Deze samenvatting is gebaseerd op het studiejaar 2013-2014.

College 1

Geschiedenis en definities

Wanneer er over kindermishandeling wordt gesproken, is het van belang om goed in gedachte te houden hoe ernstig deze zaak is. In de wetenschap wordt er gesproken over cijfers, maar in de praktijk gaat het om echte kinderen. Dit vak gaat over kindermishandeling in een levensloopperspectief: de ontwikkeling en de gevolgen van kindermishandeling van kind tot aan volwassenen komen aan bod.

Het is belangrijk om aandacht te besteden aan kindermishandeling, omdat het voor kinderen vreselijke gevolgen kan hebben, kinderen zichzelf niet kunnen verdedigen en het is ook van maatschappelijk belang, omdat de zorg voor mishandelde kinderen veel geld kost (denk aan psychische zorg, mishandelde kinderen komen ook vaak in de criminaliteit terecht).

In de geschiedenis van kindermishandeling zijn twee hoogtepunten aan te wijzen. Het eerste hoogtepunt is het verhaal van Mary Ellen Wilson (1874).  Na veel wisselingen van verzorgers komt Mary Ellen terecht in een gezin waar zij wordt mishandeld. Etta Wheeler hoorde verontrustende geluiden uit het huis. Zij probeert om Mary Ellen uit huis te laten plaatsen, maar zij krijgt geen hulp van de politie of andere instanties. Zij schakelt daarom een kennis in, die werkzaam is bij de ‘Society for the Prevention of Cruelty to Animals’. Deze kennis haalt Mary Ellen direct uit huis en enige tijd later wordt de ‘Society for the Prevention of Cruelty to Children’ in Amerika opgericht.

Een tweede hoogtepunt in de geschiedenis is het artikel van Kempe en collega’s in 1962. Dit artikel gaat over wat zij het ‘Battered Child Syndrome’ noemen. Deze artsen beschrijven kindermishandeling als een klinisch syndroom van de ouder met als gevolg fysieke en medische symptomen bij het kind, zoals botbreuken of blauwe plekken. Als arts is het van belang om na te gaan hoe een kind deze verwondingen heeft opgelopen en indien nodig het verhaal van de ouder in twijfel te trekken. Dit moet op een subtiele manier gebeuren, door bijvoorbeeld vragen te stellen als: huilt uw kind veel? Een arts moet daarom goed het verschil kennen tussen natuurlijke breuken en niet natuurlijke breuken. In dit artikel wordt de intergenerationele overdracht van kindermishandeling genoemd: ouders die als kind mishandeld zijn, zijn meer geneigd om hun eigen kinderen ook te mishandelen. Dat Kempe et al., deze intergenerationele overdracht al beschreven, toont aan dat zij veel inzicht hadden in de zaak. Deze integenerationele overdracht wordt nog steeds veel onderzocht, in latere colleges wordt hier verder op in gegaan. Ook staan er in het artikel meerdere risicofactoren , zoals alcoholisme. In dit artikel gaat het slechts om de fysieke mishandeling van kinderen. Psychologische, seksuele en emotionele mishandeling worden niet beschreven, net als verwaarlozing. Dit.....read more