1.1 Inleiding

Goede diagnostiek is noodzakelijk, omdat elke hulpverlener het risico loopt om vragen en problemen van cliënten teveel vanuit het eigen referentiekader te benaderen, met een ongepaste interventie tot gevolg. Een vereiste is dan ook dat de hulpverlener de diagnostiek systematisch uitvoert. In het huidige artikel wordt ingegaan op de algemene logica achter de diagnostische modellen en de verschillen tussen deze modellen.

1.2 De empirische cyclus als basis van formele

Abstract

Deze studie vergelijkt de effectiviteit van expliciete en impliciete instructies van twee Nederlandse spellingsregels. Leerlingen met een zonder problemen bij het spellen werden geïnstrueerd met een impliciete of expliciete regel in twee experimenten. Experiment 1 suggereerde dat een expliciete instructie van een morfologische spellingsregel leidde tot 'instance-based' kennis bij leerlingen met spellingsproblemen en tot 'rule-based' kennis bij kinderen zonder spellingsproblemen. Impliciete instructie leidde tot 'instance-based' kennis bij kinderen met spellingsproblemen en kinderen zonder spellingsproblemen leerden niets bij. Experiment 2 gaf aan dat expliciete en impliciete instructies van orthografische spellingsregels even effectief waren in beide groepen en dat de kennis die ze opdeden 'instance-based' was. De bevindingen suggereren dat expliciete instructies effectiever zijn dan impliciete instructies voor

Tekstbegrip is afhankelijk van verschillende taalvaardigheden: lexicale vaardigheden op lager niveau, zoals woordleesefficiëntie en woordenschat. Daarnaast op zinsniveau kennis voer grammaticale structuren. Op het hogere verwerkingsniveau zijn dit werkgeheugencapaciteit, gevolgtrekkingen en begripsvermogen. Deze hogere niveaus zijn nodig voor tekstbegrip om betekenisvolle representaties te genereren van de tekst. Lagere niveaus, zoals woordenschat, zijn van belang om als bronnen te functioneren voor hogere niveaus. De link tussen deze niveaus zijn gedemonstreerd aan de hand van zowel correlationele als longitudinale studies. Het is niet verassend dat kinderen met problemen in het begrijpend lezen moeilijkheden laten zien in verscheidene taaltaken. Beperkingen zijn gevonden in het werkgeheugen, het vermogen om conclusies te trekken en begripsvermogen. Echter, Cornoldi, de Beni en Pazzaglia (1996) waarschuwen voor deze conclusies uit correlationeel onderzoek om de volgende redenen. Ten eerste zijn er verschillende manieren waarop een

Abstract

In transparante spellingen, of orthografieën, zoals de Duitse spelling komen problemen in lezen en spellen geïsoleerd vaak voor en zijn even prevalent als gecombineerde beperkingen van lezen en spellen. De cognitieve oorzaken hiervan zijn vaak onduidelijk. Disfuncties in het werkgeheugen lijken deze beperkingen enigszins te kunnen verklaren. In dit onderzoek is met een 2 (leesproblemen ja vs. nee) x2 (spelling problemen ja vs. nee) design gepoogd de invloed van het werkgeheugen in kaart te brengen. Het werkgeheugen is gemeten in 204 derde klassers, waarbij multivariate analyes van variantie zijn uitgevoerd voor elk werkgeheugencomponent. Kinderen met problemen in de spelling hadden

Een alternatief voor het discrepantiemodel van leerproblemen

Leerproblemen worden gediagnosticeerd op basis van een discrepantie tussen het IQ en leesprestaties van de student. Gediagnosticeerde studenten met leerproblemen ontvangen specifieke maatregelen. Het “component model of reading’ (CMR) beschrijft in dit artikel de identificatie van het leescomponent als bron voor het leesprobleem.

Bijna 38% van de vierdeklassers zijn geïdentificeerd met lezen onder het basis-leesniveau. Een aantal hiervan hebben de diagnose leerproblemen gekregen en ontvangen daarvoor speciale instructies. Veel onderzoeken hebben laten zien dat de bestaande diagnosemethode

Wie leerlingen met spellingsproblemen wil helpen moet kennis hebben van het spellingssysteem van het Nederlands. Zo kunnen spelfouten beter geïnterpreteerd worden.

De orthografie van het Nederlands

Orthografie: regels waarmee gesproken taal in geschreven vorm kan worden omgezet. In het Nederlands worden alle fonemen of foneemclusters omgezet in letters of letterclusters (alfabet).

Basisprincipes van het Nederlandse orthografisch systeem

1. Het fonemisch beginsel

Elk foneem wordt door steeds een en dezelfde letter weergegeven. Toch zijn hier in het Nederlands vele uitzonderingen op:

• Het alfabet bevat minder

1. Introductie
Kinderen ontwikkelen een groot deel van hun sociale gedrag in hun interacties met leeftijdsgenoten. De interactie tussen leeftijdsgenoten is daarom ook zorgvuldig bestudeerd in de ontwikkelingspsychologie. Deze interactie impliceert verandering op de korte termijn bij concrete interacties en over de lange termijn, wat de ontwikkeling inhoudt van kindertijd tot volwassenheid. Een belangrijke vraag is hoe deze veranderingen op korte termijn en lange termijn kan worden verklaart. Dit wordt in het huidige artikel gedaan met het dynamische systeem model.

1.1 Kernkenmerken van de dynamieken van interactieprocessen
Een belangrijk component in het ontwikkelen van goede relaties met leeftijdsgenoten zijn de sociale vaardigheden van het kind, welke het niveau van sociale competentie aangeven. Men spreekt hier van sociale effectiviteit, wat beschreven wordt als de mogelijkheid om persoonlijke doelen in sociale interacties na te streven en gelijktijdig deze relatie goed te houden over de tijd en in verschillende situaties. Over het algemeen vergroot de

Kinderen die slecht kunnen rekenen zoude meer baat hebben bij één expliciete aanpak voor een rekensom. Vooral het leren aftrekken is voor kinderen op het speciaal basisonderwijs (sbo) een probleem.
In sommige gevallen is, naast de standaard afhaalaanpak, de aanvulaanpak een goede aanpak zijn. Bijvoorbeeld in het geval van 62-58 (58+2=60, 60+2=62, dus het antwoord is 4). Er is onderzocht of sbo-leerlingen deze aanpak spontaan gebruiken.
In dit onderzoek zijn verschillende aftrekopgaven opgenomen: opgaven met grote en kleine verschillen tussen de getallen, kale opgaven en opgaven gepresenteerd in een context (een afhaalcontext en een aanvulcontext).
56 spo-leerlingen van 8 tot 12 jaar maakten de toets. Allen hadden zij niveau eind groep 4 en hadden één tot vijf jaar rekenachterstand. De meeste leerlingen hadden enkel de afhaalaanpak geleerd.
Uit het onderzoek bleek dat in 34% van de gevallen waarin de leerlingen een antwoord hadden ingevuld zij spontaan de aanvulaanpak gebruikten.