![Image](https://www.worldsupporter.org/sites/default/files/styles/medium/public/bundle/wereldbol_summaries_joho_single_boek_1_150x190px_0.png?itok=PgQm9J5z)
Waag jij binnenkort de sprong naar het buitenland? Verzeker jezelf van een goede ervaring met de JoHo Special ISIS verzekering
De regering (met name de minister) neemt meestal het initiatief tot het indienen van een wetsvoorstel bij de Staten-Generaal
Commissie benoemen door de minister om het wetsvoorstel voor te bereiden
Om na te gaan hoe de kamer over het onderwerp denkt stuurt men meestal eerst een conceptwetsvoorstel of een nota over de voorgenomen wetgeving naar de Tweede Kamer
Het wetsvoorstel vervolgens wordt ingediend bij de ministerraad
De met het voorstel de betrokken minister verzoekt machtiging te vragen aan de Koning om het wetsvoorstel aanhangig te maken bij de Raad van State, zodat deze een advies kan uitbrengen
Advies van de RvS wordt aan de koning gezonden, die het om bericht en raad naar de minister stuurt
De minister zal dan wijzigingen aanbrengen in het wetsvoorstel en het voorzien van een memorie van toelichting opsturen naar de Koning
De Koning stuurt deze dan door naar de Tweede Kamer
Het wetsvoorstel wordt onderzocht door een commissie die verslag uitbrengt van dat onderzoek aan de betrokken minister en de Tweede Kamer. De commissie kan dan besluiten tot een wetgevingsoverleg, een openbare hoorzitting houden of een rondetafelgesprek beleggen
Dan volgt de openbare behandeling in de plenaire kamer waarbij de leden van de Tweede Kamer amendementen kunnen inbrengen die (wanneer ze aangenomen worden) het wetsvoorstel wijzigen
De behandeling in de Eerste Kamer is gelijk aan die van de Tweede Kamer maar is vaak minder gedetailleerd. De Eerste Kamer kan een wetsvoorstel alleen aanvaarden of verwerpen
Ten slotte dient de wet bekendgemaakt of afgekondigd te worden
Op welke terreinen is er toch nog een taak voor burgerlijke rechter weggelegd?
JoHo can really use your help! Check out the various student jobs here that match your studies, improve your competencies, strengthen your CV and contribute to a more tolerant world
Deze samenvatting is geschreven in collegejaar 2012-2013. Vind meer samenvattingen bij Belinfante
Staat
Een gemeenschap van mensen die bereid is hun gemeenschappelijke normen en waarden in leefregels neer te leggen en die leefregels door dwang te handhaven; de staat heeft een gemeenschappelijke cultuur en heeft tegelijkertijd een rechtsgemeenschap.
Handhaven van gemeenschapsvormen
Het handhaven van gemeenschapsvormen door middel van dwang is kenmerkend voor een staat. Het afdwingen van de rechtsorde veronderstelt dat er organen zijn in de staat die met de uitoefening van dwang belast zijn en het gezag van de staat uitoefenen. Dit gezag kan berusten bij één persoon of bij bepaalde groepen.
Trias politica
In het boek “L’esprit des Lois” beschrijft Montesquieu een staatsstelsel dat bestaat uit 3 onafhankelijke organen, met ieder een eigen functie:
Dit stelsel wordt een stelsel van checks and balances genoemd.
NB: Tegenwoordig is de taak van de regering veel uitgebreider; de drie organen opereren niet langer onafhankelijk van elkaar.
Grondregels van een democratisch stelsel
Er zijn in een democratisch stelsel 2 grondregels die moeten worden nageleefd.
het legaliteitsbeginsel: er is geen bevoegdheid zonder grondslag in wet of grondwet. Dit houdt in dat regering en Staten-Generaal geen dwangmaatregelen mogen nemen zonder voorafgaande autorisatie van de volksvertegenwoordiging.
de verantwoordingsplicht: niemand kan een bevoegdheid uitoefen zonder verantwoording schuldig te zijn of zonder dat op die uitoefening controle bestaat.
