Hii !! Ik ben Naomi. Op zaterdag 17 januari ben ik afgereisd naar Uganda. Ik neem je mee op reis. Dwars door mijn avonturen die ik heb meegemaakt. Dit is een verhaal achteraf, maar daardoor maakt het niet minder mooi. Ik hoop dat je er van geniet. Misschien wel net zoveel als ik heb gedaan. En wie weet ga jij ook wel naar een pracht land als Uganda!
Dag 1. WIJ GAAN NAAR UGANDA TOE, WIJ GAAN NAAR UGANDA TOE!
Om 05:30 ging mijn wekker af. Opstaan Naomi! Je vertrekt vandaag naar Uganda! Snel vloog ik mijn bedje uit, hup de douche onder, ontbijt naar binnen gewerkt en in de auto geploft. De heenreis waren we toch wel wat grapjes aan het maken over hoe het er uit zal zien in Uganda. Ja, eerst maar eens de vlucht overleven... Toen we met z'n allen op Schiphol waren, hebben we met zijn allen om 09:00 precies onze eerste malaria pil ingenomen. Om kwart voor 11 was het dan zo ver. INCHECKEN was de melding. We checkte onze tassen in en maakte nog een aantal groepsfoto's, gevolgd door de laatste knuffels en kusjes zwaaide we onze ouders en aanhang uit. Het was zo ver. We moesten door de douane. Op weg naar het grote avontuur. Nadat we zijn gaan boarden mochten we het vliegtuig in voor onze eerste vlucht. 3,5 uur later kwamen we aan in Istanbul. Na een kleine overstap gingen we naar onze tweede vlucht. Die gaat wel wat langer duren.. We kregen wat te eten en konden op onze eigen schermpjes films kijken of spelletjes spelen.
Dag 2. Heenrit en onze eerste project
Na deze elle lange vlucht kwamen we om 05:00 uur aan in Entebbe. We werden opgewacht door onze expeditieleider en door onze buschauffeurs. We werden naar het Hostel gereden waar we nog 3 uurtjes konden slapen op een bed. Na die 3 uur konden we nog 1 keer normaal douchen en naar de ''gewone'' wc gaan. We kregen tijdens het ontbijt de uitleg over de normen en waarden in en rondom ons project. Ook over gezondheid natuurlijk. Daarna begon onze reis naar Masaka. Dat was een kleine 7 uur. De toeristische route. We maakte een stop bij de Evenaar. Op het midden van de wereld. Eigenlijk was het gewoon een grote lange gele streep. Wel met een soort kappeltje waar je kon staan. Dan stond er boven je hoofd: EQUATOR. Na een lange rit kwamen we aan bij Pelido. Daar werden we opgewacht door een heleboel kleine kinderen. Die met je wilden spelen en aan je wilde zitten. Het was een warm onthaal. We gingen onze tenten opzetten in de kerk en we kregen het programma te horen.
Eerste project dag. Stoves maken.
Om kwart voor 7 Ugandeese tijd (2 uur later dan Nederland) werd ik wakker gemaakt door een vogel. Gewapend met schone kleding en een jerrycan gevuld met koud water liepen we naar de wasruimte. Dat was een hele avontuur. Na het ontbijt gingen we naar een alleenstaande moeder met 2 kinderen. Haar man was overleden toen ze zwanger was van haar tweede kindje. Voor haar gingen we een stove maken. Dit is een oven gemaakt van klei waar ze dus op koken. We werden begroet door een groepje Ugandeese kinderen. De kinderen waren erg enthousiast en hielden graag je hand vast. Ze wilden graag mee helpen. We moesten het zand verzamelen en daar dan water bij doen. Toen moesten we er doorheen stampen zodat het echt goede modder werd. Het was een bloedhete dag. Na de lunch hebben we 5 andere kleine projecten bezocht. Dit was erg leerzaam. Ze houden kippen en varkens die ze doorverkopen aan de mensen in de community. Die mensen fokken weer met die dieren verder waardoor zij weer geld krijgen om eten te kopen. We zijn ook naar fruittelers geweest. Daar hebben we heel lekker Yakfruit gegeten. Dat is een heerlijke zoete vrucht die aan de bomen groeien. Na het avond eten kregen we een Afrikaanse voetbaltraining. We hadden morgen namelijk een voetbalwedstrijd op het programma staan. Daarna hebben we lekker bij het kampvuur gezeten en naar de muziek geluisterd. Vervolgens gingen we keurig op tijd naar onze tenten…
Project dag 2: Landcare
Het is kwart voor 7. En ja hoor daar zijn de vogels weer! We gingen na het ontbijt op weg naar een gezin die een waterafvoer nodig had voor bij de bananenbomen. In de warme hitte hebben we als een stelletje beesten lopen hakken op het grond. Daarna hebben we lunch gekregen, na dat we geluncht hadden zijn we onze voetbalshirts gaan op pimpen. Voor de voetbalwedstrijd die we gingen spelen. Op het heetst van de dag hebben we gevoetbald. Het was een leuke wedstrijd. We hebben gewonnen met 9-4. Vlak voor het einde kreeg ik een bal vol in mijn maag waar ik toch wel de rest van de dag flink misselijk van was. Daarna zijn we lekker gaan douchen en gaan avondeten. In de avond hebben we lekker rond het kampvuur gezeten of even lekker voor jezelf rommelen. We gingen allemaal op tijd naar bed… want de volgende dag moesten we om 06:00 vertrekken. We gingen namelijk op Safari!
