Disclaimer: Aantekeningen uit eigen gebruik, let niet op taal- en spelfouten!

HC 1 EN

Rode lijn: hoe kan het dat in andere termen insluiting eigenlijk per definitie een vorm van uitsluiting lijkt te impliceren.

Waarom zijn mensen bereid hun leven te geven voor zoiets abstracts als een natie. Wat maakt die natie nou zo krachtig. Het zou te maken hebben met het verleden en het feit dat mensen voor ons hun leven hebben gegeven.

Er zijn overeenkomsten tussen naties en religies à religies zeggen nooit ‘we zijn vol;, ze staan open en zijn actief in het bekeren van mensen à ze kennen ook naturalisatie, maar dat is niet aan iedereen gegeven à men kan er een muur hek omheen zetten. Etniciteit en nationalisme: de vrijheid van de en is begrenzing van de ander. De Ander abstracte ander die tot een andere groep behoort die is dan niet hetzelfde als wij identificeert zich anders.

Maand van de filosofie thema: over de grens. Grenzen kun je op heel veel manieren interpreteren.

Iets is alleen wat het is binnen de grens en door zijn grens (HEGEL). We zullen zien dat als we naar het etniciteit begrip gaan kijken en het concept van een natie dat is er omdat het in relatie tot iets anders kan bestaan. Zonder grenzen zou er niks zijn of kan je niks benoemen.

Scheffer van overtuigd dat een open samenleving alleen binnen grenzen kan gedijen je moet grenzen beschermen en afschermen. Kritiek hierop is, is dat nou wel zo? Er is een aantal wetenschappers dat zegt, ‘’wij zijn allemaal migranten’’. Dit doet een aantal dingen, je identificeert je met dingen waarvan andere zeggen nee jullie moeten buiten blijven. De schrijvers van het pamflet zeggen; omdat wij ons angstig en bedreigd voelen willen we het beschermen en keren we naar binnen en scherm je je af. We voelen ons onveilig omdat we ons bedreigd voelen. Niet alleen migratiestromen maar ook banken die omvallen Europa etc. Er lijken in het debat rondom dit soort begrippen en wat er gebeurt voortdurende tegenstellingen te zijn: vrijheid veiligheid openheid begrenzing. Maar zijn dit paradoxen of echte tegenstellingen die niet te omschrijven zijn.

Schengenverdrag: vrij verkeer voor goederen en personen.

Berlijn val van de muur: oost en west Berlijn/Duitsland werd 1. Samen met het wegvallen van de muur ook wegvallen van de sovjet uni en daarmee wegvallen van een wereldmacht.

Vrijheid is een belangrijk begrip: in Schengen en de Berlijns muur.

Er zijn allerlei muren over de hele wereld. New age walls, het kunnen letterlijke muren zijn. Interconectedness zorgt voor uitbreiding van grenzen, muren, fysiek maar ook op andere manieren virtueel symbolisch, surveilance. Is echt zo dat de vrijheid van de een het uitsluiten van de ander moet betekenen?

Banken die vielen, de eurocrisis, gedoe in en met Griekenland en daardoor financieel gezien zette dit europa enorm onder druk en vervolgens zien we nu een andere crisis die daar nog is een keer overheen gaat; de grote aantallen mensen. Als dit allemaal samenkomt en we hebben het over Europa krijg je de perfect storm (dit is nou precies die enorme ellende die nodig is om Europa evt op te breken, hier komen alle omstandigheden samen dan kan je dus je zorgen gaan maken met hoe het verder moet). Dit zou te maken hebben met het naar binnen keren van landen en het sluiten van grenzen.

Met deze storm komen ook gevoelens van onveiligheid onzekerheid onbeschermd zijn.  Het idee van crisis. Sense of unscertainty in late modern societies has resulted in a tension between clams of authenticity an dclaims of autonomy. Natie staat is eigenlijk een heel modern fenomeen, lijkt alsof het al eeuwig bestond maar is heel nieuw. Het valt samen met allerlei ontwikkelingen in ons denken rondom verlichting. Het gaat over modern denken.

Belangrijk om nationalisme als ideologie te zien à het idee van burgerschap was lid zijn van een bepaalde sovereign teritory. Dit is een heel krachtig idee geworden omdat het niet alleen een fantasie is je kan je onderdeel voelen van een gemeenschap waarvan je weet dat je niet alle leden zal kunnen kennen, het gaat verder dan dat (dit staat voor het Imagened).

Gevoel wordt sterk als je veel met elkaar te maken hebt of als er onzekerheid is (inkomen identiteit). Volgens deze auteurs heeft deze onzekerheid anno nu een bijzondere werking omdat we ons zo identificeren met een grondgebied, wat ook nog eens samenvalt met een gedeelde geschiedenis. Als we ons bedreigd voelen pakken we terug, in gevallen van onzekerheid en bedreiging dan is de Ander de vreemde met een andere religieuse/etnische identieit en dat is gevaarlijk en daar willen we ons van afschermen. The stranger is the danger. Maar wat maakt de ander dan anders?

Identiteit, is een construct, dat is nu zou je kunnen zeggen de status quo onder de sociale wetenschappen.  Dat wil zeggen; het is niet iets wat er altijd is geweest. Het zou zo kunnen zijn dat het er altijd al was maar we zitten op dit moment zo in ons denken dat identiteit gevormd wordt. Dat suggereert dat het ook kan veranderen en in beweging kan zijn. Maar het zou kunnen.

Die natie is ook een construct, het is iets wat gemaakt is. ‘’De essentie van een natie is dat alle individuenveel met elkaar gemeen hebben maar ook dat alleen wat vergeten zijn’’. Het is eigenlijk samen grote dingen doen.  Vergeten zijn: je ziet hoe belangrijk een geschiedenis maar ook hoe selectief een geschiedenis is. We pakken vaak de geschiedenis van nl van de gouden eeuw niet perse het deel van de slavernij. Je gaat selectief met het verleden om om te laten zien wat de natie is/ hoe de natie zijn. Het verleden is niet het verleden maar laat eigenlijk zien hoe we nu zijn. Delen van geschiedenis zijn een beetje weggemoffeld.

Wij zij

Trots op Nederland horen we niet veel meer over maar is een beweging geweest die in die sterkere gerichtheid op ons tegenover de ander. Het gaat over vaderlandsliefde en daarmee over uitsluitende karakter. Sindsdien kent heel eu dit soort partijen en bewegingen. Maar het is ook een beweging die zo weer weg kan zijn.

Rita Verdonk zegt in de speech; zei willen overal slavernij standbeelden neerzetten, alsof dat niet een collectief verleden is.

Maxima koningin nu speech: De Nederlandse identiteit die heb ik niet gevonden. Nederland is te veelzijdig, de Nederlander bestaat niet.

Reacties op deze speech kan je je zorgen maken over hoe mensen luisteren en niet kijken. Ze zeggen allemaal dat maxima zij de nl nationaliteit bestaat niet en iedereen viel daarover terwijl ze zei IK HEB HET NIET kunnen vinden. Dit was een speech naar aanleiding van een rapport van de WRR over de identificatie met Nederland. Niemand leest die maar er wordt snel een switch gemaakt van identiteit naar meerdere vormen van identificatie. Omdat identificatie veelzijdig kunnen zijn verschillende dimensies kunnen hebben. De Identiteit maak je heel hermetisch en klein en dicht. Als je het hebt over een proces dan is er ruimte en kan je kijken naar de dynamiek en verandering. Heropleving van het idee van nationale identiteit; hier komen wat dingen samen, wanneer leeft dit op, als we ons op een of andere manier bedreigd voelen.

Vrijheid; over wiens vrijheid gaat het eigenlijk altijd.

De nieuwe nationalist (kan iedereen zijn politicus burgers) gaat allemaal over de angst iets kwijt te raken de angst dat iets bedreigd wordt en hij ziet er een redelijke lijn in van het verleden. Het mechanisme is altijd redelijk hetzelfde. De afkeer van Europa is typisch want het is juist in het leven geroepen dat de verschillende natiestaten op een verzoenende manier met elkaar kunnen omgaan juist in dit soort tijden.

Wat is identiteit; identiteit vanuit de psychologie, het is een hele individualistische benadering. Wanneer het daar over gaat gaat het over de persoonlijke identiteit niet over de collectieve identiteit. De psychosociale identiteit, identiteitscrisis als gezond persoon van geest heb je een consistente identiteit dat is het idee een kern identiteit, het moment dat daar verstoring van is het je zon crisis. Deze crisis gaat over de persoonlijke consistente identiteit. Antropologie is hierdoor geraakt, culture en personality school mead en benedict.

Sociologische benadering, cooley mead (andere), het gaat niet over die ene individu, het wordt gemaakt en bestaat in interactie met andere. We zijn niet als een eiland. We spiegelen ons letterlijk aan anderen. The lookingglass self, we zien onszelf eigenlijk zoals we denken dat andere ons zien en daar gaan we vervolgens naar gedragen. Goffman: de identiteit van de zelf is een soort voorstelling, het kan frontstage en backstage. Het hangt af van wie je publiek is. Centraal hierin is het blijft niet binnen de persoonlijke individu. Als het in de wijde omgeving van de ander is, is het ook veranderlijk. Dit idee (in de relatie met de wijdere omgeving) is in de antropologie ook belangrijk. Barth als je die wil gebruiken en er naar wil verwijzen moet je het ook wel echt lezen want het is een soort common sense denken geworden tegenwoordig!! Maar hij zegt; Wie wij zijn wordt bepaald door de historische context, het denken over identiteit aanvullen of anders maken. Het idee van grenzen, het gaat niet zo zeer over fysieke grenzen maar van de symbolische grenzen van een culturele groep. Als we het hebben over etniciteit gaat het niet over de stuff inside. Hij gaat dus niks zeggen over dingen binnen de grenzen maar het gaat er juist om dat we in relatie tot andere staan en in het besef en het contact met de ander identificeren we onszelf, en daar zoeken we allemaal nadere dingen bij over wie wij zijn. Wat onderscheid ons van de ander want we voelen ons ander, en wat dat dan is de cultural stuff veranderd constant, nu is het taal. We kennen een mechanisme waarin we grenzen trekken tussen ons en de ander. Identiteit kan veranderlijk zijn want onze relatie tot de ander veranderd ook.  Etnische groepen kunnen verdwijnen, het gaat dus niet om de inhoud van de groep maar om de relatie tot buiten anders zou het niet zomaar kunnen verdwijnen.

