Wat staat er in de abstract?

In deze meta-analyse zijn er 14 studies gebruikt om te onderzoeken wat de effectiviteit is van Family Group Conferencing (FGC) in de Jeugdzorg. Deze studie laat zien dat FGC niet zorgde voor een significante afname van de mishandeling van kinderen, uithuiszettingen, en inmenging van Jeugdzorg. Deze studie heeft ook gevonden dat FGC zorgt voor een hoger aantal en langer aanhoudende uit huiszetting voor families met oudere kinderen. De studie concludeert dat de invloed en effectiviteit van FGC gelimiteerd is. 

Wat is de introductie en achtergrond van deze studie?

FGC modellen zijn enorm gegroeid de afgelopen jaren, waarschijnlijk door het feit dat in Westerse landen (waaronder Nederland) het legaal is om de families eerst de mogelijkheid te geven zelf met een familie plan te komen.  Maar er heerst ook een vraag of FGC vaak wordt gebruikt in de wereld door de populariteit van de filosofie dat je zelf verantwoordelijk bent voor je leven, of dat het daadwerkelijk effectief blijkt te zijn. Verschillende studies laten andere uitkomsten zien, waardoor het antwoord op deze vraag onduidelijk is.

Wat is een FGC Model?

De FGC is een besluitvormingsmodel wat zich focust op de familie, het sociale netwerk eromheen en het maken van een besluit gericht op het welzijn van het kind. Daarnaast leert het de familie verantwoordelijkheid te nemen en een familie plan te vormen. Nieuw-Zeeland is het eerste land dat gebruik maakte van het FGC-model, voor de uit huisgezette kinderen van Maori stammen. 

De enorme groei in het gebruik van FGC kan verklaard worden door de filosofie achter het model, dit bestaat uit meerdere punten:

• Het gemak waarmee verschillende groepen en mensen het gebruiken kunnen.
• Het model focust zich op het maken van beslissingen in het voordeel van het kind, op een democratische manier.
• Het focust zich op de krachten en bronnen van families die ze zelf gebruiken kunnen om het probleem op te lossen (eigen verantwoordelijkheid).
• Een plan bedacht door de familie met eigen middelen, wordt sneller uitgevoerd en heeft meer intrinsieke motivatie, dan een plan gemaakt door professionals. 
• Het brengt families opnieuw samen, waardoor er ook nieuwe mogelijkheden van support in het leven worden geroepen.
• Families werken nauw samen, en er wordt verwacht dat er daardoor ook eerlijker en diepere problematiek wordt besproken. 
• De kans dat de plannen ook daadwerkelijk worden uitgevoerd is veel groter omdat het model op allerlei verschillende culturen toe te passen is. 

Zijn er al andere onderzoeken geweest naar de effectiviteit van FGC?

Havnen en Christiansen (2014) hebben eerder een kwalitatief onderzoek gedaan naar de effectiviteit van FGC. Zij kwamen tot de conclusie dat er verder geen duidelijk antwoord is of FGC daadwerkelijk leidt tot minder mishandeling, kortere uit huisplaatsing en verminderd contact met Jeugdzorg. 

Waar wil dit onderzoek antwoord op geven?

Dit onderzoek wilt antwoord geven op 2 vragen:

1. Zorgt FGC, vergeleken met algemene Jeugdzorg, tot minder mishandeling, verhoogde veiligheid van kinderen, vermindering van uit-huisplaatsing en minder contact met Jeugdzorg?
2. Zorgen de verscheidenheid aan studies, sample sizes en interventies karakteristieken ook voor een verandering in effectiviteit?

Hoe is de methode opgebouwd?

Alle studies gelinkt aan FGC, vanaf juni 2016, zijn geselecteerd op de volgende criteria:

1. Er is een focus op FGC;
2. Studies hebben een uitkomst gelinkt aan mishandeling, uit-huisplaatsing en duratie van contact met Jeugdzorg;
3. Er moet een experimentele groep en een controle groep zijn;
4. Statistieken die gebruikt kunnen worden voor een meta-analyse moeten in de studie gebruikt worden.

Uiteindelijk werden er 14 van de 113 geselecteerde studies daadwerkelijk gebruikt voor de meta-analyse.

Welke conclusie kwam er uit dit onderzoek?

De studie heeft gevonden dat FGC niet beter presteert dan de reguliere Jeugdzorg als het gaat om mishandeling, uithuisplaatsing en de duratie van contact met Jeugdzorg voor het kind. Daarnaast zorgt FGC voor een vaker en langere uithuisplaatsing in minderheidsgroepen. Een reden voor deze uitkomst kan zijn dat er veel culturele verschillen aanwezig zijn in minderheidsgroepen. Daardoor wordt er minder snel en minder diepgaande belangrijke informatie gedeeld in de familie. 

Verder is het belangrijk te vermelden dat er een zeer klein aantal studies gebruikt konden worden voor de meta-analyse, waardoor de uitkomst van het onderzoek niet zeer betrouwbaar is.