voorzorg na het gebeuren nog ongeveer drie kwartier in het oog gehouden en geen bijzonderheden waargenomen. Hij achtte het verantwoord verdachte in zijn auto naar huis te laten rijden. Toen verdachte reeds in zijn auto zat, heeft de fysiotherapeut nog naar zijn toestand geïnformeerd en heeft verdachte hem een positief antwoord gegeven. Verdachte zelf voelde zich op dat moment goed. Vervolgens is verdachte uit Urk weggereden met de bedoeling om via Emmeloord en Lelystad naar Amstelveen te rijden. Op de zuidelijke rijstrook van de A1 richting Apeldoorn heeft verdachte een aanrijding veroorzaakt en is vervolgens doorgereden. Verdachte heeft geen verklaring voor het feit dat hij op die weg heeft gereden. Van de aanrijding heeft hij evenmin iets gemerkt. De raadsvrouw van verdachte heeft ter terechtzitting het verweer van “verontschuldigbare onmacht” (afwezigheid van alle schuld) naar voren gebracht, ter bestrijding van de tenlastegelegde schuld.

Rechtbank

De rechtbank acht het aannemelijk dat tijdens de rit naar huis bij verdachte op een gegeven moment een bepaalde vorm van “afwezigheid” is ontstaan als gevolg van de eerder die avond opgelopen klap tegen zijn hoofd. Het feit dat verdachte, die de bedoeling had naar Amstelveen te gaan, zich heeft bevonden op de zuidelijke rijbaan van de A1 richting Apeldoorn, een route die in geen verband kan worden gebracht met verdachtes reisdoel, draagt het oordeel van de rechtbank in belangrijke mate.

Voorts is de rechtbank van oordeel dat het verdachte “niet euvel te duiden is” dat hij, overeenkomstig zijn tevoren genomen besluit, met zijn auto naar huis is gereden. Er waren immers geen voor hem toen kenbare aanwijzingen dat hij lichamelijk en/of geestelijk niet in orde zou zijn. Derhalve bestond er voor hem toen geen aanleiding te twijfelen aan zijn bekwaamheid zijn auto naar behoren te besturen.

Nu verdachte van zijn handelen op geen wijze een verwijt valt te maken, ontbreekt bij hem de tenlastegelegde schuld, zodat verdachte van het hier tenlastegelegde dient te worden vrijgesproken.