Het is nu een half jaar sinds mijn reis naar Malawi. Het verbaast me hoe snel je alweer gewendt bent aan de luxe in Nederland. En soms wil ik het gevoel van het genieten van al die luxe om je heen weer terug, dankbaar blijven voor wat je allemaal hebt. Ik ben heel blij dat ik een reis naar Malawi heb kunnen maken. Het zijn voor mij niet meer de zielige kindjes in Afrika. Ik zie de kinderen waarmee ik gespeeld hebt. Ik zie de huisjes die ik heb helpen bouwen. Ik denk aan de wandeltochten naar de dorpjes dwars door de wildernis. En de dorpjes! De huizen van klei met rieten daken. Ik kan me nu echt voorstellen wat leven in armoede is en daar ben ik nog elke dag dankbaar voor. Dit heeft mij een stuk volwassener gemaakt en een stukje minder naiëf. Ik kan m'n ogen niet meer sluiten voor de armoede in de wereld want ik ken de mensen die daarin leven!