Het begrip identiteit door disciplines heen; aantal termen die terugkomen; het idee dat identiteit iets is wat je hebt en houdt en vaststaand is en de kern van de zelf en de essentie maar wat je gemaakt hebt, de maakbaarheid. Het constructionisme; het idee dat identiteiten als proces veranderlijk en maakbaar zijn heeft wel zo zijn grenzen. Er zijn hardnekkige patronen die het niet heel gemakkelijk maken identiteit zomaar te veranderen (bijv, raciale identiteit huidskleur, gender, over de wisselwerking tussen wat jou toegeschreven wordt en wat jij zelf of als groep zou kunnen construeren). Als jij zegt dat jij je zo en zo identificeert werkt dat niet altijd en zit je soms aan een vaste identiteit vast.

Neem niet alles zomaar aan: ‘the most important thing about reading is developing your own crap detector’.

Hc EN 2

Songfestival: samen grote dingen doen. Hij viert niet alleen dat hij en zijn liedje gewonnen hebben maar ook met een vlag op de rug en hij doet dat namens de Nederlandse gemeenschap.

Het woord gemeenschap heeft ook een zeker gevoel, dat is belangrijk omdat wanneer we het gaan hebben over etnische groepen etc. Dan gaat het ook heel vaak over een gevoel ergens bij te kunnen horen. Dat voelt goed het voelt niet goed als je wordt buitengesloten. Het kan echter ook beklemmend zijn om deel te zijn van een groep zeker als je jezelf niet tot die groep hebt laten behoren. Het heeft dus ook keerzijdes.

Het karakter van gemeenschap, we weten van Anderson dat een natie staat het niveau van de face to face relaties overstijgt vandaar de verbeelding. Je weet dat er mensen zich ook Nederlander noemen en jij doet dat ook en daarom voel je alsof je bij elkaar hoort ondanks dat je die mensen nooit allemaal zal ontmoeten. Het bestaat door die verbeelding ook daadwerkelijk voor ons. Dit werkt anders in face to face relaties, dat is ook echt maar dat is het niveau dat je elkaar wel kan kennen en ontmoeten.

Op het vaagste niveau spreken mensen over ‘’a people’’. Anderson in zijn interview, mensen die brits zijn daar wonen daar werken daar opgegroeid zijn maar niet als Brit worden gezien, dat vind hij racisme niet nationalisme. Mensen doen alsof er iets anders in hun bloed zit, terwijl ze gewoon net zo brits zijn als ieder ander die daar geboren wordt. Sommige mensen noemen zichzelf als anders dan andere terwijl als je ernaar vraagt hebben ze heel veel overeenkomsten, en toch zien ze zichzelf als een andere people.

Believing and calling yourself american for instance is not enough. Foto van het stel, wonen in Engeland, henk wordt regelmatig als geboren en getogen Brit gezien en baljiet wordt altijd gevraagd waar kom je van dan? Je kunt niet zeggen dat mensen het doen op een vervelende manier maar er zit een vooronderstelling in het eerste contact wat toch een vervelend effect kan hebben, je ziet altijd de ander. (baljiet is britt).

Identiteit is een construct, het is niet iets waar je mee bent geboren en getogen en er is nog een grote maakbaarheid in. Je hebt een identiteit je kan je op verschillende manieren identificeren met verschillende grenzen. Je kan jezelf toeschrijven aan een groep (self describtion), maar ook ascriprion atttributed by others. Identificatie is niet alleen maar maakbaar of een construct aangezien mensen je dus ook een plek geven in groepen.

Er zijn genoeg scholars die erg benadrukken, etnische identiteit en identificatie vanuit hun eigen perspectief en hoe zij zich vereenzelven met een groep dat noemen ze dan etnische identiteit maar er zijn ook allerlei andere factoren die ervoor zorgen dat je niet altijd het zelf kunt toeschrijven.  Wanneer er een bepaalde benadering is is er een these en het is makkelijk daarin mee te gaan tot een groep mensen of onderzoeker met een antithese komt en een andere benadering en paradigma. Erikson gebruikt (volgensmij) beide, etnisch identity= neither ascribed nor aangenomen.

Moerman was degene die zei als jij zegt en geloofd dat je een identiteit (etnisch) hebt dan is dat ook zo, dat is het van binnen perspectief, maar er kan dus ook een van buiten perspectief komen.

Erikson: conflicten oorlogen die in toenemende mate in de jaren 2000 etc. als etnisch conflict kan worden beschouwd. Doel van de bewegingen in deze oorlogen is vaak natievorming. Daardoor zie je dat etniciteit en nationalisme lastig uit elkaar te houden zijn.

Wiemer: ziet een beetje op de zelfde lijn als erikson, hij maakt nadrukkelijk ethnonationalist een woord.  Als je kijkt naar het moment na de tweede wereldoorlog, dan zie je dat dit soort conflicten zijn toegenomen. Communisme als ideologie, als je terugblikt op de afgelope eeuw dan zijn alle conflicten die we ethnonationalistisch noemen onverwachts. Het is lastig als wetenschapper om vooruit te kijken. Karl marx en max weber, keken naar samenlevingen was er een van vooruitgang en de rol van modernisering industrialisering urbanisering en een schaalvergroting van gemeenschappen. De face to face relatie zou minder belangrijk worden. En daarmee veronderstellende dat allerlei andere identificaties minder zouden worden. Moderniserings theorien verwachtte niet dat etniciteit zo aan de orde zou zijn.

Herkomst etniciteit: vroeger was ethnos alles wat buiten de polis lag, de heiden de gene buiten de beschaving van de griekse stadsstaat. Op de grafteen zie je datums en dat wil zeggen sinds obama verkozen is, is het Amerikaans zijn van white anglo-saxon protestant americans voorbij.

Drie dingen waar etniciteit aan grenst:

Ras: ras bestaat niet maar het is ook een begrip wat niet makkelijk wil verdwijnen, zeker als het gaat over de verenigde staten. Verschil tussen beide; als je puur kijkt naar de theoretische ontwikkeling kan je zeggen etniciteit verwijst naar het cultureel anders zijn en dat zo ervaren en onderscheid dat mensen maken en het is een geconstrueerd onderscheid. Ras steekt hetzelfde in elkaar, tegelijkertijd is er nog steeds de associatie of een idee over een genetisch biologisch ding. De verwarring van mensen dat er iets in mensen hun bloed zit. Er wordt gezocht naar iets wat bijna natuurlijk is (een bloedlijn, verwantschap).

Klasse: in klasse kunnen we duidelijk een hiërarchie zien, je kijkt naar de positie van mensen en er zit een verticaliteit in. Het kan in de praktijk echter wel zo zijn dat er regelmatig een correlatie te vinden is tussen etniciteit en klasse, terwijl het begrip zichzelf ergens anders naar verwijst.

Tribe (stam): er zijn genoeg groepen, plekken etc. Te vinden die we ooit stammen hebben genoemd. In het stam begrip werd en bleef een stam zo vernoemd worden (naar de naam van de stam). Met etniciteit is het niet de culturele inhoud van de groep die de benaming bepaald.

Wanneer je kijkt naar etniciteit ipv ras dan zie je altijd dat er beperkingen zijn door de maakbaarheid van die identiteit. Telkens zie je opkomen dat bepaalde toegeschreven karakteristieken heel hardnekkig zijn in de beleving en de maakbaarheid van identiteit.  Wat dan weer correleert met dingen als klasse etc.

Etnisch profileren: begripsverwarring mensen vinden het puur racisme. Maar we moeten begrijpen wat die begrippen als duidend argument moeten we het een beetje van twee kanten bekijken.

Verschillende soorten groepen mensen in de samenleving die tegenwoordig als etnische groep kunnen worden gezien en voor wie het begrip etniciteit gebruikt wordt.

Migranten stromingen gaan vooral naar stedelijke gebieden. Nieuwe migranten ofwel urbane minderheden

Inheemse volkeren krijgen ook vaak het predicaat etnische groep met zich mee. Dat is wel een heel andere orde dan migranten. Hier is iets anders interessants aan de hand. Wording hiervan de confrontatie of de relatie met de ander is andersom gegaan. Andere zijn in de samenleving gekomen en zij worden de meerderheid. In deze relatie is er een cultureel onderscheid ontstaan. Inheemse volkeren worden ook vaak minderheid groepen genoemd ook al is dit kwantitatief niet altijd het geval.

Proto-naties etnonationlistische bewegingen, bijvoorbeeld Koerdische groeperingen, een groep met aspiratie om ook een natie te vormen. Of een etnische groep zonder natie.

Groepen in plurale samenlevingen, allerlei groepen vormen een samenleving als gevolg van kolonisatie. Deze landen hebben een eigen dynamiek als het gaat over etniciteit en etnische relaties.

Post-slavernij minderheden, de geschiedenis van deze etnische groep is anders dan de andere. Voor veel groeperingen kun je het predicaat etniciteit gebruiken en waar we steeds meer naar toegaan is het besef van anders zijn tijdens het contact met andere. Etniciteit maak je met zn tweeën het gaat over de relatie en de confrontatie en het grenstrekken.

Chicago school

Robert park er is een lijn door te trekken van deze naar de Nederlandse criminologie.

Hoe kan het dat die minderheden niet opgaan in de massa. Omdat de verwachting in het moderne vs toen, tussen de oorlogen in, was dat er assimilatie zou plaatsvinden. Elke keer weer met een migranten golf was het idee dat er mensen komen en die zullen zich een plaats willen verwerven in de samenleving. Vanuit de geïsoleerde positie als nieuwkomer een plek verwerven in de samenleving, en competitie maakte daar een deel van uit. Telkens is er een strijd (symbolisch) om door te kunnen gaan en het liefst niet naar beneden maar om je leven sociaaleconomisch opwaarts te verbeteren.

Melting pot was een belangrijk achterliggend idee, het idee van burgerschap wat de natie te bieden had. Burgerschap gaat uit van equal rights ongeacht wie je verder bent (beetje ala Franse revolutie vrijheid gelijkheid broederschap). Dit gebeurde echter allemaal niet en er zijn andere dingen bedacht namelijk the fruitbal land the mixed salad.

Fruitbal; de kom is de natie staat maar er zal onderscheid gemaakt blijven worden een banaan blijft een banaan. Er blijft diversiteit in bestaan.

De regenboognatie (zuid Amerika): de natie is er al maar binnen de natie kan er een diversiteit blijven bestaan is eigenlijk wat de mensen van de Chicago school zich over verbaasde.

