Eileiderontsteking

Eileiderontsteking, ook wel pelvic inflammatory disease (PID) genoemd, is een ontsteking van het kleine bekken als gevolg van verspreiding van micro-organismen vanuit de vagina en cervix naar het endometrium, tubae en de aangrenzende structuren. Iemand heeft PID wanneer iemand niet-acute pijn heeft in de onderbuik, opdrukpijn of slingerpijn heeft bij een vaginaal toucher, pijnlijke of gezwollen adnexen heeft en een BSE van meer dan vijftien of temperatuur hoger dan 30 graden.

Anamnese bij PID

Tijdens de anamnese moet gevraagd worden naar de duur, het beloop, de lokalisatie en de pijn. Verder kan de aanwezigheid van koorts nog uitgevraagd worden. Ook mictieklachten en een veranderd defecatiepatroon kunnen wijzen op PID. Ook moet gevraagd worden naar de mogelijkheid tot zwangerschap en de menstruele cyclus. Ook het risico op een soa moet worden uitgevraagd.

Lichamelijk onderzoek bij PID

Het lichamelijk onderzoek bij PID bestaat uit het meten van de lichaamstemperatuur, palpatie van het abdomen, speculumonderzoek en een vaginaal toucher. Tijdens de palpatie kan drukpijn en loslaatpijn aanwezig zijn, maar ook défense musculaire. Tijdens het vaginaal toucher kan slingerpijn, of opdrukpijn aanwezig zijn, maar ook pijnlijke of gezwollen adnexen.

Aanvullend onderzoek bij PID

Aanvullend onderzoek bij PID bestaat uit urine-onderzoek, een bepaling van de BSE, PCR en zwangerschapstest.

Beleid

Voorlichting aan de patiënt bestaat uit: uitleg van het risico van SOA, bij constatering van een SOA de vorige contacten opsporen (tot een half jaar terug) en de partner eventueel behandelen. Tampongebruik is geen risicofactor voor het krijgen van PID.

Niet medicamenteuze behandeling: verwijdering IUD, geen inspannend werk doen totdat de klachten verdwenen zijn, temperatuur dagelijks meten totdat deze genormaliseerd is.

Behandeling bij PID

Er moet uitleg gegeven worden over de kans op een SOA, voorlichting aan de man of partner en wanneer ook een chlamydia-infectie of gonorroe is aangetoond, moet dit ook aangegeven worden. De niet-medicamenteuze behandeling bestaat uit het afraden van inspannende werkzaamheden en de temperatuur te meten. De medicamenteuze behandeling bestaat uit ofloxacine en metronidazol. Wanneer de man of partner bekend is met gonorroe of purulent écoulement moet eenmalig doxycycline gegeven worden en metronidazol gedurende veertien dagen.

Follow-up

Er dient verwezen te worden naar een gynaecoloog of overleg met de gynaecoloog plaats te vinden bij:

• Twijfel over de diagnose en beoordeling van het vaginaal toucher

• Zwangerschap

• Immuungecompromitteerde patiënt

• Niet-aanslaande behandeling

• Ernstig algemeen ziek-zijn

• Het vermoeden van een abces in het kleine bekken