De plaats van klinische psychologie in het curriculum
De bachelor is opgezet als een soort ‘trechter’ van algemeen naar specifiek. Overzicht was erg algemeen, klinische psychologie is de tweede stap. In jaar drie zijn er specialiserende vakken, die voorbereiden op de masters.
Geschiedenis van de klinische psychologie
Door WOI werd het erg duidelijk dat de oorlog ook mentale effecten op mensen kan hebben. Daarom werden in WOII ook psychologen meegestuurd. In 1945 werd een journal of clinical psychology opgericht om meer structuur in het geheel te brengen. Tijdens de Boulder Conference in 1949 werd het scientist-practitioner model opgesteld. Dit model komt erop neer dat wetenschappers werken op een manier die is gestoeld op onderzoek. In de jaren ’50 benadrukte Rogers het belang van het aantonen van de effectiviteit van behandelingen. Hij bevorderde het onderzoek naar het psychotherapeutisch proces.
Het gaat in de klinische psychologie om de psychopathologie. Daarbij zijn drie belangrijke pijlers: diagnostiek, behandeling en theorievorming. De focus van dit vak ligt op de diagnostiek en het behandelen, en ook op het meten van de problemen.
Psychopathologie heeft twee betekenissen. Allereerst is het een verzamelbegrip: een geheel aan psychische stoornissen en psychopathologische processen. Daarnaast is de letterlijke betekenis de wetenschap van psychisch lijden.
De vraag is nu wanneer sprake is van abnormaal gedrag. Daarvan is sprake bij gedrag dat ongebruikelijk is. Daarnaast dient dit gedrag kwantificeerbaar te zijn. Het wijkt af van een statistische norm. Er is echter ook een subjectieve grens: Wat de één normaal vindt, vindt de ander niet normaal. Daarnaast is zeldzaam gedrag zelden positief. Maar het kan wel, zoals bijvoorbeeld topatleten, of topmuzikanten.
De vraag is nu of er dan moet worden gekeken naar de sociale norm. Dat is een goede optie, en ook wenselijk. Er is echter geen universele standaard, en het kan zelfs gevaarlijk zijn om een dergelijke norm te hanteren. Denk bijvoorbeeld terug aan de tijd van de slavernij. Het is ook maar de vraag of sprake moet zijn van disfunctioneren, want onaangepast gedrag is niet altijd gestoeld op psychopathologie.
Wellicht moet sprake zijn van het veroorzaken van lijden. Dit is niet aan sociale normen gebonden, maar het is noodzakelijk dat mensen zich van het negatieve effect van hun gedrag bewust zijn.
Modellen
Tegenwoordig wordt uitgegaan van het 3D-model. Onaangepast gedrag heeft drie componenten:
Disfunctioneren: verzorgen van zelf/anderen;
Psychisch lijden van jezelf of de omgeving (distress): mensen met een psychose die erg agressief worden naar de omgeving. In dat geval heeft de omgeving er ook veel last van;
Ongewoon, afwijkend van de norm (deviance).
.....read more
Add new contribution