College 1: Introductie en ontwikkeling van metacognitie en executieve functies

Bij school psychologie wordt de normale cognitieve ontwikkeling bekeken. Ook wordt er gekeken naar hersenontwikkeling, maar dit speelt een minder grote rol. Er wordt vooral een overzicht gegeven om een goed tijdsbeeld te krijgen.

Wat is adolescentie?

De adolescentie is een bijzondere periode in je leven. Je maakt super veel mee, je ontdekt de wereld, neemt risico’s en probeert te ontdekken wie je bent. Als kind ben je vooral gefocust op je ouders, maar zodra je naar school gaat, wordt je omgeving belangrijker. Je maakt vrienden, krijgt te maken met groepsdruk, e.d. Daarnaast ontwikkelen je emoties en aandacht zich. Als mensen aan adolescentie denken, dan denken ze vooral aan risico’s nemen, of vooral aan verkeerde risico’s nemen. Dit geldt lang niet altijd. Wij leggen de focus op het ontdekken van de wereld en jezelf.

Het startpunt van adolescentie is het moment dat de puberteit start. Zodra je hormonen gaan veranderen, start de adolescentie. Dit is bij meisjes meestal eerder dan bij jongens. Rond de 9-10 jaar oud begint het meestal. Adolescentie eindigt niet echt op een vast moment. Het is vooral cultureel afhankelijk. Sommige maatschappijen stellen dat het stop als je mag stemmen, of bijvoorbeeld als je mag autorijden. Kortom: adolescentie is een periode waarin veel verandert.

Metacognitie

Metacognitie: de kennis over en de reflectie op je eigen cognitieve mogelijkheden. Dit houdt een aantal dingen in: je bent je bewust van je cognitieve mogelijkheden, strategieën die je in kunt zetten (executieve functies), je bent je bewust van je eigen informatieverwerking skills, de taken en hoeveel die van je vragen en je bent in staat de bron van je kennis te monitoren. Als we praten over metacognitie komen er ontzettend veel dingen langs, het bestaat uit veel componenten.

Componenten van metacognitie: kennis over de mentale wereld, kennis over geheugen (je weet dat er iets is als geheugen, declaratief: de kennis zelf en je eigen geheugen (wat), procedureel: weten hoe je jezelf kunt verbeteren wat betreft je eigen geheugen (hoe)). Procedureel geheugen bestaat uit twee dingen: monitoring component (ease-of-learning (hoe goed je in kunt schatten hoeveel je je kunt herinneren, jonge kinderen overschatten hoeveel ze weten), oordeel van leren, feeling-of-knowing) en controle en zelfregulatie component (weten dat er strategieën zijn om jezelf te kunnen verbeteren).

Als je gaat studeren, dan vraag je je verschillende dingen af. Om te beginnen vraag je je af.....read more