Juist het onderdeel zijn van een andere gemeenschap binnen de grote gemeenschap van de vs kon bijdragen aan het idee van willen stijgen etc. Het idee van andere etniciteit hoeft geen belemmering te zijn. En de immigranten identiteit is nog niet een statische, het is belangrijk om dingen voor elkaar te krijgen en doelen te verwezenlijken, maar op andere momenten kunnen andere identificaties een rol spelen.

Manchester school

Britse antropologen

Gluckman en mitchell

Het waren ook studies naar urbanisering en de effecten van urbanisering. Copperbelt studies Zambia (voormalig britisch empire) keken naar arbeidsmigratie naar de koper gebieden. Daar waar het belang van een geldeconomie aanwezig was, daar waren in ieder geval kansen en het perspectief op geld.

De mensen die daar heengingen zijn daar in een nieuwe context, je kunt niet meer de verbanden leggen die golden in het thuis gebied. De wijze van organisatie is anders en het is opmerkelijk dat mensen zich in deze nieuwe context gingen herdefiniëren. Ze gingen zich als nieuwe groepen bewegen. De term de-en retribalisering kan hieraan verbonden worden. Wanneer mensen in beweging zijn en daardoor de bekende manier van organisatie in de samenleving loslaten in een nieuwe context ze zich weer gaan herdefiniëren. Dit komt door het besef dat ze de nieuwkomer of de ander te zijn. Dit proces kan plaatsvinden door de confrontatie met mensen die al ergens zijn en dat je je anders voelt. Maar vervolgens willen mensen toch wel graag onderdeel ergens van uitmaken. Het idee van de veiligheid van de gemeenschap werd gevonden in de groep van mensen met eenzelfde regionale achtergrond (chicago school), maar de copperbelt studies laat zien dat mensen met dezelfde regionale kenmerken niet per se het belangrijkste is vooral het gedeelde verhuis en migratie ervaring wat een band schept.

De beweging naar het stedelijk gebied waar een confrontatie plaats vindt zorgt ervoor dat er een identificatie plaats vind overkoepelend voor mensen die eigenlijk een verschillende achtergrond hebben.

Benoeming van en relaties tussen groepen die zichzelf en door andere cultureel onderscheidend worden beschouwd. Het zit dus in het contact en niet de groep zelf, er is dus altijd een element van verandering.

Maar hoe worden de relaties na de eerste confrontaties verder ingevuld en gemaakt en wat is dat cultureel onderscheidend nou eigenlijk, hoe hebben we het door en hoe gaan we er mee om?

Ordening in een complexe wereld door stereotyperingen. Dit zorgt ervoor dat een realiteit overzichtelijker wordt. Niet perse slecht. Dit gebeurd door het onderscheid tussen wij en zei te standaardiseren, het zouden zogenaamde culturele eigenschappen van een groep zijn. Daarmee worden de grenzen duidelijk benoemd. Daarnaast kan het een verantwoording zijn voor de mening dat er nou eenmaal verschillen moeten zijn tussen mensen.

Het is echter alleen een mechanisme om iets te benoemen en te begrijpen. Het roept echter vaak weerstand op. Stereotypering van de ander is vaak negatief. Verschil stereotiepe en stigma; stereotypes a niet negatief en b kunnen veranderen en omgevormd worden, met stigma is dat een stuk moeilijker en verwijst het naar negatieve en pijnlijke blijvende eigenschappen en gevolgen, stigma verwijst naar stigmata van jezus aan het kruis (oke leuk om te weten). Volgens gofman; stigma is the precess by which the reaction of others spoils normal identity.

Probleem aan stereotypes is dat het maar een enkel verhaal is. Er is een incompleet verhaal en een verhaal wat ontspoort in de sociale werkelijkheid. Er zijn strategieën om om te gaan met het besef ander te zijn:

Volkstaxonomie; (het idee van hoe culturele diversiteit in een land zou zijn) wanneer de afstand tussen de ander groter wordt hoe incompleter de kennis van de ander is. Je hebt een grof beeld en daarmee kunnen allerlei invullingen gedaan worden. Wanneer sociale afstand groot is is dat the single story.

Contrasting vs matching; wanneer er besef is van verschil zijn er mechanismes die dat verschil benadrukken en er zijn er ook die het besef van het verschil wel hebben maar ook zegt er zijn veel overeenkomsten.

Over en ondercommunicatie;  ondercommunicatie het niet laten zien in uiterlijke kenmerken, maar een strategie om om te gaan met cultureel verschil (negatieve stereotypering), doormiddel van kleding meerderheidstaal spreken. Over communiceren; wat hun anders maakt benadrukken bijvoorbeeld om bepaalde rechten te krijgen

Etnische incorporatie en politieke organisatie; juist je identiteit benadrukken

Mensen gaan niet op zoek naar wat deze verschillen nou veroorzaken zit het in het bloed of? (Kritiek op) Barth:(dit is kritiek Etniciteit ben je omdat je het zelf zo ervaart en benoemd). Het is altijd in relatie tot de ander, het is het benoemen van sociale grenzen het gaat over relaties en interacties, bij etniciteit hoeven er geen territoriale grenzen aan te pas te komen. De relaties kunnen veranderen en het besef van anders zijn kan veranderen. De relatie tussen de ander maakt dat wij het onderscheid voelen maar het kan dus altijd weer stoppen.

Instrumentalistische benadering; (Barth ook) Abner Cohen begon zoiets, etniciteit is altijd een vorm van organisatie, deze doet zich alleen maar voor als het ook zeker nut functie of een doel heeft (utilistisch) en daarmee wordt een etnische identiteit een instrument, gebruikt om iets te bereiken. Je kunt met deze benadering etniciteit eindeloos oprekken en dat doet hij ook, bijvoorbeeld wordt het gebruikt voor de beurs. Mensen die handelen op de beurs eigenlijk ook een etnische groep want ze zijn cultureel onderscheidend met wat zij doen met elkaar en ze streven iets na. Ze zetten hun culturele onderscheidenheid in om wat te bereiken. Etnische identificatie kan dus ook onbelangrijk worden als je je doel bereikt hebt bijvoorbeeld.

Barth identiteit is niet zo zeer iets wat je hebt en houd, het kan veranderen.

Kritiek: symbolische zingevende elementen gaan verloren, en er zijn ook best wat etnische groepen die in een politieke organisatie totaal niet succesvol zijn, en die hun identiteit niet inzetten om wat te bereiken.

Giddens: het zijn de handelijke factoren die ervoor zorgen dat er bepaalde structuren in de samenleving zijn en door die structuren gaan mensen daaraan handelen, maar omdat wij ze in eerste instantie maakte kan dat veranderen, maar mensen zijn dus niet altijd vrij in hun handelen.

Erikson wil dualiteit laten zien, its not one or the other, het is zin vol om op een bepaalde manier naar etniciteit te kijken maar ze vullen elkaar aan ze kunnen niet zonder elkaar. Ala giddens zegt hij dan ook dat ze niet zonder elkaar kunnen

Hc 3 EN

Nationalisme

Hoe kan het steeds succesvol zijn. Nationess, het gevoel dat je verbonden bent met een nation en nationess kan leiden tot het fenomeen natie staat: een natie die ook wil regeren en beslissen op een bepaald grondgebied. Het is langzaam een belangrijk sterk model en politiek principe geworden. Het idee end e gevoelens daarbij zijn dat het best een onwrikbaar en lang bestaand ding is. Het is theoretisch gezien echter een modern en nieuw construct en best veranderlijk. 

Het uiteenvallen rondom en na de Franse revolutie de 19e eeuw wat daarop volgt van die grote dynastieën. Habsburgse rijk. Als de EU kaart eenmaal getekend is zie je in de 20e eeuw nog wel veel gebeuren, Duitsland sovjet uni etc. Zelfs de laatste jaren is er nog een grote beweging. Terwijl voor veel mensen deze kaart zo’n gegeven lijkt te zijn. Dit plaatje (januskop) is laat nationalisme zien, nationness heeft te maken met sentiment met voortdurend tegengestelde krachten die toch samen kunnen maken dat het zon sterk gegeven is.

Wereldoorlogen de twee grote oorlogen in Europa hebben geleid tot het nooit meer dee en dingen als verenigde naties etc. De eerste wereldoorlog was echt een oorlog tussen de naties. Ook soldaten en mensen die bij de oorlog betrokken waren hadden er bijna zin in om oorlog te voeren. Mensen stonden heel heroïsch aan de start van die oorlog. Het was uit naam van de natie en een andere gedachte; het zou Europa even een boost geven, het zou de natiestaten wel goed doen. Deze gedachte sloeg snel om en nu hebben we alleen het beeld nog van alle doden en gruweldaden.

Nationalisme is gewoon vaderlandsliefde; het patriarchisme waar veel soldaten mee op pad gaan. Het heeft te maken met het idee dat mensen in het ultieme moment bereid zijn voor hun land hun natie hun volk te sterven. Dit is door de tijd ook gebeurd. Het idee van de gevallenen geeft een natie en de mensen die zich ermee vereenzelvigen geeft een idee van historie. Mensen hebben zich geofferd voor de natie en er zullen mensen na mij komen die dat gevoel delen. Dit is een deel van de januskop, de vaderlandsliefde het willen opofferen en de gruwelen die er uit voorkomen.

Tweede wereldoorlog, natie duitsland. Het is lang zo geweest dat na de tweede wereldoorlog de connotatie met nationalisme niet zo zeer de vaderlandsliefde is maar vooral een eng idee want nationalisme bracht oorlogen en gruwlijke daden met zich mee. Het heeft dus twee dimensies (zoals je januskop). Liefde en destructie.

Ook uitsluiting komt voort uit nationalisme, maar hoe kan een grens zo hard worden. Wat maakt een natiestaat anders dan andere bestuursvormen zoals imperia. Er was enorme diversiteit in die rijken en dat was helemaal geen issue. er zijn allerlei dimensies die van de vaderlandsliefde naar de gruweldaden en weer terug gaan.  Dat proces van in en uitsluiting wordt gekoppeld aan vaderlandsliefde en trots. Net zoals etniciteit, is de natie en het idee van nationness, ook geconstrueerd in relatie tot de ander. Je kan alleen een natie hebben als je het in opzicht kan zien tot een andere groep mensen of natie. We kennen alleen maar Nederland omdat er ook Duitsland is en België. Naties worden omringd door andere naties en er lopen grenzen. Er is altijd gelijktijdig een proces van in en uitsluiting, als je er onderdeel van kan zijn, kan je er dus ook buiten vallen. Dit wordt pas problematisch als er een sterke wens is om erbij te horen maar dat kan niet. Religies zeggen nooit we zijn vol en naties wel. Er zijn dus wel wat overeenkomsten tussen het mechanisme van etniciteit en nationalisme. Etniciteit is een sociale relatie tussen twee groepen actoren die zichzelf cultureel verschillend beschouwen; regelmatige interactie. Cultureel onderscheid kan verwijzen naar religie gemeenschappelijke origine uiterlijke kenmerken etc.

