Het Annapurna Circuit in Nepal staat bekend als een van de meest waanzinnige en veelzijdige trektochten ter wereld. In 12-19 dagen en tot zo’n 200 km hiken, stijg je tot een hoogte van 5416 meter met één ultiem doel: het passeren van de besneeuwde Thorung-La pas.

Omdat wij nog voor het hoogseizoen waren gestart – op 9 februari 2013 – hadden we de berg en de meest schitterende vergezichten de eerste dagen voor onszelf: in deze periode gaan er gemiddeld 6 mensen per dag de berg op. Ter vergelijking: in oktober zijn dat er zo’n 200 per dag. Daartegenover staat een risico: neerslag in deze tijd van het jaar betekent vrijwel altijd een flink pak sneeuw.

De eerste dagen van de voettocht kenmerkten zich door prachtig weer en een afwisselend landschap. Met de ijsblauwe Marsyangdi-rivier aan onze zijde passeren we rijstvelden, diepe valleien, watervallen en spannende hangbruggen, die vanzelfsprekend alleen toegankelijk zijn voor voetgangers en vee. Met uitzicht op de besneeuwde pieken in de verte slapen we in eenvoudige, maar sfeervolle houten guesthouses waar we bij zonsopgang worden gewekt door het gekraai van een haan.

Een dag in de bergen

Een dag begint met op tijd opstaan (tussen 6 en 7 is vroeg voor ons) en een stevig ontbijt. Wij kozen meestal voor een chapati met omelet en een pot melkthee. Ook bestelden we enkele gekookte eieren en een traditioneel Tibetaans brood dat we lieten inpakken voor onderweg. In trekkingsschema’s en reisgidsen staan voorbeelden van mogelijke dag-tot-dag-routes. Wij liepen per dag zo’n 15 tot 20 km in 7 à 8 uur inclusief een lekkere lange lunchpauze van 1,5 uur. Voor 17.00 uur wil je zeker op je bestemming aankomen, want er is geen verlichting in de bergen en het koelt snel af. Al gauw vind je jezelf met muts en sjaal aan het avondeten.

De menukaart bestaat uit lekkere lokale gerechten zoals momo’s (gefrituurde of gestoomde dumplings), knoflooksoep en het traditionele Nepalese krachtvoer Dahl Bat (onbeperkt rijst met linzencurry, gebakken aardappeltjes, groenten en ‘pickle’). Vanaf 18.30u valt de duisternis in en beperken de activiteiten zich tot het bewonderen van de indrukwekkende sterrenhemel. Dan vroeg naar bed waar je een boekje leest met het ruisen van de rivier op de achtergrond. Wij vonden het erg ontspannen om zo te leven volgens het ritme van de natuur.

Ingesneeuwd in Manang

Manang, een van de grotere bergdorpen op 3500 meter hoogte, is een populaire rustplaats. Op deze hoogte kunnen de eerste verschijnselen van hoogteziekte zich openbaren en dus nemen trekkers hier een dag of twee rust om te acclimatiseren. Vanaf Manang is het nog drie dagen lopen voordat je het hoogste punt – de Thorung-La pas – over bent. Tot aan Manang hadden wij al twee dagen in de sneeuw gelopen en nu werd er opnieuw sneeuw en storm voorspeld. De vier daaropvolgende dagen zaten we ingesneeuwd rondom de kachel die werd gestookt met Jak-poep. Opstaan en naar bed gaan was het ergst want het duurde lang voordat je weer warm werd: een slaapkamer rond het vriespunt, geen stromend water door bevroren leidingen en slapen met electronica in bed omdat de accu’s anders leeglopen. Maar vooral hebben we veel nieuwe mensen ontmoet, spelletjes gespeeld en ons overgeleverd aan de rust temidden van een wit sneeuwlandschap.

Toen het ophield met sneeuwen, werd duidelijk dat we moesten terugkeren. De weg omhoog was dichtgesneeuwd tot schouderhoogte en de aanhoudende zon veroorzaakte een smeltende ijsbaan en een groot lawinegevaar. Natuurlijk zaten we er even beteuterd bij, maar we wilden ook geen onnodige risico’s nemen. Onderweg naar beneden genoten we van een dik pak sneeuw en zagen we daadwerkelijk drie lawines de berg af komen. We hadden de juiste keuze gemaakt.

De keerzijde van het toerisme

Het groeiend aantal toeristen zorgt voor een goede bron van inkomsten voor meer en meer dorpelingen. Hoewel overnachtingen goedkoop zijn, worden er jaarlijks nieuwe ‘prijsafspraken’ gemaakt over de menukaarten. Prijzen stijgen naarmate je hoger op de berg komt. Wij betaalden gemiddeld € 11,75 per persoon per dag aan eten (ter vergelijking: in India was dit € 4,66).

Wat je niet leest in de reisgidsen, is dat men de laatste jaren druk bezig is een weg(!) aan te leggen langs de route. Hoewel je betaalt voor het intact houden van de ‘Conservation Area’ en je als wandelaar wordt aangespoord zuinig te zijn op de fragiele natuur, vindt de Nepalese overheid de aanleg van wegen in een beschermd gebied blijkbaar geen probleem. Tot op heden is er een weg in gebruik tot aan Chame – 56 kilometer vanaf het startpunt Besisahar. En een tweede deel tot aan Manang (90 km vanaf het startpunt) is al bijna af.

Natuurlijk bieden deze ontwikkelingen meer gemak voor de dorpelingen en werken wij als toeristen dit soort zaken onwelwillend in de hand. Toch biedt het nieuwe plaatje minder wandelplezier en vragen wij ons af: “Hoe ziet dit gebied er over tien jaar uit?”

Een voettocht door het Annapurna gebergte is en blijft prachtig en een groot avontuur. Maar mocht je overwegen om een dergelijke trekking te gaan doen, dan adviseren wij: wacht niet te lang.

Foto en videocompilatie

Met onze beperkte middelen hebben we toch een mooie compilatie gemaakt van deze trekking. Als je na het lezen van deze lange blog geen 3 minuten meer hebt, geen punt. Hij duurt maar 2:52 min!

Lees de blog in zijn originele opmaak en voorzien van meer foto's op:
http://reiswijsneuzen.nl/video-de-twee-gezichten-van-het-annapurna-gebergte/

www.reiswijsneuzen.nl is de website van Bart en Manon. Wij zijn voor onbepaalde tijd op wereldreis. Op onze reisblog vind je onze verhalen, tips & inspiratie, video's en informatie over voorbereidingen, kosten en budget. Ook zijn wij te vinden op Facebook, Twitter en Youtube.