Stichting Freule Lauta van Aysma - Arrest

Freule Lauta van Aysma (Hof Amsterdam 21 september 2010)

Casus

We zien dat de Stichting Freule Lauta van Aysma een financieel adviseur had aangesteld. Deze stichting hield een bejaardencentrum in stand. Aan de financieel adviseur had men een volmacht verleend. De stichting heeft vervolgens ingestemd met een complex en financieel arrangement. Met dit arrangement zou men met enig risico hoge rendementen kunnen behalen. We zien dat er uiteindelijk een bedrag van tien miljoen euro is verdwenen.

Het hof

Het hof geeft aan dat het doel van de stichting en de belangen van derden vereisen dat de stichting een zorgvuldig financieel beleid voert. Het voeren van het zorgvuldige financieel beleid ziet men als een essentiële taak van het bestuur. Het is dus niet verenigbaar dat de stichting grote financiële risico’s loopt met geleend geld. Dit valt de bestuurders dus ernstig verwijten. De bestuurders voerden een disculpatieverweer. Het financieel beleid rekent men als een taak voor het bestuur als geheel. In dit geval werden de financiële aangelegenheden echter voornamelijk aan de penningmeester overgelaten. Dit achtte men van belang bij het disculpatieverweer dat de bestuurders voerden. De penningmeester draagt een bijzondere verantwoordelijkheid voor het financiële beleid van een stichting. De penningmeester zal zich derhalve niet snel kunnen disculperen. De secretaris van Freule was niet aanwezig bij het gesprek dat werd gevoerd met de bank. De secretaris wist derhalve ook niet bij welk riskant arrangement de stichting was betrokken. Bovendien had de secretaris een groot vertrouwen in de penningmeester, dit was opgebouwd door een jarenlange samenwerking. Bovendien verrichte de secretaris onbezoldigde werkzaamheden en kon hij geen eigen voordeel uit de transacties verwachtten.

Kern

Een stichting dient een zorgvuldig financieel beleid te voeren. Dit wordt gezien als een taak van het hele bestuur. Bij het disculpatieverweer zijn echter een aantal factoren van belang. Het kan hierbij gaan om het feit dat men niet aanwezig is bij het gesprek van de bank, het hebben van een groot vertrouwen en het niet behalen van eigen voordeel. Bovendien volgt uit de zaak dat je niet blindelings op adviseurs mag vertrouwen.