Het idee van bloed en bodem, en dat de natie geassocieerd is met grondgebied en een zekere verwantschap die door bloedverwant is gegaan is heel hardnekkig maar het hoeft niet met de natie te maken te hebben. Ook etnische groepen bestaan uit zoveel leden dat ze elkaar niet allemaal kunnen kennen en daarvoor is het ook een imagined community. Allerbelangrijkste onderscheid tussen beide begrippen is dat; nationess is een relatie met de staat, dat wil niet zeggen dat every nation is or has a state maar vaak is er dan wel de wens om zelf besturend te mogen zijn, soeverein. Antropologen probeerde het in het begin te conceptualiseren als, de mensen hebben de wens om zichzelf te besturen of doen het al, netals vrijheid gelijkheid broederschap idee.

Het probleem is dat the nationalist ideology een etnische kan worden. Ethnic community is niet een natie, het moment dat een ethnic community een streven heeft om een eigen grondgebied of politieke orde te vormen is het een nation. Nationess het gevoel kan sterker worden en dan komt er; a people. Als dit gevoel verder gaat wordt het een volk en zegt dat volk we voelen ons een volk maar we kunnen onszelf niet besturen. Dan komt het aspireren dat je jezelf kan besturen soevereiniteit.

Dus

Er kan een groeiende groep mensen zijn, die ervaren door verschillende ontwikkelingen, we zijn verbonden met eklaar en anders dan bijvoorbeeld andere (venezuela vs spanje in eu). Dat gevoel wordt zo sterk dat er het idee ontstaat dat ze een nation zijn ze voelen zich een volk. De volgende stap is het besef dat er iemand anders over hen beslist. Die andere heeft veel meer priveleges. Maar wij zijn hier met elkaar en we willen onszelf besturen à soevereiniteit. Nationalisme is de onderliggende ideologie/mechanisme die die wens maakt. De wens en de praktijk gaat navolging krijgen. Dit is ook het moment dat Anderson verschillende soorten antionalisme gaat onderscheiden. Popular nationalism= Het kwam vanuit het volk, volks nationalisme. Nationalisme kon alleen ontstaan omdat er eerst een gevoel van nationness aan vooraf ging.

In Afrika was het anders ook top down sturing en dus niet alleen van het volk maar het komt omdat Afrika pas heel laat kwam en toen was er al een model en veel natiestaten dus dit was de enige optie.

Poli-etnisch= veel etnischiteiten in de natiestaat of supra-etnische staat het overstijgt etnisiteit.

Natie en natiestaat: het is niet hetzelfde, je hebt de verenigde naties en dat zijn allemaal natiestaten bij elkaar. GOOGLE?

Isme is een ideologie, geen theorie. Het is een ideologie die iets nastreeft namelijk; shared civil rights shared cultural roots. Nationalisme in die zin streven naar soevereiniteit heeft twee gezichten namelijk the civic à vrijheid gelijkheid etc. Je identificeert je niet perse naar iets anders dan jezelf besturen en gelijke rechten etc. Kleur maakt niet uit, je overstijgt het culturele aspect. Maar wat nu aan de hand is, de laatste decenia, zien we steeds meer een etnische ideologie. Dus niet het gegeven wij als volk willen onszelf besturen en soeverein zijn maar; demanding a state on behalf of the ethnic group. The majority of nationalists today are ethnic in character. Dit betekent dat als we kijken naar Europa dat er wel degelijk dat Nederland, de Nederlandse natie binnen de grenzen een bepaalde cultuur heeft. Dit geeft daardoor het uitsluitende karakter.

Conceptueel: de grootste curciale factor in het verschil is het streven naar het zelfbestuur. De relatie tot de ander geeft aan dat het een ordelijk principe kan zijn. Het is er alleen als het een zeker nut heeft en het instrumenteel is. Dit element zit ook in natiestaten, een ordenend principe. Het moet altijd een andere dimensie hebben. Een natiestaat moet altijd de draagkracht hebben van de mensen die ze zelf besturen. De wonderlijke stap die je zou kunnen maken in geval van dreiging van de nationale identiteit is de popular support van onderaf, als er alleen top down sturing is dan werkt het ook niet. Het heeft altijd die twee dementie’s zijn: politiek ordenend principe en het gevoel van het volk dat ze wat willen veranderen en doen en besturen, grootste dingen doen.

Er zijn genoeg natie staten die niet de etnische ideologie hebben.

A nation is an imagined poltical community and imagined as both inherently limimted and sovereign. Niks over the ethnic.

Erikson duidelijk over ideologie anderson meer over culturele systemenà staan ze tegenover elkaar? Nee erikson skipt de ontstaansgeschiedenis een beetje en zegt dat het uiteindelijk dit is geworden. Anderson doet dat wel en dat doet hij omdat hij het oneens is met gellner want wat hij doet is vooral het politiek sturende principe benoemen en anderson zegt sterk dat het vooral te maken heeft ook met popular feelings mensen moeten het ook wel echt willen ze kunnen zich niet invoelen in een politiek systeem. Anderson houdt etniciteit erbuiten maar in zijn interview laat hij wel blijken dat dit er is tegenwoordig. Anderson schetst hoe er een model is ontstaan, hoe het ontstaan is volgens hem heel duidelijk verbonden met het kunnen verbeelden van elkaar als onderscheidend van anderen, daar zitten grenzen aan en daar zit de wens van zelfbestuur ook bij.

Nationalism is not the awakeing of nations tos elf-consciousness: invents nations where they do not exist à gellner (hier is anderson het wel mee eens). Het was niet diep down en het was er niet altijd al. Het is een construct. Anderson heeft echter moeite met de term invents want dat geeft het idee van een bewuste actie. Hij zet zelf dus in op imagined.

Anomaly of nationalism

De invation is in haar wordingsgeschiedenis heel erg prachtig, maar het is dus ook een anomaly want het is wonderlijk dat het zo gebeurd is. Het gegeven was niet het gegeven maar het was het idee van solidariteit en dat de identiteit eigenlijk onder de krachten van de modernisering (het idee was dat identiteit niet zou blijven). Jonge natiestaten die enorm sterk kunnen zijn. Mondialisering theorieën, het gaat er niet meer om hoe je je identificeert op de natie staat, maar tegelijkertijd hoe je het ook wendt of keert al deze ontwikkelingen die eigenlijk de natiestaat overstijgen of regionale ontwikkelingen wil niet zeggen dat de natiestaat spoedig zal verdwijnen. We zitten nou eenmaal toch in de national order of things, of we het nou wel of niet goed vinden en of er nou een overstijgend ding is netals de EU, we hebben toch dingen als landkaarten en vlaggen en verenigde naties. Al die kennis en dat uitvogelen van hoe het nou is ontstaan en wat we er mee moeten, is pas vanaf de jaren 80 een belangrijk studiegebied in de antropologie geworden. Dat had te maken met de griezelige connotaties van de gruwlijkheden. Een andere reden, de antropologie heeft zich ontwikkeld, vroeger was het idee dat dit bestuderen niet echt mogelijk was met de manieren van onderzoek van antropologie.

Gellner

Beide boeken zijn in hetzelfde jaar uitgegeven, en zijn beide belangrijke werken voor het denken over nationalisme. Er moet gezegd worden dat wat we hier zien, het witte mannen perspectief: erg Europees.

Gellner neemt een ander perspectief dan Anderson; overeenkomst is het omarmen van het idee dat nationalisme niet is dat naties die al bestonden ineens opkwamen. Maar hij zegt dat het vooral voortkwam door de industrialisering en modernisering van de wereld. Industriële revolutie verlichting en de ontwikkeling van een systeem voor de omgang van agrarische naar stedelijke samenleving. Het is een heel instrumentalistische perspectief.

Er was een behoefte om de boel bij elkaar te houden tijdens de modernisering en om de wanorde een beetje te stroomlijnen.

Ernest Gellner – ‘social entropy and equality in industrial society’

·      Gellner neemt ander perspectief dan Anderson à overeenkomsten: de natie is niet iets wat er altijd al was en wat opeens weer opgekomen is à maar voor Gellner is het vooral belangrijk geweest dat de ontwikkeling kwam vanuit de modernisering van de samenleving vanuit de industrialisering van de samenleving à de ontwikkeling van agrarische samenleving naar stedelijke samenleving (anonimiteit)

·       met opkomst van steden ontstond er individualisering in samenleving met behoefte aan arbeidsverdeling en hierdoor ontstond er een behoefte aan bepaalde mate van homogenisering om de boel bij elkaar te halen à social entropy à erase social and regional barriers à zeker mate van eenheid geven à en dit is wat er voor zorgde dat de natie met haar staat een belangrijk ordenent principe wordt

·      natie heeft iets te bieden à uprooting ??