Dag 3 bij Pelido. Safari !!!
Om 06:00 zat ik al weer met mijn goeie gedrag in de bus. We gingen namelijk op safari! In de schemering waren de dieren het meest actief. Gewapend met fotocamera gingen we het immens grote park in. Het dak van de bus kon open zodat we er op konden zitten. We hebben vele dieren gezien: Zebra’s, wilde zwijnen, kampala’s, gnoes en vele apen. Daarna gingen we naar Lake Mburo. We hebben daar 3 uur moeten wachten op de boot. Toen we eindelijk op het water waren hebben we groepjes nijlpaarden en kleine alligators gezien. Nadat ik nog wat geld had uitgegeven aan souvenirs voor een paar vrienden, reden we weer terug naar Pelido. Daar konden we gelijk aan tafel schuiven. De avond hebben we onze tas weer ingepakt en al onze troep opgeruimd. We gingen morgen namelijk naar onze volgende project genaamd: Foho
Dag 1 bij Foho
Vandaag zijn we aangekomen bij ons tweede project. Project Foho met straatkinderen. We sliepen in een hostel met stapelbedden. Toen we aankwamen hebben we onze spullen neer gestald en hebben we te horen gekregen wat we gingen doen deze dagen.
Project dag 1
Vandaag zijn we naar de straatkinderen gegaan. Deze kinderen worden opgevangen in een gebouw waar ze 5 dagen per week eten en drinken krijgen en zichzelf kunnen wassen. Verder krijgen ze les in basisdingen zoals kleding maken en kleedjes vlechten. Voornamelijk komen er jongens op af want ze kunnen eten en drinken krijgen. De meisjes hebben geld nodig en komen hier niet echt op af. Ze gaan eerder de prostitutie in dan dat ze naar Foho komen. Ik ben met de 3 jongens mee geweest om bomen te gaan kappen. Wat een nare opdracht was dat… verschrikkelijk! Ik heb het nog nooit zo zwaar gehad en ben nog nooit zo chagrijnig geweest… We moesten een best stuk omhoog lopen om die bomen om te kappen en daarna naar beneden lopen met een boomstam op onze schouders….
Daarna gingen we lunchen. We kregen een bord met gele rijst en paarse pindasaus. Leuk kleurencontrast. De smaak van de pindasaus kan ik niet echt omschrijven. Het was een aparte smaak. Niet echt mijn favoriet.
Daarna hebben we nog een partijtje gevolleybald met de straatkinderen. Daarna zijn we terug gegaan naar het hostel. Even lekker gedoucht en flink geklaagd. Ik ga nooit meer met de jongens mee!
Vervolgens kregen we toch een goddelijke maaltijd! Patat met kip, vis en sla! Dat was toch wel eventjes genieten!
Daarna was het tijd om de heupen los te schudden. We hebben een avond vol dans en zang gehad. Het was ontzettend gezellig! Wij als Nederlanders hebben daarna nog een showtje gegeven om vervolgens met een glimlach te gaan slapen.
Project dag 2 bij Foho
Bouwen jongens bouwen!
