¡Hola a todos!
Deze week ben ik een beetje laat, hoewel het hier eigenlijk nog steeds zaterdag is, de week is gewoon zo snel voorbij gegaan dat een blog schrijven er een beetje bij inschoot! Maar hier is ie dan toch, en vol met verhalen over mijn laatste week in Burbujitas (het schooltje waar ik vrijwilligerswerk deed), de nieuwe studenten die zijn gekomen en onze trip van vandaag naar Guayabo National Park.
De blog van vorige week schreef ik op vrijdag en dus lag het weekend nog voor me, maar daar ga ik geen lange verhalen over schrijven want ik heb niet erg veel gedaan! Zaterdag ben ik naar het dorp geweest voor de gewone boodschappen, maar er waren ook activiteiten en kraampjes in het park ter ere van de dag van de verschillende culturen. Ik heb lekker de tourist uitgehangen een een paar leuke souverniertjes gekocht en ´s middags lekker in de zon op het balkon gelegen. Zondag heb ik nog minder gedaan, ´s ochtends ben ik na het ontbijt in een hangmat verder gegaan met dromen waar ik die ochtend was gestopt, en de middag was al net zo productief. Een heerlijk relaxed weekend dus! Zondag avond kreeg ik wel weer gezelschap van nieuwe studenten; Stine, uit Denemarken, en Naomi uit Israël. Allebei super aardig maar ook helemaal gejatlegged dus er werd niet veel bijzonders gezegd die avond!
Maandag morgen was het weer gewoon een “werkdag” en begon ik zoals altijd om 8 uur op de school. Alle leraren waren nog steeds heel gastvrij en ik blijf het leuk vinden om met kinderen te werken! Ookal is Burbujitas een particuliere instelling er zijn toch het hele jaar vrijwilligers nodig om de docent Engels te helpen. Dit komt waarschijnlijk zowel door het feit dat Costa Rica een groeiend bevolkingsaantal heeft en dus sowieso veel docenten zoekt, als door het feit dat het Engels van de gemiddelde Tico niet bepaald vloeiend is. Dit laatste is iets waar ze aan zouden moeten werken als ze als land en economie op de internationale markt willen groeien.
De week verliep heel rustig en gewoontjes, in de ochtend ging ik naar de school en hadden Naomi en Stine lessen en ´s middags gingen we samen naar het dorp of een wandeling maken of zoiets. We kookten altijd samen en begoonen vaak met goede moed aan huiswerk en Spaanse oefeningen maar eindigde dan op de een of andere manier met elkaar foto´s van onze honden te laten zien! Woensdag was wel een speciale dag, in het weekend waren er al festiviteiten geweest rond verschillende culturen, en nu vierde we ook op Burbujitas de Día de las Culturas. De verschillende groepen hadden dansjes voorbereid en knutselwerkjes gemaakt die per groep een verschillende cultuur vertegenwoordigde. Aan mij was gevraagd om iets over Nederland te maken of mee te nemen en dus heb ik een week lang de laatste pepernoten uit mijn mond gespaard, en een pooster gemaakt met de kaart, de vlag en veel oranje! Het was een hele leuke dag, de ouders hadden allemaal lekker eten meegenomen uit verschillende latijnsamerikaanse keukens en de kinderen hadden zich allemaal volledig uitgedost! Tijdens het eigenlijke informatieve gedeelte bleek hun spanningsboog wel erg kort, maar met het uitdelen van de pepernoten wekte ik toch enige interesse in de Nederlandse cultuur!
Dit was dus mijn laatste week op Burbujitas, maandag ga ik beginnen op de publieke basischool hier in de buurt, hier komen nog net wat armere kinderen en is nog net wat minder geld voor materiaal dus ik hoop hier zeker iets bij te kunnen dragen! Het werk op Burbujitas was vooral goed om de gastvrijheid en de cultuur van delen van de Tico´s nog eens te ervaren en mijn Spaans iets te verbeteren, maar ik heb toch besloten me nog twe weken op een plek in te zetten waar ze het naar mijn mening nog wat meer nodig hebben!