·      Het (nationalimse?) is:

o   functionalistisch à instrumentalistisch

o   macro theorie

o   abstract & generaliserend

o   eurocentrisch

 Anderson: ‘cultural artefacts’ & ‘deep attachments’

·      Anderson vond: zo’n argumentatie van Gellner zegt nog niets over het feit dat mensen zo ver willen gaan om zich te offeren voor hun land à dit wil Anderson vooral begrijpen, waarom mensen dit zouden doen

·      Anderson vind het kijken naar ontstaan/begrijpen van nationalisme belangrijk om ook buiten Europa te kijken

·      Print capitalism – het kunne verspreiden van het gedrukte woord ook erg belangrijk gevonden door Anderson

·      Uiteindelijk werd nationalisme een model à hij ziet daar fases in:

o   Creole à  vernacular/popular à official Russification à last wave/colonial

 Eric Hobsbawm

·      Gellner – politiek, sociale transformatie, technologie en rol van taal

·      Dit was heel erg top down à van top-down naar bottom up begrip à rol van staatsideologie en elite en de sentiment van het volk

·       

 Antony D. Smith – civic vs ethnic types

·      neigt net als Eriksen wel heel erg naar de etnische dimensie à het is wel een modern gegeven MAAR naties hebben wel pre-moderne origins (dit is dus tegen wat Anderson en de rest zegt)

o   ethnosymbolism: nationalism = modern, but nations have pre-modern origins

·      definitie van Smith van nation komt imagination ook wel in terug maar het heeft ook een puur etnische insteek van wat een nation anno nu is

Verlichting vs Romantiek – moderne vraagstuk wat mensen mensen maakt

·      Immanuel Kant – durf te denken à wij zijn mens omdat wij in staat zijn rationeel te denken – dit is wat je mens maakt – is een Verlichtings idee

·      Johann Gottfried Herder – idee van Romantiek komt in dezelfde tijd op à wat ons mens maakt is dat we deel zijn van groepen maar specifiek dat we culturele en linguistisch tradities hebben

Civiv vs ethnic nationalism – natie als supra- of superetnos

net als bij etniciteit zie je ook bij nationalisme zie je bij het denken over nationness allerlei paradoxen

·      Dualiteit van nationalisme – paradoxen

·      Verlichtingsdenken vs Romantische tegenbeweging – twee opvattingen over moderniteit

·      Universalisme- Verlichting, Rede, civic nationalism – vs particularisme – Romantiek, entisch nationalisme

·      Moderne constructie vs natuurlijk ‘eeuwenoud’ gegeven

·      Instrumentalimse vs symbolisme

·      (recht op) gelijkheid vs (recht op) verschil

·      liberalisme (individuele vrijheid) vs communitarisme (collectief)

Het multiculturele dilemma

·      Nooit/niet mono-etnische (meer) à ‘crisis van het koppelteken

·      Eriksen uitspraak: de Gellner-Anderson manier om naar nationalisme te kijken gaat moeilijk samen met de huidige etnische diversiteit

HC 4 EN

het multiculturele dilemma schuilt in het gegeven dat we op dit moment als hoe de natie staat eruit zou moeten zien, wat nation-ness inhoud – wat vaak op gewspannen voet staat met etniciteit, etnische diversiteit

Schrijfopdracht- voorbeelden op BlackBoard – ze zijn inhoudelijk goed en niet slecht beoordeeld – je kan andere bronnen gebruiken (naast de 3 boeken) maar dit is niet verplicht

·      Hoeft geen titelblad of plastic hoesje, alleen titel en naam en studentnummer, zelfs tussenkopjes hoeft niet per se, ze wil geen hoofdstukken enzo, gewoon een sterk en narratief betoog

·      APA mag

 Oostenrijk – 50/50 links en extreem rechts à zegt iets over (politiek) klimaat in Europa

Kiezer verbind zich niet zo zeer met partij alleen zoals vroeger (heel loyaal) maar ook gevoelig met politicus als persoon

Populisme wordt anno nu ook vaak gerelateerd aan nationalisme à huidige politieke klimaat, verschillende partijen etc wordt verbonden door gerichtheid en protectisme van eigen natie staten

Van Reybrouck: Hoe kan de kiezer weer meer verbonden aan het willen meedenken aan het bestuur van het land à hij vind: meer directe democratie, volksvertegenwoordiging à hij ziet dat nieuw nationalisme gerelateerd aan populisme à hij is niet blij met populisten anno nu

Heijne & Pels – zelfde jaar gepubliceerd – kijken allebij naar wat er eigenlijk aan de hand is :

·      Heijne – probeert uit te zoeken waar het verlangen naar een verhaal dat het belang van cultuur en geschiedens erkent vandaan komt

·      Pels: modern populisme is een vast bestanddeel geworden van Europees landschap – het is een vast deel geworden – moet serieus worden genomen

 Verlichtingdenken Romatische tegenbeweging

Twee opvattingen over moderniteit (Bas Heijne)

Verlangen naar verbondenheid en de eigen ‘soort’ à hierdoor een hang naar radicale zuiverheid à extreem voorbeeld hiervan is natuurlijk Holocaust

Mensen werden hierdoor heel erg behoedzaam om te praten of voelen over identificatie met het volk à collectieve verbindingen werden minder belangrijk, individuele ontplooing ongeacht achtergrond kreeg steeds meer ruimte, humanisme kreeg een plek in de samenleving

·      Beweging van universele mensenrechten ging weg van cultureel bepaalde leefregels

En nu? à (‘Eigen’) collectief boven individu à het collectief, verbinding met natie staat lijkt steeds belangrijker te worden à gevoel, emotie, angst, trots, samenhorigheid etc zijn weer nadrukkelijk aanwezig – maar wel in relatie tot iets groters, niet individueel

·      Volk, cultuur, geschiedenis is weer belangrijker aan het worden dan het besef van een gedeelde menselijkeheid (particularisme vs universalisme)

·      Individu vs romantiek als reactie op verlichtingsdenken maar ook als opvatting van moderniteit

Civic nationalism etno nationalism à paradox van het multiculturisme à het is niet het een of het ander, het is een verwarring

Civic nationalism: We zijn allemaal onderdeel van natie-staat  omdat we als individu, als burger, een contract hebben met de staat, maar de staat zijn wij

Etno nationalism: we kunnen ons niet verbonden voelen door ons alleen burger te voelen à we voelen ons juist verbonden door culturele dingen (geschiedenis, taal etc)

Nationalisme nu? = etnonationalisme?

Wimmer: definieert nation-states met een sterk ‘civic’ element à burgerschap, gelijkheid etc.

Smith: meer cultureel/etno element in definitie natie staat – maar zegt ook dat minder dan 10% bestaande natie staten aan deze criteria voldoen – dus veel landen niet etnisch homogeen

Anthony Smith

Belangrijke criteria voor nationalisme à hier kan echter veel kritiek op worden gegeven

·      Humanity is divided into nations, each with own character, history and destiny à maar: history wordt vrij selectief gebruikt om te laten zien wie we nu zijn; en destiny is ook een beetje vaag

·      Sovereignty à gaat hier niet over natie-staat maar over natie – hier kan je je afvragen of natie de ‘sole source of power’ is à er zijn ook veel niet-soeverijne naties

·      Loyalty – gaat altijd over nation in enkelvoud – maar dit gebeurd wel vaak – loyalty voor 2 nations is ingewikkeld

·      To be free, must belong to a nation à dit is ingewikkeld als het gaat over naties maar kan wel als het gaat over natie-staten

 Smith: nationalism gaat over de natie, niet over de staat à een nation heeft eigen staat nodig voor protection en ‘nurture of its culture’ maar dit is niet absoluut nodig, bijvoorbeeld Schotland, Catalonia etc. à er bestaan dus naties zonder staat

·      Schotland – binnenkort weer verkiezingen – veel mensen willen zelfbestuur

 Het is complex om de natie te benoemen als je het ook echt wil gaan invullen – relatie tot de staat is hierbij belangrijk –dan zitten we  toch bij het idee van civic nationalism

·      Renan: geloof in civic (liberal) nationalism à individuen hebben nationale identiteit nodig om een autonoom leven te kunnen leiden à

 Positie natie-staat zelf?

Anderson: wordingsgeschiedenis à laat zien dat vanuit het begin de feelings of nation-ness bijna langzaam ‘modular’ wordt – het streven naar zelfbeschikking en zelfbestuur is een steeds krachtiger model geworden à nog steeds, nu, is de invulling van wat is een natie, nog steeds niet eenvoudig à wereld van natie-staten maar tegelijkertijd problematisch begrip en gegeven à allemaal paradoxen en tegenstellingen op theoretisch niveau maar ook in empirische werkelijkheid

Eriksen: pakt het probleem van paradoxen aan à ‘de uil van Minerva begint zijn vlucht pas in de avondschermer’ à Minerva staat voor wijsheid à hij zegt hier: het filosofisch denken loop altijd achter geschiedenis en ontwikkelingen aan à ze vragen zich af of de tijd van natie-staten bijna af zal lopen

Er zijn genoeg onderzoekers die laten zien dat de ‘age of the nation-state’ niet per se bijna voorbij is omdat er heel veel andere processen een rol spelen die ofwel de legitimiteit van nations ondermijnen of de identificatie met nation state steeds minder belangrijk

Paul Gilroy à Vanuit historisch perspectief laten zien welke bewegingen eigenlijk de homogene unificerende krachten van nation tonen

Andere guy à Humanitarian ideologie in zijn denken???

Natie-staat hachelijk ‘model’?

 Paradoxen (Anderson) à tegenstrijdigheid maar niet perse onverzoenbare tegenstrijdigheid

·      1. Objective modernity (vooral vanuit historisch perspectief) vs subjective antiquity (nationalisten, mss ook populisten) --> ?

·      2. Formal universality vs irremediable particularity

·      3. Political power vs philosophical poverty

 Natie-staat inherent problematisch

Theoretisch/ideologisch: civic etnisch nationalisme

abstract: het kunnen verbeelden van abstracte verwantschape met andere mensen die je niet kent, toch verbinding mee vinden à minder  abstract verwantschap: verwijzen naar culturele dingen, verbindingen à het multiculturele dilemma ligt in dat het behoren tot de natie-staat krachtige invulling van mono cultuur krijgt in sommige plekken op de wereld

Abstracte verwantschap gereificeerde superetnos

Empirisich hedendaagse muliticulturele paradox

Nationale ‘monocultuur’ culturele, etnische, religieuze diversiteit

We hebben probleem om natie-staat bij elkaar te houden door etnische diversiteit

Dat het nu zo moeilijk is om identificatie met Nederland voor elkaar te krijgen heeft niet veel te maken met diversiteit, dat was er altijd à als je gaat dichtmaakt wat een natie-staat is dan gaat het een probleem worden

 National order of things…

 Eriksen à zegt we zitten heel erg vast in dit model van nationalisme -à oplossen: idee van diversiteit verzoenen met idee van bounded community à hoe kan je rechten van individuele burgers met elkaar verzoenen ongeacht zijn/haar achtergrond

Veel manieren om dat dilemma of die verzoening te laten zien – verscheidenheid (cultural difference, particularisme) eenheid (universal rights, universalisme)

Zie slide voor alle dingen waar je naar kan kijken à het maakt uit vanuit welk perspectief je hier naar kijkt, als burger, politicus, beleidmaker etc. – wat is belangrijk?