Vandaag hebben we een keuken gebouwd! Maar dan wel op zijn Afrikaans. Beetje gokken op de juiste hoogte, beetje kijken, beetje mikken en voor dat je Keuken kon zeggen was de fundering klaar. Daarna zijn we gaan vlechten voor de stevigheid. Vervolgens hebben we het opgevuld met modder. We zijn aardig ver gekomen maar omdat er niet genoeg modder was konden we het niet helemaal afkrijgen.
Daarna hebben we nog een potje gevoetbald. We waren helemaal gesloopt maar toch hebben we nog gesport.
We sliepen nog 1 avondje in het hostel en kwamen er toen achter dat de stapelbedden niet echt stevig waren… bij 1 bed was de lattenbodem aardig verschoven en die van mij stond op doorzakken.. Lisan lag onder mij en ik heb de hele nacht niet durven te bewegen…
WEEKEND
Zaterdagochtend vertrokken wij al vroeg om op tijd in Lake Bunyonyi aan te komen. Daar hadden we weekend. Lake Bunyonyi is een prachtig meer met uitzicht waar je u tegen zegt. Wat was het mooi. We hadden onze tenten opgezet. Aangezien ik alleen in een tentje sliep heb ik toch voor mijzelf wel 1 van de mooiste plekjes uitgezocht om mooi wakker te worden, met uitzicht op het meer. Die dag hebben we onze kleding gewassen en zijn we gaan zwemmen. We hebben ook lekker ontspannen en niet veel gedaan. In de avond hebben we lekker gegeten. Tijdens het eten hebben we de verjaardag van Ceciel gevierd. Met een leuk taartje en een cadeautje dat wij stiekem vanuit Nederland hebben mee genomen. Daarna zijn we het spel ‘’de weerwolven van wakkerdam’’ gaan spelen. Wat een leuk spel is dat! We hebben nog lekker om een kampvuur gezeten en zijn toen gaan slapen. Dag twee in Lake Bunyonyi begon met een lekker ontbijt om vervolgens een flinke wandeling naar de top te maken. Het was een steile wandeling maar het was het waard. Wat een uitzicht! Het voelde toch wel eventjes alsof je op de top van de wereld was. Je had prachtig uitzicht over een groot gedeelte van het meer. We hebben lekker wat gedronken en zijn toen terug naar beneden gewandeld. Toen we beneden waren hebben we nog lekker gezwommen en nog wat kleding gewassen. Na het avondeten zijn we weer het spelletjes ‘’de weerwolven van wakkerdam’’ gaan spelen. Die avond hebben we de tassen weer goed ingepakt want de volgende dag mochten we weer naar een project. Ik moet toegeven het was heerlijk om naar Lake Bunyonyi te mogen. Maar wat was ik stiekem blij dat we weer aan het werk mochten.
Project: Lwengo
De maandag in onze tweede week kwamen we aan op het project: Lwengo. Lwengo is een school waar kinderen verblijven maar ook slapen. We sliepen met onze tenten in klaslokalen. We kregen een warm welkom. De kinderen stonden voor onze bus te zingen en we moesten door de poort van kinderen lopen. Het was een ontzettend warm welkom maar ik voelde me een beetje ongemakkelijk. Toen werden we welkom geheten door de projectleiders en werd ons verteld wat we gingen doen.
Project dag 1 bij Lwengo
Op de eerste dag bij Lwengo hebben we op het land gewerkt. We hebben een greppel gehakt met de hoe’s langs de bananenbomen zodat het water weg kon als het droogseizoen voorbij was. Dat was toch wel even heel hard werken. Ik heb wel alles gegeven. En dat in een tempratuurtje waar ik niet helemaal gek op ben. Maar dat heb ik toch wel een beetje overwonnen. Nadat we gewerkt hebben zijn we nog even bij het busje gaan zitten met de Afrikaanse vrouwen. We hebben nog even lekker gegeten en gedanst en zijn toen terug gegaan naar de school. Na het avondeten toen we allemaal weer een beetje schoongepoetst waren, ben ik met een paar anderen de klaslokalen gaan bekijken. Het was rond 20:30 en er werd nog steeds les gegeven. Toen we bij de slaapzalen van de meisjes gingen kijken werden we hartelijk begroet door de meiden. Ze lieten trots zien wat ze allemaal hadden en leerden terwijl ze les volgden. Toen het bijna bedtijd was hebben we iedereen toegezongen. Na een avondje weerwolven hebben gespeeld zijn we gaan slapen. Benieuwd wat de volgende dag ons zou brengen.
