20 weken geleden, kwam ik terug uit Uganda met een rugzakje vol met mooie herinneringen.

10 januari. Precies 20 weken na mijn reis naar Uganda. Precies 20 weken geleden zat ik nog in het vliegtuig opweg naar huis na een geweldige reis in een practig land waar ik zoveel heb meegemaakt. Precies 20 weken geleden kwam ik terug uit Uganda met een rugzakje vol met mooie herinneringen. 

Op de heenreis luisterde ik het liedje Ink van Coldplay. Dit deed ik omdat ik niet zo goed kon slapen in het vliegtuig, door dit liedje werd ik een beetje slaperig. Op de terugreis, luisterde ik dit liedje weer. Dit keer om alles van de 2 geweldige, intense, mooie maar ook heftige weken even te laten bezinken. Elke keer als ik nu naar dit liedje luister, denk ik aan Uganda en de mooie tijd met een geweldige groep. 

In Uganda had ik allemaal plannen om thuis ook beter met electriciteit om te gaan en minder water te gaan gebruiken. Is dit mij gelukt? Ik zal eerlijk toegeven.. Natuurlijk let ik er wel op om mijn lichten uit te doen wanneer ik het huis uit ga en dat ik korter douche.. Maar het kan altijd beter.. 

De dag na Uganda moest ik meteen beginnen met een nieuwe opleiding, in een andere stad, met nieuwe mensen en nieuwe leraren. Hartstikke leuk natuurlijk, maar ik vond het wel even moeilijk. Ik vond het moeilijk dat ik niemand in de klas had die hetzelfde had meegemaakt als dat ik had. Ik vond het moeilijk dat ik ineens alles zelf moest doen, zonder de groep waar ik twee weken alles mee had gedeeld. Ik vond het moeilijk mij ineens weer te richten op school terwijl ik in Uganda met hele andere dingen bezig was zoals het bouwen van huizen en het maken van kookstoven. 

Nu, precies 20 weken later is er zoveel gebeurd wat ik hiervoor nog niet had kunnen bedenken. Na Uganda wilde ik alleen maar terug en had ik nergens meer zin in. Nu loop ik 3 ochtenden in de week stage in het ziekenhuis in Alkmaar, heb ik nieuwe vrienden gemaakt, heb ik leuke mensen ontmoet, heb ik nieuwe collega's.. En denk ik nog steeds terug aan een prachtige tijd in Uganda waar ik zoveel heb meegemaakt met, stuk voor stuk, mooie mensen.

Weet u wat ik hier zo mooi aan vind? Dat je het soms allemaal even niet meer ziet zitten, maar wanneer je niet opgeeft en gewoon doorvecht, het allemaal beter word

Ik zou best nog wel een keertje naar Uganda of een ander ontwikkelingsland willen gaan. Om weer nieuwe dingen mee te maken en mijn kennis te verbreden. Misschien dat ik in 2016 nog wel zo'n reis zou willen maken, en anders wil ik heel erg graag mee als begeleidster wanneer ik 25 ben. Dit lijkt mij super. Zo zie je de dingen weer vanuit een heel ander oogpunt, wat mij persoonlijk, heel erg mooi lijkt.