MC dilemma

Eriksen:

 Parekh: community of citizens community of communities à bestaat eigenlijk uit citizens – community van citizens à ook een community van communities à kan dit? Als balans is wel

Kymlicka: recht op gelijkheid (migranten) recht op verschil (inheemse minderheden)

Taylor: politics of recognition, identity politics, cultureel pluralisme nationaal monoculturalisme (n.b. wie erkent wat?) à wat belangirjk is dat er een recognition is van identiteit van verschillende communities

 Terrence Turner: differenc mc (‘red boots parading’) critical mc

 Bas Heijne: Diversiteit is een gegeven en verdient erkenning à zorgt voor geen cohesie, dus geen samenhang in de samenleving  à conclusie: individual civic invulling van imagined community is een moeilijke om vol te houden à werken niet op

Hc 5 EN

Zeker in noord west Europa wordt als probleem ervaren- vrij recentelijk geconfronteerd etnische en religieuze veranderingen à conceptuele dimensies aan verbonden -natie

Civic dimensie: samen als burgers vieren we gelijkwaardig de natie ongeacht onze achtergrond

Ethno- we zijn niet alleen maar gelijkwaardige individuen maar als groep delen we ook bepaalde eigenschappen, en zo ontwikkelt er een groep als dominante groep – super ethnos

Gloria bekker ex uu prof, heeft een boek uitgebracht; white innocence: paradoxes of colonalism and race

Ze heeft alle media jarenlang bijgehouden en zegt; het onschuldige karkater en ontkenning van racisme is een paradox want daardoor laat het heel veel racistische uitingen toe want steeds weer zeggen we nee we zijn heel tolerant.

Hoe kan het dat er zon spanning zit in wie wij zijn als samenleving en de voortuderende moeizame omgang met diversiteit en daar toch een zekere verwijzing is naar een bepaald dominante groep die iets meer te zeggen heeft of iets meer recht heeft op een bepaalde identiteit.

Verzoenen liberaal individualisme (universalistische ethiek staatsnationalisme) en erkenning cultureel verschil

Er moet altijd een soort van symbolische zingevende emotionele rechtvaardiging zijn van wat doen we hier en wie zijn we.

Eerste model van identiteit

Als we kijken naar erikson kijken we vaak vanuit een wit mannelijk perspectief, maar een van de andere perspectieven is dat van hali verashi, zij heeft in 2003 een studie gedaan; iranian women exiles in the Netherlands and the united states. Kwalitatieve studie. Persoonlijke motivatie, ze heeft dezelfde achtergrond als deze vrouwen, ze was ook vluchteling vanuit iraan en was politiek activiste. De situatie in de jaren 70 in Iran was dat er verschillende grote stromingen het regime weg wilde hebben namelijk; de linkse (trans nationalistisch) en de religieuze beide zijn nationalistische groeperingen.

The spring of freedom studenten die het land wilde veranderen, dat veranderen voor veel mensen living in hell, het nieuwe regime kwam erachteraan en een van die twee groepen kreeg sterk de macht namelijk de islamitische. Dat was nou precies de andere richting dan de linkse. Voor vrouwen werd het nu veel moeilijker te leven zoals ze altijd deden. Voor veel mensen was er geen andere keus meer dan vluchten net als Hali. Ze merkte al vrij snel dat niet alleen de vluchtervaring zelf maar ook waar ze terecht kwamen had veel invloed op hoe ze zich voelden. Haar leeftijdsgenoten waren een vrij homogene groep; intellectuele marxistische niet religieuze vrouwen die zich in de verenigde staten en Nederland heel anders ontwikkelde. Zei voelde zichzelf in Nederland helemaal niet zo prettig. Belangrijke initiële observaties; ze zegt eerst iets over de vlucht. Mesen die vluchten worden vreemden in hun eigen land, ze verliezen hun huis in hun thuisland en gaan hun toekomst ergens anders zoeken.

Als je kijkt naar het discours in landen zoals Nederland; er wordt vaak niet gerealiseerd dat als je terug keert naar een land dat je niet alleen een plek op de kaart voor je betekende dat als je naar je land terugkomt dat dat niet meer je thuis is het voelt anders. Als we blijven denken op de nationalistisch manier komen we niet verder.

Sendentaristisch (verbondenen met plek en plaats) en essentialistisch (fix en onveranderlijk). Als je het sendtaristische doortrekt zie je dat identificatie heel erg wordt verbonden met grenzen vluchtelingen verbonen met een land van herkomst mensen zouden hun emotionele sterke band met een land van herkomst hebben.

Als je land een andere plek wordt een vreselijke plek dan wil je misschien wel helemaal niet meer terug je voelt je nietmeer thuis. Je moet dus oppassen dat ergens verbondne zijn niet altijd vanzelfsprekend is.

Als we willen begrijpen hoe beloning en home in elkaar steekt dat zie je twee benaderingen zijn;

-nationale (territoriale benadering van thuis plaats als thuis een bodem en grondgebied)

- transnationale = deterritorialisering; thuisgevoel loskoppelen van geografische grenzen niet waar je vandaan komt maar waar je je thuis voelt (sense of belonging)

fadi kalimi: is een van de gevluchte vrouwen en ze heeft voor groen links twee periode (8 jaar) in de tweede kamer gezeten en ze is twee periode volksvertegenwoordiger geweest en nu is ze directrice van oxfam novib. Ze krijg vaak de vraag wil je nog terug wanneer ga je terug ga je nog terug. Er wordt al van uit gegaan dat men terug wil en ze daar thuis voelen ondanks dat iemand al 8 jaar zich inspant voor Nederland.

Opmerkelijk dat juist deze vrouwen een model voorbeeld zijn van integratie ze gingen niet bij elkaar in 1 stad zitten spraken de talen kwamen in allerlei plekken in de samenleving terecht spraken de taalt etc. En toch voelde ze zich niet thuis want het werd ze steeds gevraagd wanneer ga je weer terug? Identificatie kan je dus niet alleen zelf doen.

Die vragen (taal wanneer ga je terug) speelde helemaal niet een grote rol in de vs want, ze voelde ze zich hier veel beter thuis. In deze studie laat hali zien dat landen als de vs een andere omgang en andere discours hebben van diversiteit en meer inclusief zijn. Dit heeft te maken met:

de migratie geschiedenis (ze hebben het sterke besef iedereen heeft hier het migratie besef. De samenleving is keihard maar je komt hier om te blijven, je gaat niet geholpen worden je moet het zelf doen en niet iedereen staat met open armen maar he tis wel een andere denkwijze.)

heterogene dunne notie van identiteit in klassieke migratie landen; er is zeker een gedeeld idee van Amerikaan zijn maar het is wel redelijk open en duidelijk wat dat inhoud. Heterogene de nationale identiteit staat open voor verscheidenheid. Je kan ook anders zijn binnen de notie van Amerikaan zijn. Dat maakt het inclusiever.

Koppelteken identiteit; italian-amerikan, laat zien dat er ruimte is voor meerdere identificaties en dat ze open staan voor andere identificatie.

Complementarisering; het aanvullend zijn van verschillende identificaties in plaats van het polariserend denken wij zij. Dichotomisering

De tijdelijkheid van Nederland zit hem in de economische migratie en de gastarbeiders. Als wij denken over het vluchtelingen debat gaan mensen altijd het hebben over wanneer zijn die landen weer veilig zodat ze terug kunnen tijdelijk. Vluchten maakt je vooral slachtoffer. Dat is niet slecht bedoeld maar de beklemming en de begrenzing en het wegnemen van initiatief van mensen om gewoon aan de slag te gaan en wat te doen. Als je probeert te begrijpen wat de nl identiteit dan is, klaarblijkelijk is er iets heel diks iets wat iedereen weet het is heel homogeen. Soms zit het in taal soms in bepaalde gebruiken maar omdat er in de samenleving een notie is van wat Nederlander zijn is kan je niet veel toevoegen en is het niet complementair eerder uitsluitend. Process of othering   het voortdurende vragen over uiterlijk taal terugkeer religie zorgt ervoor dat mensen zich anders gaan voelen. Telkens wordt benadrukt dat je anders bent en dat zorgt ervoor dat je je misschien weer meer gaat identificeren met je oude land en dat gaat idealiseren, self fulfulling profecy je gaat je naar mate van tijd ook anders gedragen.

Modellen zijn simplificaties van de werkelijkheid. Het gaat hier over een bepaald verschil en onderscheid.

Proces of othering leidt niet alleen tot een moeilijk gevoel om je ergens thuis te voelen het heeft ook veel invloed op toekomstverwachtingen van mensen. De vrouwen benadrukken dat ze zich erg zorgen maken over later als ze niet meer werken etc en ze horen nergens meer thuis.

Tweede model civic nationalism:

Mauritius, common denominators verslag rondom vraag of multiethnic naties stabiel en betekenisvolle imagined communities kunnen zijn. à ja

Het contrast met west europeese samenlevingen waar identity politics en de strijd over de organisatie van culturele diversiteit is vrij recentelijk zo veel doet. Er is in landen zoals de vs al vrij lang een omgang van diversiteit onder de knie hebben.

Vaak als het over etniciteit en nationalisme gaat gaat het over conflict, maar hij wilde even ergens anders naar kijken. Mauritius wordt gezien als plurale samenleving, lange kolonisatie van fransen en Engelsen. Veel verschillende talen die er gesproken worden. Als men naar een land gaat kijken kijk je snel al meteen naar de samenstelling van etniciteiten.

Mauritius ken een dilemma; hoe kan ik voldoen aan; natiestaat die homogeniteit moet hebben en waar iedereen in past.

Universalistische ethiek van staatsnationalisme – particularistische ethiek van etniciteit en religie

Principle of the lowest common denominator: een term die vrij vaak gebruikt wordt zie slide voor def. We hebben als mensen in de samenleving delen we dingen met elkaar dat doen we op niveau van de natie maar ook op allerlei andere niveaus in ons even. Het gaat niet om de vraag kan je wel en niet integreren in de natie staat maar dat gaat allemaal op verschillende niveaus. Je moet goed kijken naar de denominaters ze spelen op politiek niveau en beleid een rol maar ook bij persoonlijk contact niveau.