Project dag 2 bij Lwengo.
Tijdens de tweede dag bij Lwengo zijn we bij gehandicapte kinderen op bezoek geweest. Het was best wel confronterend om ze te zien. Wetend dat er in Nederland tehuizen zijn om de zorg te krijgen die je nodig hebt maar die zorg is er niet in Nederland. Het was mooi om te zien dat deze gehandicapte kinderen toch nog iedere dag het beste eruit haalde. Als eerste kwamen we bij een meisje. Dit meisje kon eerst niet rechtop zitten of dingen met haar handen doen. Nu zit ze recht op, kan ze redelijk goed op haar handen tellen en begrijpt ze wat je zegt of doet. Daarna ging ik naar een jongen toe die doof is. Hij kan voor de rest alles maar hij is alleen doof. Toch gaat deze jongen naar school. Dat vond ik erg goed om te horen. Nadat we daar een ochtendje geholpen hadden met pinda’s doppen gingen we weer terug om ons klaar te maken om de kinderen een sportieve les aan te bieden. Ik heb samen met Jeffrey en Anneke een activiteit bedacht. We zijn met de kinderen het spelletje ‘’commando’’ gaan spelen. Het ging niet helemaal volgens de regels maar hey! We hebben het super leuk gehad! Terwijl we ons klaarmaakte voor de laatste avond kregen we te horen dat we een zang en dansvoorstelling kregen. De kinderen hadden liedjes ingestudeerd om afscheid van ons te nemen. We kregen verschillende liedjes te horen en we zagen vele leuke dansjes. Hierna deden wij een optreden. We hebben met bijna alle kinderen de hoki poki gedanst. Dat was erg gezellig. Na afloop hebben we nog met een aantal kinderen gepraat. We hoorde over de dromen van de kinderen. Het was best wel rot om het aan te horen, wetend dat wat ze wilden gewoon niet haalbaar was voor vele van hun. Die avond hebben we onze tassen weer een beetje ingepakt en vroeg onze tentjes ingekropen want we gingen naar onze laatste project.
Project Kim
Donderdag kwamen wij aan bij ons laatste project. Project Kim. Kim is een Nederlandse vrouw die nu al 8 jaar in Uganda, Masaka woont. Kim werkt in een ziekenhuis met o.a. ondervoede kinderen en andere zieke kinderen. We kregen een rondleiding door het ziekenhuis. Ze vertelde ons dat als je als vrouw zijnde aan het bevallen was en je schreeuwde een klap kon verwachten. Schreeuwen was niet toegestaan tijdens de bevalling omdat het je teveel energie zou kosten. Nadat we hier een rondleiding kregen hebben we groepjes gemaakt. 4 groepjes wel te verstaan. Ik ging op de boda boda met een paar anderen om op huis bezoek te kunnen gaan. We gingen bij kinderen op huisbezoek die ontslagen waren uit het ziekenhuis. We wogen de kinderen om te kijken of er een terugval is qua ondervoeding. Ook zijn we op bezoek gegaan bij een jongetje genaamd Tom. Tom is een gehandicapte jongen die geen moeder of oma meer heeft. Maar toch genoot hij er van als wij bij hem langs kwamen. We hebben hem gewassen, zijn nagels gedaan en hem verzorgt. Dit vond ik erg mooi om te zien. Als je Tom zijn radio gaf was hij zo vrolijk. Hij haalde het beste eruit. Ook al kon hij niet zelf lopen en heeft hij geen moeder of oma meer. Een andere groep had eten voor ons gekookt. Die avond zaten we gezellig met zijn allen op de bank. Dat voelde best wel fijn aangezien we al 1,5 week geen bank meer hadden gezien. Die avond hebben we lekker op stapelbedden kunnen slapen. Ik was zo vertrokken.