Verantwoordingsplicht van en controle op overheidsorganen
Er zijn diverse vormen van verantwoordingsplicht van en controle op overheidsorganen. De belangrijkste hiervan zijn:
de politieke verantwoordingsplicht van bestuurlijke organen tegenover vertegenwoordigende lichamen;
de ambtelijke ondergeschiktheid waardoor ambtenaren verantwoording schuldig zijn aan hun chefs, die op hun beurt weer verantwoordelijk zijn voor de instructies die zij al of niet aan de ondergeschikte ambtenaren hebben gegeven;
het bestuursorgaan moet worden gecontroleerd door een hoger gegaan;
de strafrechtelijke verantwoordelijkheid wordt geëffectueerd wanneer ministers koninklijke besluiten mede ondertekenen terwijl ze zich ervan bewust zijn dat ze daarmee een
Deze samenvatting is gebaseerd op het studiejaar 2013-2014.
1. Benadering van het begrip staat
De staat is een organisatie die met voorrang boven andere organisaties effectief gezag uitoefent over een gemeenschap van mensen op een bepaald grondgebied. De gemeenschap heeft een gemeenschappelijke cultuur en is een rechtsgemeenschap. Haar grondwaarden zijn neergelegd in door dwang te handhaven leefregels.
Dwang
Het kunnen toepassen van dwang is kenmerkend voor een staat. Zonder dwanghandhaving van zijn rechtsorde kan een staat niet bestaan.
Gezag
Binnen een staat zijn één of meer organen bevoegd tot het uitoefenen van dwang, die organen zijn met gezag bekleed.
Het hangt af van de wijze waarop de staatsgemeenschap is georganiseerd of dit gezag berust bij één persoon of bij bepaalde groepen. De regels die betrekking hebben op de organisatie van deze gezagsorganen en de grenzen van hun gezag vormen het staatsrecht. Het staatsrecht is van staat tot staat verschillend en is een product van een historisch proces en dus van de ontwikkeling van een bepaalde cultuur.
Middeleeuwen
In de Middeleeuwen was het gezag in de West-Europese landen een persoonlijk recht van vorsten. Dit gezag was erfelijk en overdraagbaar. Hoewel het gewone volk in deze tijd geen gezags- of politieke rechten had werd het door de persoonlijke gezagsdragers toch redelijk beschermd tegen de normale risico’s zoals oorlog, slecht volk, honger en armoede. Pas rond de helft van de twintigste eeuw werd de sociale zekerheid voor iedereen opnieuw als vanzelfsprekend aanvaard.
Macchiavelli
Toen in het begin van de zestiende eeuw de klasse van kooplieden en burgers opkwam, die de sociale bescherming van de gezagsdragers niet nodig had, begon men de rechtvaardigheid van het gezag als persoonlijk recht in twijfel te trekken. Men begon toen het gezag te beschouwen als iets dat ruimte laat voor de samenwerking van velen bij de beoefening ervan: de staat. Macchiavelli beschrijft hoe een gezagdrager op moet treden om de eenheid van Italië te bewerkstelligen. De vorst wordt orgaan en symbool van de staat.
De opkomende burgerij houdt zich bezig met de vraag waaraan het gezag zijn rechtvaardiging ontleent. De mens wordt niet meer, zoals in de Middeleeuwen, uitsluitend gezien als lid van de gemeenschap maar wordt in beginsel als vrij individu beschouwd en gezag beperkt de vrijheid van het individu. De volgende vraag moet vroeg of laat worden gesteld: “Hoe is gezag te rechtvaardigen in een maatschappij van vrije individuen?”.
Rousseau ‘contrat social’
Een van de gevolgen van dit veranderde denken is ´Le Contrat Social´ van Rousseau dat gezag en vrijheid verenigt omdat het gezag uit de vrijheid is afgeleid. De leer van de ‘contrat social’ heeft als uitgangspunt dat men door samen te werken de persoon en het goed van ieder lid.....read more
Waag jij binnenkort de sprong naar het buitenland? Verzeker jezelf van een goede ervaring met de JoHo Special ISIS verzekering
There are several ways to navigate the large amount of summaries, study notes en practice exams on JoHo WorldSupporter.
Do you want to share your summaries with JoHo WorldSupporter and its visitors?
Field of study
Add new contribution