Ruim twee maanden geleden landde ik op Schiphol. Terug van mijn reis door Azië. De eerste tijd was het even wennen, weer terug in dat 'koude' klimaat, geen Aziatische drukte en chaos, maar Nederlandse rust en orde. Maar ik was ook blij weer in Nederland te zijn, en na een tijdje ging het over. Ik was dan ook heel erg bezig met een baantje zoeken, werken, studiekeuze, een kamer vinden. Wat bleef, en eigenlijk alleen maar sterker werd, was de heimwee naar Nepal. Want daar had ik gewoond, vrijwilligerswerk gedaan, de bevolking leren kennen. Ik vind het bijzonder hoe zo'n ervaring je kan veranderen. Met zoveel mogelijk mensen heb ik dan ook al over mijn ervaringen gepraat en foto's laten zien. Ik heb een 'foto-avondje' voor vrienden en familie gehouden, waarbij ik veel over Nepal en mijn werk daar heb verteld, en ik heb ze kennis laten maken met Nepalees eten èn eetgewoonten (met je handen!). Zo'n avondje ga ik nog een keer organiseren binnenkort, voor degenen die niet konden. Ik heb met veel mensen gekletst, mijn foto's op social media gedeeld. 

Maar het zit ook in kleine dingen, dagelijkse dingen. In Nepal hebben ze een koude douche en lang niet elk moment van de dag stroom. Daardoor weet ik nu dat het ook anders kan, en ben ik minder water en energie gaan gebruiken. Ik koop vaker fair trade eten, kleding en cadeautjes. Ik heb al de oude kleding uit mijn kast verzameld en weggebracht. Ik eet veel vaker vegetarisch en ga dat misschien wel 100% doen. Sommige van deze dingen dacht ik vóór mijn reis niet eens over na. 

De komende tijd wil ik hier uiteraard mee verder gaan, en er staan nog wat andere activiteiten op de planning. Ik ga dus nog een foto-avond organiseren over Nepal en Azië. Op de terugkomdag van mijn middelbare school wil ik een presentatie gaan geven over vrijwilligerswerk in het buitenland (en leerlingen hiermee hopelijk inspireren dat ook te gaan doen!). Ik ben van plan vrijwilligerswerk te gaan doen, maar dan in Nederland. En ik wil weer geld gaan inzamelen voor mijn project. Er ligt nog een hele stapel boeken thuis die niet gebruikt worden en dus verkocht kunnen worden. Ook is het idee langsgekomen om ansichtkaarten te maken van mijn foto's uit Nepal en die te verkopen. Plannen genoeg dus!

Voor de rest ga ik weer beginnen met het schrijven van blogs. Tijdens mijn reis heb ik dat ook gedaan en daar kreeg ik heel veel positieve reacties op. Schrijven is voor mij toch de beste manier om ervaringen te delen!