Vrijdagavond zijn Stine, Naomi en ik in het dorp wat gaan eten en zijn we naar een barretje gegaan waar live muziek was, de manager hier, Manuel, had dat aangeraden en kwam daar die avond ook heen. Het was heel gezellig en het eten was erg lekker. Het was heel leuk dat Manuel ook langskwam want hij kent echt iedereenin het dorp, dus we hebben heel veel aardige locals ontmoet. Turrialba is echt een klein dorpje dus iedereen kent en groet elkaar, het voelt ontzettend welkom!
Vandaag (zaterdag) zijn we met z´n drieën naar Guayabo geweest, dat is een nationaal park waar archeologische opgravingen zijn gedaan en de resten van een beschaving van net na Christus zijn gevonden. Het ligt in het midden van de jungle en staat op de werlederfgoedlijst om zijn ligging aan de voet van de vulkaan in combinatie met de prachtige jungle en de argeologische waarde. Een van de mooie dingen aan dit land is dat zo iets bijzonders, iets wat in veel landen als toerstische trekplijster commercieël zou worden uitgebuit, hier zo gewoon gehouden wordt. We moesten een lokale, gammele bus nemen die er een uur over deed om de 17 kilometer van Turrialba naar Guayabo af te leggen. In die bus zaten heel veel locals die naar de markt waren geweest in Turrialba en nu gewoon weer terug naar huis gingen. De wegen zijn niet of slecht geasfalteerd en de bruggen alleen breed en stevig genoeg voor een auto per keer. Maar dit alles geeft zoveel sfeer! En bovendien blijft op deze manier de opbrengst van dit park ook echt bij de bevolking, het gigantische bedrag van $0.8 die we voor de bus betaalde komt wel echt bij de lokale bevolking. Ook de entreeprijs ($6) lijkt echt geruikt te worden voor het onderhoud van het park, iets wat vooral door de locals wordt gedaan. Dit alles geeft het een gemoedellijke sfeer en het is een eerlijke manier van tourisme. Toen we eenmaal op onze bestemming aankwamen waren we het er zeker over eens dat dit de hobbelige busrit waard was; de wandeling van de entree naar de plaats van de opgravingen brengt je door een prachtige jungle die door de hoogteligging ook nog eens heerlijk koel is. De opgravingen hebben wegen, tombes, trappen en een waterleidingsysteem blootgelegd die nu goed onderhouden zijn. In het mapje foto´s zal ik een fot toevoegen. Ik vind het altijd fasinerend om te bedenken dat duizende jaren geleden op die zelfde plek ook mensen stonden en om na te denken over hoe hun leven eruit zag!
Na de opgravingen bekeken te hebben zijn er nog verschillende wandelingen die je door het park leiden en waar informatieborden je meer vertellen over de bijzondere flora en fauna. Het is geweldig dat zo´n groot stuk oerwoud ook is beschermd en dat men zich in het park niet alleen met argeolochie bezighoud maar ook met e berscherming van het oerwoud en het behoud van de pure schoonheid op deze wereld. Op een van de infromatieborden in het park stond bijvoorbeeld dit: A look at the sun reflecting on the crystal-clear water makes you painfully aware of what we have done to most of our rivers, turning them into open sewers and domestic and industrial waste water dumps. If we do nothing to revert this process, drinking fresh water, tasting its purity, and taking a plunge will soon only be a memory of better times. A global is attained through an aggregation of individual actions. Wow, dat is zo waar, en als ik hoop dat deze reis en deze blog iets opleveren dan is het wel dat precies deze boodschap meer tot mezelf en iedereen om me heen doordringt!
Besos en tot snel,
Kerime
Access:
Public
Add new contribution