Two nationalism eentje is official nationalismeà sterk topdown gestuurd beleid om de natie voortdurend te maken. Mauritius is multi lingual, en dit is een manier om te kijken naar hoe met beleid en taal omgegaan kan worden. Engels is de officiële taal, slim want engels is een belangrijke global language en een handige lingua franca met toeristen etc. En het was niet een voormalig kolonisator want dat was Frankrijk. Het is een handige neutrale taal en iedereen spreekt het want het land is wel een beetje bestuurd door Engeland een tijd. Taal is in dit officiële taalbeleid duidelijk ruimte voor andere talen (op het hoogste niveau) ondat er een besef is van veel verschillende culturele etnische groeperingen met verschillende talen (op scholen etc. geïmplementeerd). Je moet leren over verschillende culturen in civilisaties in Mauritius door een cursus.

Active nationalisme: het vieren van bepaalde religieuze feestdagen van verschillende groepen. Actief in de samenleving vieren van particulieren feestdagen.

Er komt een dimensie bijà mondialisering. Het open zijn voor invloeden van buitenaf zoals toerisme.

Hij heeft een model ontwikkeld van de two nationalisms, wil je een natie met diversiteit maken op een leefbare manier dan is er altijd een bepaalde mate van official policy and nationalism en daarin zit altijd de positieve erkenning en viering van diversiteit. 

Waarom werkt dit nou zo goed in een samenleving als Mauritius?

Ze zijn vanuit geschiedenis heel divers kolonialisme à ook kenmerken van wording van samenleving à allemaal kolonies geweest, plurale samenlevingen. Kolonies zijn jonge natiestaten.  Een duidelijke dominante groep die aanspraak kunnen maken op authenticiteit wij waren hier het eerst, na de kolonisatie moesten de mensen die overbleven samen de natie bouwen want het was nationalisme van de emperor en niet van het moederland.

Etnische groepen zijn altijd van elkaar afhankelijk geweest door de colonisator. Er was een steker besef van anders zijn op etnisch niveau een sterke competitie maar dat wilde niet zeggen afscheiding na dekolonisatie. De verwachting was (furnivall – plurale samenleving, smith—caribisch gebied) als die kolonisator daar weggaat dan is het pleures dan wordt het een probleem omdat er zoveel diversiteit is. Dat is wel gebeurt maar op veel plekken ook niet bijvoorbeeld Mauritius, Indonesië, Jamaica, Suriname.

Dit was een gedeelde verwachting en als we kijken naar Suriname dan zien we dat het excessieve geweld en de problemen die het land wel gekend heeft rondom de onafhankelijkheid. Mensen gingen naar Nederland uit angst voor dat alles fout ging. Suriname is vanuit een koloniale naar een plurale naar een post plurale naar een vrij succesvolle multiculturele samenleving gegroeid. Er was niks om in te assimileren of te integreren. Er is geen dominante groep en je kan je daar dus ook niet tegen afzetten. De politici, het succes van een natiestaat is deels een politiek project. De politici werken als architecten aan de onafhankelijkheid en aan hoe het land nu verder moest. Ze noemde verbroederingspolitiek hun postkoloniale natiestaat. Dit kwam uit het gegeven dat de diversiteit daar nou eenmaal was. Het was een compromis om er mee om te gaan en het soms ook te vermijden. Je moet niet van elkaar houden je moet het met elkaar doen. En dat doe je door niet veel met elkaar te maken te hebben buiten het land delen om. Het gaat weer over verschillende niveaus particulier niveau willen ze niet veel met elkaar te maken hebben, maar op politiek niveau zullen ze het met elkaar moeten doen. Viering verscheidenheid=eenheid. Suriname als imagined community; dit is voortduren waar de balans gezocht wordt, the official nationalism het maken van nationalisme we zijn divers en dat is nou eenmaal zo. Het wegschuiven van Wilhelmina standbeeld en vervangen door de politici die aan de broederschap politiek gewerkt heeft zie je letterlijk dat ze aan het nationalisme bouwen aan dat magische idee.

Het idee van eenheid door verscheidenheid hoe dat wordt gecreëerd: de literatuur. Een bekend gedicht in Suriname Wan Bon die dat benadrukt. Het gaat heel erg over de natie en de opoffering voor de natie en niet de vijandigheid tegen de ander. ‘waar de voorouders ook vandaan kwamen’ ‘hoe wij hier ook samen kwamen’ ß volkslied.

Er is wel degelijk in de samenleving verscheidenheid: met huwelijke bijvoorbeeld. Elke etnische groep heeft een eigen krant en onderwijs en taal. Op dit niveau van common denominaties zie je dus dat er zeker wel veel verdeeldheid is. Is het een probleem? Niet echt. Als je voortdurend realiseert dat we allemaal anders zijn maar dat is precies wat ons maakt. De nieuwste nieuwkomers worden ook niet altijd geaccepteerd er is altijd besef als anders en nieuw maar door de openheid is er ook inclusiviteit. Grote invloed in Suriname is het voorbeeld van Brazilië – in de mijnen zijn veel chinezen gekomen om te werken ‘de nieuwe chinezen’ Paramaribo is de stad van immigranten. In het begin van de 19e eeuw worden de nu zelfsprekende Surinamers niet als Surinaams gezien dus je ziet dat er steeds aan gesleuteld wordt.

Belangrijke dingen voor het verbeelden van een natie: taal, onderwijs, media.

In het uniforme onderwijs; elke morgen de vlag hijsen en het volkslied zoeken. Met taal heb je verschillende radio’s maar de staats radio is er ook. En massa media bijvoorbeeld verkiezingsposters, de vhp interessante partij à verenigde hindoestaanse partij, nu vooruitstrevende hervormingspartij. We zijn niet meer een partij van hindoestanen. ‘’zelf sterk samen sterker’’.

De huidige partij die nu in Suriname heerst wil door de etniciteit en religie dingen heen breken en zijn vooral verkozen door jongen mensen.

Anderson: last wave, hij lijkt te impliceren dat het model zo sterk is geworden dat late in the game zich voegen naar het model (van de imagined community). Het hele vraagstuk waar we mee bezig zijn, wel leuk last wave, lijkt of we nu klaar zijn het model is er maar het model wordt voortuderend geconfronteerd met interne dynamiek en moeten we denken het model is nooit af en kunnen we misschien leren van de landen als Mauritius etc. Anders dan in the popular nationalism (Nederland) is er niet per se een hiërarchie tussen eenheid en verscheidenheid. Het gegeven waar dan ook dat culturele diversiteit een menselijke conditie is en dat wij in een wereld van natiestaten dan een balans altijd handig is.

Er zit een rationele dimensie in want je bent dit of dit omdat je civic onderdeel bent van deze natiestaat en je hebt een paspoort en je bent een burger maar het is ook belangrijk dat er verschillende sentimenten zijn. De natiestaat bestaat eigenlijk alleen omdat er diversiteit is en dat dat gevoed en gekoesterd en gevierd moet worden maar er moet wel een lijn getrokken worden tussen culturele ergernis en identiteit enerzijds en particularistische politieke praktijken anderzijds. Beleid van initiëren en aanmoedigen van verschillende common denominaties. Nationalisme creëren gaat niet alleen van onderaf popular nationalism maar ook van de echte lijn nationalisme.

Het is een proces dat niet helemaal af is.

Guadeloupe zet nog een andere stap (newer wave)

De kern van zijn studie is ook het gegeven dat je op veel verschillende niveaus imagined comunities benoemen maar belangrijk is het besef dat er ook enorme beweging is geweest.

Black atlantic nieuwe wereld, verbonden met de oude wereld door kolonisatie, verbinding met west Afrika door slavernij, met Azië door contractarbeiders en dit gaat maar door en door. Gillroy trekt het idee van movement ongoing door naar nu om het rigide idee van identificeren het niveau van de natie staat en de particulariteiten te doorbreken. Want als je kijkt naar dit soort geschiedenissen en bewegingen kunnen we beseffen dat we altijd kwamen en misschien weer gaan daarom is het verwonderlijk dat we alles willen vastmaken.

Planetary humanism: het maakt ons mens dat we mens zijn we zijn altijd verbonden met elkaar.

Money tie system en toerisme iedereen wil verdienen we hebben er zoveel capaciteit voor en er kunnen voortdurend mensen van buiten komen en om dat te laten draaien zijn we tollerant

Christianity als mea language enorme tolerantie bepaalde waardes deel je

Calypso lifestyle

Multiple identification toch naar het grotere geheel kunnen samen stijgen.

Hc en 6

Voorbeeld tentamenvraag:

Every diaspora is the passage from unity tp multiplicity à zien we voortdurend gebeuren à verwijst ook weer naar recente migratie stromen à beweging van mensen is van alle tijden à door deze denker is identity dan ook niet vast te zetten à we zijn one world in relation.

Voortdurend wijzen op de relationele aspect van identificatie de relatie tot de ander en de grenzen daar tussen --- guadeloupe de ander in onszelf.

Is soevereiniteit zoals Anderson dit verbind aan het begrip verbeelding van de natie en de natiestaat nog houdbaar in de 21e eeuw/ à soeverein begrip komt hele tijd terug in natie en nationess en nation state dit komt terug in hoe we over de natie denken.

Een groot verschil tussen iets is de wil tot zelfbestuur en souvereiniteit.

Ons koninkrijk bestaat uit Aruba curaçao Sint-Maarten die andere (Bonaire enz.) zijn bijzondere gemeentes van Nederland geworden sinds 2010. De mensen daar bouwen ook voortdurend aan hun identiteit en nationaliteit en doen dat van onderaf populair nationalism. Soevereiniteit is een andere kwestie; degene die ook deel uitmaken van Nederland ontwikkelen ook een eigen nationalistische identiteit maar ze zijn helemaal niet soeverein.

Bonilla trekt het gegeven van de natie en de natiestaat en de relatie van de soevereiniteit wens rekt ze nog verder. In Guadeloupe (plek in Frankrijk) is er een Franse en een Guadeloupe nationaliteit. Als we kijken naar de huidige wereldorde zijn er ook andere voorbeelden waar soevereiniteit fictie is geworden. Als we naar andere factoren kijken is geen enkele natie staat sovereign bijvoorbeeld Europa, of de status en de macht van grote frans nationale multinationale ondernemingen. Als we kijken naar waar economische macht en politiek e macht ligt is dat niet per se in de regeringen. Als je soevereiniteit in discussie stelt moet je je ook afvragen wat maakt de natie en wat is de relatie tot de staat. Eigenlijk is niks vaststaand, voortdurend is er de imagination gaande die iets als een geheel wil zien die iets als fixed wil zien. Implicaties hiervan: conceptueel en op het niveau van samenleving. Zij denkt dat als dit denken wordt doorbroken dat dit in de samenleving gevolgen kan hebben (ook buiten de academie). Eriksen komt ook bij een meer fluide begrip van twee termen waar hij het over heeft. Als we het hebben over ethnic relations dan moeten we ons realiseren dat het in toenemende mate unbounded is. Als we nadenken over natiestaat dan moeten we ons afvragen blijft het op die manier bij ons of is dat tijdperk toch nearly over. Hoewel dat zo is zeker onder de condities van mondialisering, zie je dus dat allerlei vormen van identificeren open raken maar, tegelijkertijd zie je een sterk teruggrijpen juist door die condities naar die fixed identity. Als je angstig bent grijp je terug naar wat het eigen is.

