Bundel Samenvattingen van het boek Introduction to Personality, Clinical and Health Pyschology - Custom editon McGrawHill (2018) bij het vak Persoonlijke, Klinische en Gezondheidspsychologie (Universiteit Leiden)
- 992 reads
Join with a free account for more service, or become a member for full access to exclusives and extra support of WorldSupporter >>
Psychologische stoornissen begrijpen via:
Biologische theorieën van psychopathologie schrijven typisch symptomen toe aan structurele abnormaliteiten in de hersenen, ongeordende biochemie of defecte genen.
Structurele abnormaliteit in hersenen
Structuurafwijkingen in de hersenen kunnen worden veroorzaakt door defecte genen, door ziekte of door letsel. Welk specifiek gebied van de hersenen is beschadigd, beïnvloedt de symptomen van de individu.
Ongeordende biochemie
Veel biologische theorieën schrijven psychopathologie toe aan onevenwichtigheden in neurotransmitters of het functioneren van receptoren voor neurotransmitters.
Defecte genen
Genetische theorieën van abnormaliteit suggereren meestal dat het een opeenhoping van defecte genen vergt om een psychopathologie te veroorzaken. Genen kunnen de omgevingen beïnvloeden die mensen kiezen, die dan de uitdrukking beïnvloeden van genetische neigingen.
Epigenetica = de studie van hoe omgevingscondities de expressie van genen kunnen beïnvloeden. (En niet de genen zelf veranderen).
Biologische therapieën omvatten meestal het gebruik van geneesmiddelen die bedoeld zijn om het functioneren van de neurotransmitters in de hersenen te reguleren die zijn geassocieerd met een psychologische stoornis of om structurele hersenafwijkingen of de effecten van genetica te compenseren:
Elektroconvulsietherapie wordt gebruikt om ernstige depressie te behandelen. Verschillende nieuwe methoden worden ontwikkeld om de hersenen te stimuleren zonder elektriciteit te gebruiken. Psychochirurgie wordt in zeldzame gevallen gebruikt (vroeger bijv. lobotomie).
De gedragstheorieën van abnormaliteit verwerpen ideeën over onbewuste conflicten en richten zich alleen op de beloningen en straffen in de omgeving die gedrag vormen en behouden. Er zijn twee soorten conditionering:
Mensen leren ook door het gedrag te imiteren dat door anderen is gemodelleerd en door de beloningen en straffen te observeren die anderen ontvangen voor hun gedrag.
Gedragstherapie richt zich op het veranderen van specifiek onaangepast gedrag en emoties door de versterkingen voor hen te veranderen. Een aantal technieken voor gedragsverandering staan in tabel 2 van het boek op pagina 38.
Cognitieve theorieën suggereren dat de cognities van mensen (bijv. Toeschrijvingen voor gebeurtenissen, globale aannames) het gedrag en de emoties beïnvloeden waarmee ze op situaties reageren. Cognitieve therapieën richten zich op het veranderen van de manier waarop een cliënt over belangrijke situaties denkt.
Psychodynamische theorieën van psychopathologie richten zich op onbewuste conflicten die angst veroorzaken bij het individu en resulteren in onaangepast gedrag.
Freud voerde aan dat deze conflicten ontstaan wanneer de impulsen van het ID in botsing komen met de beperkingen van het gedrag die door het ego en het superego worden opgelegd.
Mensen gebruiken verschillende soorten afweermechanismen om hun interne conflicten aan te pakken. Hoe zorgverleners omgaan met de overgangen van een kind door de psychoseksuele stadia (Freud) bepaalt de zorgen of problemen waar het kind op gefixeerd kan raken.
Meer recente psychodynamische theoretici richten zich minder op de rol van onbewuste impulsen en meer op de ontwikkeling van het zelfconcept van het individu in de context van interpersoonlijke relaties. Ze zien een grotere rol voor het milieu bij het vormgeven van persoonlijkheid en hebben meer hoop op verandering tijdens de volwassenheid dan Freud had.
Psychodynamische therapie richt zich op onbewuste conflicten die leiden tot onaangepast gedrag en emoties.
Interpersoonlijke therapieën zijn gebaseerd op psychodynamische theorieën, maar richten zich meer op de huidige relaties en zorgen.
Humanistische theorieën suggereren dat alle mensen ernaar streven hun potentieel ten goede te benutten en zichzelf te actualiseren. Het onvermogen om iemands potentieel te vervullen vloeit voort uit de druk van de samenleving om te voldoen aan de verwachtingen en waarden van anderen.
Humanistische therapieën proberen een cliënt te helpen zijn of haar potentieel voor zelfactualisatie te realiseren.
Systemen en therapieën van familiestelsels zien het gezin als een complex interpersoonlijk systeem, met een eigen hiërarchie en regels die het gedrag van gezinsleden regelen. Wanneer een lid van het gezin een psychische stoornis heeft, zien theoretici van familiesystemen het niet als een probleem binnen het individu, maar als een indicatie van een disfunctioneel familiesysteem.
Third-wave benaderingen combineren over het algemeen methoden en theorieën van de cognitieve en gedragsmatige benaderingen met praktijken afgeleid van boeddhistische mindfulness-meditatie om mensen pijnlijke gedachten en emoties te helpen accepteren en gezonder te reguleren.
Socioculturele theorieën suggereren dat sociaal-economische stress, discriminatie en sociale ontreddering kunnen leiden tot geestelijke gezondheidsproblemen bij individuen. Culturen hebben ook impliciete en expliciete regels met betrekking tot de soorten abnormaal gedrag die ze toestaan.
Sommige cliënten willen misschien werken met therapeuten van dezelfde cultuur of hetzelfde geslacht, maar het is op dit moment nog onduidelijk of het nodig is dat de therapeut en de cliënt op het gebied van cultuur en geslacht overeenkomen om de therapie effectief te laten zijn. Het is echter wel belangrijk dat therapeuten gevoelig zijn voor de invloeden van cultuur en gender op de houding van cliënten ten opzichte van therapie en voor verschillende oplossingen voor problemen.
Preventieprogramma's zijn gericht op het voorkomen van stoornissen voordat ze zich ontwikkelen, waardoor de ontwikkeling van stoornissen in hun vroege stadia wordt vertraagd en de impact wordt verminderd van stoornissen in het functioneren van mensen.
Gemeenschappelijke componenten van effectieve therapie lijken een goede therapeut-cliënt relatie te zijn, een verklaring voor symptomen, en de confrontatie en uitdrukking van negatieve emoties.
In deze bundel staan de samenvattingen per hoofdstuk van het boek Introduction to Personality, Clinical and Health Pyschology - Custom editon McGrawHill (2018) bij het vak Persoonlijke, Klinische en Gezondheidspsychologie van Psychologie Jaar 1 aan de Universiteit Leiden.
There are several ways to navigate the large amount of summaries, study notes en practice exams on JoHo WorldSupporter.
Do you want to share your summaries with JoHo WorldSupporter and its visitors?
Field of study
JoHo can really use your help! Check out the various student jobs here that match your studies, improve your competencies, strengthen your CV and contribute to a more tolerant world
1740 |
Add new contribution