mijn afscheidsblog en de impact die het op mij gehad heeft

lereerst wil ik iedereen bedanken voor het lezen van mijn blog, lieve reacties, jullie nieuwsgiergigheid, en de privéberichtjes die ik heb gehad.

De laatste weken in Ghana heb ik niet zo veel van mij laten horen via reismee, dit was omdat ik liever bij de kindjes in het weeshuis was, dan in het trage werkende internetcafé.

Ik heb echt een super tijd gehad in Ghana, de laatse weken gingen nog sneller dan de eerste paar, dit omdat je dan gewend bent aan je omgeving, alles normaler wordt, en hierdoor alles nog meer waardeert. Je bouwt een steeds betere band met de kindjes op, en Memuna (mijn gastmoeder) voelde echt als mijn tweede moeder aan. En ik weet als ik tijd en geld heb zou ik zo teruggaan en dan zou mijn gastfamilie mij verwelkomen als hun eigen dochter. Dit zei Memuna ook steeds ( you're my daughters).

Op dit moment mis ik de kindjes echt heel erg. Ik ben ook heel blij dat ik er een feestje van heb gemaakt tijdens mijn afscheid, en alle kindjes voor de laastste keer blij te zien voordat ik wegga. We hebben de gekochte radio aangezet op azonto muziek een voetbaltoernooi gespeeld. En voor de laatste keer papegaaitje leef je nog gezongen, en voor de laatste keer gekkenbekken wedstrijdje gespeeld.

Gelukkig mocht ik van Memuna 4 kindjes meenemen naar Wulugu, als een echte moeder met 4 kindjes hand in hand in een rijtje naar de kapper. En daar gingen we hoor Jerrie als eerste, vol goede moed haha. Toen hij het grote scheerapparaat op zijn hoofd voelden, was hij toch wel een beetje bang. Wat ook wel verdrietig was, dat zijn haren op zijn hoofd niet goed konden scheren, omdat het te vies was. Dus toen weer naar mijn gasthuis en zich nog meer is goed wassen, en weer in de kappersstoel.

Toen ze alle vier weer waren geschoren, waren ze echt blij. Vragen ze of ik foto's wilde maken: madam picture, madam picture. Daarna gingen we naar het afscheidsfeestje van Camilla en Emely ( zweedse meiden) in de lokale bar; kindjes hadden het er echt naar hun zin; nieuwe vriendjes gemaakt, gedanst en cola gedronken. Toen richting huis en gezellig met memuna en de kindjes voor de televisie gezeten ( zo schattig, memuna heeft normaal de tv staan op emanuel tv, maar speciaal voor de kindjes op kidstv) Toen mijn overige speelgoed en kleren uitgedeeld.

En toen lekker met zun 5en in het grote bed. Werd ik snachts wakker gemaakt door alimah die verdrietig was omdat ik de volgende dag naar huis ging, ik kon wel janken op dat moment). Dan voel je jezelf zo stom dat je de kindjes gewoon achterlaat, en je niet weet wannneer je terug komt.

De volgende ochtend werd ik wakker met een nat been; hadden ze in het bed geplast haha. Ik kon echt niet boos worden, wie leert hun nou dat ze dat niet mogen.... En wat kunnen hun der aan doen. De volgende ochtend afscheid genomen van de laatste 4 kindjes door een ijsje te eten, en nog wat spelletjes te doen in de compound. Alle 4 een laatste knuffel en kus op het voorhoofd gegeven, en toen bracht solomon ( gastoom van 18) ze weer terug naar het weeshuis op de motor. Dat was wel een van de verdrietigste momenten om de kindjes te zien wegrijden en je weet niet wanneer je ze weer ziet.

Toen Ghana afgesloten met een heel leuk weekje in Cape-coast met de kindjes in mijn gedachten.

Teruggevlogen samen met nynke, en heel leuk ontvangst gehad van papa, mama, john en femke bij de airport met spandoeken en een drankje doen op schiphol.

En thuiskomen met allerlei borden en vlaggen in en om rond het huis, en opa en oma wachtend op mijn thuiskomst. Even later kwamen er nog tantes/ooms en vriendinnen langs. Home sweet home...

Al zou ik er nu alles voor over hebben om op dit moment terug te vliegen naar Ghana, mijn lieve gastfamilie ( die echt aan voelden als echte familie), en mijn lieve kindjes die in het weeshuis (die ook echt aan voelden als mijn eigen kindjes). Al met al heb ik echt een toptijd gehad in Ghana, en ik zou iedereen aanraden om vrijwilligerswerk te gaan doen; je leert alles zoveel meer te waarderen, je wordt er zelfstandig van, je hebt de grootste lol met de kindjes in het weeshuis en je leert ook echt om heel verantwoordelijk te zijn.

Dit was mijn laatste blog, ik hoop dat jullie ervan hebben genoten om mijn blog te lezen x tessa