Globalisering zit iets bindends in brengt mensen in contact maar er is ook een tegenbeweging gaande want daardoor zie je misschien duidelijker nee we zijn toch anders. Daarom denkt eriksen dat nationalisme toch een belangrijke marker is.

Postnational self—waar kunnen we ons identificeren beyond etnicity en nationalism. De conclusie globality doet heel veel dingen biedt veel dingen positief en negatief. Maar je kunt nog niet iets imaginen over de globe en de globe is no tour home. We zitten toch nog in de national order of things.

Er zit iets paradoxaals in het boek van Anderson je ziet dat de paradox van de nation als imagined community de spanning tussen openheid exclusiviteit en geslotenheid exclusiviteit. Nation building is een proces het heeft altijd een top-down sturing nodig official en ook een popular nationalisme van onderaf.

Hij Anderson heeft een fout gemaakt hij ging er te gemakkelijk van uit dat nationalisme modulair geworden is, ook aan het einde van de rit was dit ook het model van die onafhankelijke nieuwe landen dit model over konden nemen. De koloniale krachten die eigenlijk een beetje dom ervoor gezorgd hebben dat die nieuwste natiestaten zich hebben kunnen ontwikkelen. Maar je moet dus oppassen met dat model denken en tussen de regels door wel benadrukken dat de natie verbonden aan het idee van de natiestaat nooit af is want er is voortdurend building. Dat zie je bij jonge natiestaten maar je moet het ook realiseren bij oude. Er is een tweedelig process nodig, er zijn veel voorbeelden te vinden. Bouwen aan caribisch Nederland (website), er wordt heel top-down gebouwd aan een ander land. 

Dit is een boodschap die je op conceptueel niveau goed kan bespreken maar toch gaat die er verder heel moeilijk verder in. Eriksen sluit z’n boek af met Nietzsche,

Wij als mensen maar ook als wetenschapper als theoretici denken heel erg in termen van tegenstellingen. Je wil de wereld structuren in tegenstellingen die betekenisloos zijn. (ping kat pong olifant).

Dualiteit:

De tegenstellingen dwingen ons op zijn minst om te kijken of we daar verder mee kunnen in ons denken. Hij laat alle tegenstellingen zien en vervolgens maakt hij de stap het is nog het een nog het ander. Beide dimensies beide aspecten spelen een rol om iets te begrijpen en dan kunnen we een stap verder maken in ons denken en het overstijgen.

Etniciteit identiteit wordt benadrukt op een essentialistische manier (oorspronkelijkheid) we kunnen het benoemen het ligt vast dit zijn de eigenschappen. Maar nee als we goed kijken is het eigenlijk een construct, we kunnen onze etniciteit veranderen ten opzichte van de ander het is context afhankelijk. Wil dat dan zeggen dat de constructionistische stroming in ons denken dat de andere stroming weg is—nee het blijft mensen blijven essentialistisch te zijn. Dual discrusive competence: als we nadenken of er identificaties moeten we niet zeggen dat de ene theorie niet werkt dat je het kan verwerpen met een nieuwe theorie, we hebben vertogen discoursen over onze identiteit; burgers wetenschappers, we zijn in staat om verschillende vertogen in te zetten, de ene keer omdat je politiek wat wil bereiken is het misschien hadnig essentialistisch ding te pakken en de andere keer is de constructionistisch aan te nemen etniciteit is open veranderlijk etc. Deze competentie hebben we allemaal. Dit is een analytisch tool om te kijken hoe de paradoxen beide aanwezig kunnen zijn in de praktijk van analyseren.

Instrumentalisme elke etnische groep staat alleen maar bij omdat het nut heeft, gellner neemt dezelfde positie en Anderson zegt dat verklaard niet voldoende waarom mensen geneigd zijn zich te offeren voor de natie, en niet waarom veel mensen die niet een duidelijk voordeel hebben bij een bepaalde identiteit deze wel koesteren, er zit een zingevende kant aan ons identificeren met een etnische groep of natie.

Een individu in actor wordt gedetermineerd structuralisme ons handelen wordt bepaald door structuren die groter zijn dan wij elf en dus ook onze identificatie. Maar mensen kunnen aan de andere kant juist door zelf te doen wat ze willen er zit een agency aspect in de samenleving, we kunnen zelf onze samenleving vorm te geven en veranderen.

 Ping kan niet zonder pong

Nog een paar tegenstellingen

Wat is nation wat maakt de natie dan zijn er rationele dimensies de Verlichting ideeën natie is civic vrije individuen met rechten en plichten willen over zichzelf besturen (Frankrijk) tegenpool daarvan als reactie daarop maar ook als opvatting over natie dat maakt ons geen volk dat bindt ons niet er is wel degelijk cultural stuf taal de plek waar we vandaan komen de verwantschap alsof het in het bloed zit dat maakt de nation. Twee benaderingen een nationale die de nadruk legt op de cultural stuff en het transnationale wat niet de nadruk legt op waar je vandaan komt maar waar je je thuis voelt en mag voelen. De visie op multiculturalisme: je kan altijd tot een groep behoren het kan een overkoepelende zijn (afro-american) maar er moet ook altijd een optie zijn om uit een categorie of groep te stappen. Je hebt difference multiculti ziet de samenleving als 1 grote mozaïek dit zijn de bevolkingsgroepen duidelijke grenzen moeilijk om te doorbreken.

Het vooral op dit moment een probleem lijkt te zijn van Europese samenlevingen dat er veel gedoe is over verschillende etniciteit. De vraag ‘’can multiethnic nations be stable and meaningfull imagined communities’’ is eigenlijk vooral bij ons een punt. We hebben gekeken naar een aantal voorbeelden waar de vraag ook als ja kan beantwoord worden. Maar ook Anderson zegt dat het kan. Er kan sprake zijn van nationalisme op twee niveaus dat is het model van the two nationalisms. Op niveau van de civic en official nationalism gaan we voortduren aanmoedigen en blijvend maken dat het multi-etnisch zijn. Het gegeven en de erkenning van het verschillend zijn kan alleen goed komen als je dat in je policy en identiteit opneemt???

Andere identificaties en loyaliteiten door globalisatie hebben we weer andere identificatoren, maar men blijft toch vasthouden aan een vaste identiteit. In het boek Guadeloupe zie het het door het money tided system.

Wij hebben een fixed blik op de rol van tegenwoordige migratie.

De vraag ja het kan maar dan moet je je goed afvragen wie doet de verbeelding en wat verbeeld je nou eigenlijk.

A planetary humanism

Etnografie op metaniveau wil tegen dit denken aan schoppen. Op een ander niveau zitten er ook andere boodschappen in. Hij is tegen het ping en pong denken. Hij laat op allerlei manieren zien dat in zijn geval en zijn onderzoek dat het anders in elkaar zit. Hij heeft een historisch argument; black atlantic etc. Die movement is zon onderdeel van wie wij zijn. One world in relatie. Er is geen autochtoon. Het idee van de oorspronkelijkheid van een bepaald volksdeel kan niet bestaan volgens hem als iedereen voortdurend in beweging is.

Kritiek op Anderson: het gezever van Anderson voer de kracht van het willen opofferen voor je natie en het bindende element ervan door die verbeelding we kunnen elkaar niet kennen, hoe mensen at op Sint-Maarten doen is het eigenlijk heel anders. Het is geld de economie het gegeven dat een eiland als sint maarten zo ontzettend moet drijven op de kurk van nationalisme. Er is veel invloed van mensen en ze moeten het met elkaar doen voor het toerisme. Het gaat over economische binden – nationalism of good times. Wat gebeurt er als mensen zich daadwerkelijk bedreigt voelen door werkeloosheid hoe vriendelijk blijft iedereen dan voor elkaar. Hoe inclusief blijft dat nationalisme dan. Mensen hebben bepaalde principes maar gaan er wel pragmatisch mee om het kan je verbinden en je kan het overstijgen. De acceptatie en erkenning dat etniciteit de maker is van wie wij zijn helpt al goed niet dat het leven dan meteen een groot feest is.

Als ik goed kijk naar mijn participanten zie ik het omgekeerde niet louter authentiek deel van een imagined community altijd in relatie en deel van verschillende community.

We moeten steeds alle begrippen evalueren en uit elkaar trekken, we moeten zien dat er in ons denken de geneigdheid is in denken in opposites en daar altijd de volgende stappen aan verbinden. Veronderstellen ze elkaar is het en of of en is het paradoxaal en kan het overstegen worden. Wonderlijk hoe uiteindelijk erikson land in het laatste hoofdstuk; hij heeft veel inspanning geleverd om etniciteit te begrijpen en uiteindelijk zeg hij misschien moeten we het maar vergeten het hele concept. Etnicity is a socal and cultural product which anthropologists contribute to creating.

Vraag!!!!

Anderson gaat vooral over wat we nu zuid Amerika noemen maar hij maakt ook uitstapjes naar de vs. De actoren creolen pionieren het ging heel belangrijk in dat bepaalde werelddeel over creolen in relatie tot de pensia.

Die dynamiek vind hij heel belangrijk de metropool versus.. Gekoppeld aan pelgrimages horizontaal en verticaal stuite ze op grenzen. Wat voor modellen volgen elkaar dan op. Tegen het einde staat het aan het op een rijtje. Op de creolen volgde het popular nationalism vernacular – terug naar Europa, dit heeft sterk de relatie met de ontwikkeling van taal – toen de official en toen third world last wave modular nationalism. C is hoofdstuk 10 instituties van macht, map of een museum of een volkstelling ziet hij als koloniale institutie van macht. De machthebber heeft zichzelf in de staart gebeten want door macht uit te oefenen zie je dus de kracht van de onafhankelijkheidsbewegingen van de inlander.

Ze wil een goede geargumenteerd betoog zien