Project dag 2 Kim
We zaten al lekker op tijd aan het ontbijt aangezien we weer een aantal dingen gingen doen. In de ochtend ben ik met mijn groepje naar het land gegaan om pindakaas te maken. Wij hebben pinda’s gemalen en daar hebben we uiteindelijke pure lekkere pindakaas gemaakt zonder alle rommel en troep erin wat ze in Nederland er graag doorheen gooien. Daarna hebben we nog de bananenbomen water gegeven en mais geoogst. Allemaal met de hand. Niet eens met de machine. Toen we terug kwamen hebben we ons opgefrist en gingen we lunchen bij de oma van Babi en Roos. Zij had met een andere groep ontzettend lekker gekookt! We hadden een heerlijke lunch. Daarna ben ik met mijn groepje terug naar Kim’s huis gegaan. Daar hebben wij een beetje gerommeld en toen zijn we pannenkoeken gaan maken voor het avondeten. Die avond hebben we ons lekker gewassen en toch een beetje goed opgeruimd. Morgen begon namelijk al de reis terug naar Nederland. We zijn op tijd onze bed in gekropen want morgen om 07:00 uur moesten we alweer gepakt en wel in de bus zitten.
Terugreis dag 1
Om 07:00 uur zaten wij weer gepakt en wel in het busje om terug naar huis te gaan. Wat klonk dat raar. Om dit mooie land te verlaten en terug te gaan naar het koude kikkerlandje genaamd Nederland. We hadden een lange reis voor de boeg. We kwamen voorbij de evenaar en zijn toen nog gaan shoppen om onze laatste Shillings uit te geven. Ik heb daar leuke souvenirs voor mijn vrienden en familie gekocht. Daarna zijn we naar een resort gereden en hebben daar heerlijk gezwommen en gelachen met elkaar. Na 2 weken voelde ik mij weer ontzettend schoon. Nadat ik er achter kwam dat ik prachtig verbrand was, ben ik maar lekker gaan douchen. Om 19:00 uur reden we naar het hostel waar we ook aankwamen de eerste dag. We hadden weer twee kamers om lekker te relaxen en eventueel te gaan slapen omdat we pas ’s nachts zouden gaan vliegen. We besloten om de nacht door te halen.. het was een erg gezellig laatste avond… totdat we te horen kregen dat onze tweede vlucht geannuleerd was…
Paniek in de tent!! Onze 2 vlucht ging niet?! Maar wanneer komen we dan terug?! Hoe laat? Kunnen we wel naar Istanbul? Snel lichte we onze ouders in. Ik kon er eigenlijk stiekem wel om lachen. Ga ik een keer naar een ver land word mijn tweede vlucht geannuleerd! Na een tijdje was het dan toch echt zo ver. Op naar vliegveld Entebbe! Want onze lange reis naar huis ging toch echt beginnen…
Just Hold on, I’m comming home !!!
Eenmaal in Istanbul aangekomen hoorde wij dat onze vlucht om 20:00 uur pas weg ging. We waren om 10:30 uur al in Istanbul. Ja, dat werd een hele lange dag. We hadden al iets meer dan 24 uur niet geslapen en hoe schoon wij die zaterdag vertrokken… zo moe en onverzorgd zagen wij er nu uit. Vliegveld Istanbul was ontzettend groot! We hebben lekker rond kunnen lopen. In de foodcourt hebben we een aantal tafels geclaimd en zijn we spelletjes gaan spelen. We hebben lekker gegeten, beetje rondgeslenterd, geprobeerd te slapen. (wat toch niet lukte want ik was zo moe dat ik niet eens meer kon slapen) en toen was het zo ver. We mochten naar de GATE! Daar hebben we nog lekker een spelletje ‘’weerwolven van Wakkerdam’’ gespeeld en zijn toen uiterst vrolijk het vliegtuig binnen gewandeld. Stoer gekleed in een korte broek, t-shirt en slippers aan de voeten. We gingen naar huis. Deze vlucht duurde 3,5 uur. Ik heb wat gegeten en ben toen toch (na 35 uur) in slaap gevallen. Vlak voor het landen werd ik wakker. Toen we eenmaal geland waren en ik naar buiten keek zag ik dat het regende. Ja, dacht ik nog ik ben weer in Nederland. Nadat we een tijdje op onze bagage hebben gewacht, elkaar nog even een knuffel gegeven zijn we op volle kracht door de deuren gerend in de armen van onze vrienden/vriendinnen/familie.
Het waren 2 FANTASTISCHE weken! Ik heb er van genoten. Maar ik was stiekem ook weer blij om naar huis te mogen.
Access:
Public
Add new contribution