Geplaatst op 20 dec 2012 - 13:53 op arjantromp.be-more.nl

Beste mensen,

Bericht vier vanuit Zuid-Afrika staat inmiddels klaar om gelezen te worden. Veel plezier!
Eerst wil ik jullie bedanken voor de leuke berichten/reacties.

Na een fantastisch weekend gingen we maandag 10 december weer naar het traumacentrum en de daycare. De daycare is door ons aangevuld met speelgoed: we hebben blokken geverfd.
Dinsdag stond een rechtszaak in Durban op het programma. Voordat de rechtszaak begon werden wij er aan herinnerd dat we in Zuid-Afrika zijn, het duurt namelijk nogal lang voordat het begint en wanneer het begonnen is wordt het twee uren uitgesteld. Dan gaan we maar even lunchen en een strandwandeling maken voordat de rechtszaak daadwerkelijk begint. Centraal stond een verkracht meisje van 16 jaar wiens leven eindigde op het strand. De verdachte is een getrouwde vader van drie kinderen. DNA zal uiteindelijk bewijzen of hij de dader is geweest. Hoe moet de dader gestraft worden? Een borgsom van 2000 rand (ongeveer 200 euro)? Dat is wel het antwoord van de rechter. Om dit te voorkomen werd de rechter geconfronteerd met het grote team van de slachtoffer dat grotendeels een t-shirt droeg met daarop gedrukt een grote pasfoto van het meisje.
Hoe zal je het vinden wanneer jouw dronken huisgenoot (familielid) dames uitnodigt, de sloddervos uithangt en daarnaast op deze manier het huis toe-eigent? Een vrouw kwam deze week langs met dit probleem. Hoe kan dit opgelost worden? De vrouw gaat nu haar familieleden benaderen om een afspraak te maken voor een gezamenlijke bijeenkomst in het traumacentrum. Zal dit lukken? Je vriend bij je in laten wonen die uiteindelijk gevaarlijk is geworden, was een andere case van de week. Wil je undercover gaan wonen? Misschien is dit toch de beste oplossing.
Als traumateam woensdag kerstfeest gevierd met de politie op een zonnig sportterrein. Tijdens de speeches en activiteiten, als donut eten en ei-lopen, genoten van het braaien (BBQ) en lekkere drankjes.
Om een realistisch beeld van Durban te krijgen begon ’s avonds de Durban by night tour in de auto van een politie agent. Indrukwekkend die sloppenwijken! Wanneer je niet in een zelfgemaakte krot van afval woont, ben je de gelukkige die in een ‘huis’ van de regering woont. Hoe groot zijn deze huizen? Een gezin met 2 kinderen: 12 m2, een gezin met 6 kinderen: 12 m2, een gezin met 10 kinderen: 12 m2. Waar is de kraan, het toilet, de elektriciteit, het gas? Vervolgens rijden we door de ‘achtertuin’ van de hotels in Durban waar prostituees op straat lopen die wachten op hun mannetje. Daarnaast zie je de drugsdealers en kinderen op straat. Ook kan ik nu zeggen dat ik HET voetbalstadion en de haven van Durban heb gezien.
Donderdag hebben we naast onze werkzaamheden in het traumacentrum ons voorbereid op vrijdag: kerstfeest voor de kinderen in de community. Om de daycare te promoten gingen Annelies en ik ’s middags met Nathanael (zoon van Blanche, de daycarebegeleidster) posters ophangen in Durban.
Hoewel we vrijdag om 08.00 uur opgehaald zouden worden, stond om 09.30 uur eindelijk een toeterende auto voor de deur. Ja, we leven in Zuid-Afrika. Dit betekende dus dat we ons in het traumacentrum in no-time moesten voorbereiden op het kerstfeest. Het geduld van de kinderen werd zo nogal op de proef gesteld, maar daar zullen ze hier wel aan gewend zijn. Geen sneeuw, geen kou, nee de zon schijnt volop wanneer Father Christmas arriveert. Nadat iedereen goed verwend naar huis was gegaan, was het tijd om naar het internetcafé te gaan. Thuis gekomen direct een duik genomen in ons zwembad! ’s Avonds zijn we voor een heerlijke maaltijd naar Florida Road gegaan en hebben de avond afgesloten in een loungebar.
Heerlijk uitgeslapen zat ik zaterdagochtend in de tuin te ontbijten met een volop schijnende zon. ’s Middags gingen we enthousiast pannenkoeken bakken. Hm… na een aantal kansen gingen onze baksels toch op pannenkoeken lijken en de smaak was pannenkoek.
Om 06.30 uur stapte ik met mijn slaperige kop uit bed: we gaan naar de kerk! Een half uur later dan afgesproken waren de aunties ook gearriveerd en gingen we geplet in de taxi op weg naar de Emmanuel Cathedral. Missie van deze kerk: ‘to become a vibrant, spirit-filled, living community rooted in the word of God, committed to loving Him and our neighbour.’ Na de kerkdienst gingen we naar het kerstfeest voor de allerarmsten (lees: daklozen/zwervers). Door de muziekbron op te zoeken, kwamen we in groot ingerichte zaal om, jawel 150-200! mensen te ontvangen. Nadat iedereen een plekje had gevonden en alvast kon genieten van een hapje en een drankje, kon het eten opgeschept en uitgedeeld worden. Wat waren deze stralende mensen dankbaar en blij! Na afloop werd de zaal verlaten met in de ene hand een gevulde tas met boodschappen en de andere hand uitstekend om ons een hand te geven. God bless you, Merry Christmas, thank you very much! Fijn dat deze mensen zo kerst kunnen vieren.

De belevenissen van deze week en volgende week volgen.

Fijne week toegewenst en jullie horen van mij!