In de eerste maand dat ik hier in Guatemala was heb ik ontzettend veel meegemaakt, daarom een blog met in vogelvlucht mijn belevenissen.

Toen ik hier net een week was moest er direct hard gewerkt worden. We gingen op operatieweek naar Santiago Atítlan met een team van hysterische artsen en verpleegsters uit Amerika. 36 baby'tjes zijn ontzettend mooi geopereerd en dagelijks gaven Vera en ik logopedie. Een drukke maar ook zeer indrukwekkende week, helemaal als je de verhalen van de verschillende ouders en kinderen hoort. Huilende ouders die ontzettend bang zijn voor de operatie en de armoede die er bij sommigen vanaf druipt. De dankbaarheid van de ouders voor alles is ontzettend groot. Afgelopen donderdag en vrijdag zijn we naar Quiché en Huehuetenango gegaan om de baby's en ouders weer te zien. De ouders wonen te ver weg om voor logopedie langs te komen, of hebben geen geld om de bus naar Antigua te betalen, daarom is het enige wat wij kunnen doen voorlichting geven over hoe ze zelf de spraak met de kinderen kunnen oefenen. Vera en ik bedachten daarom dat het een goed plan is om af en toe naar hun af te reizen,  waarschijnlijk gaan we vanaf aanstaande maandag iedere twee weken naar Huehuetenango (2x4,5 uur door de bergen) om daar twee dagen lang logopedie te geven. Als het goed is kunnen we dan zo'n 40 kinderen per keer gaan behandelen. Huehuetenango is om het zo te noemen het 'schisiswalhalla', bij wijze van spreken zouden we er fulltime aan de slag kunnen om de kinderen te gaan behandelen, dus daar heb ik erg veel zin in.

Naast logopedie werk ik ook op het educatieve centrum, ik geef Engelse les (jaja), help met andere lessen en heb op maandag mijn eigen Spaanse lees- en schrijfklasje met kinderen van 6 jaar oud, erg leuk en ik leer ook nog wat Spaans van hen! Mijn Spaans gaat steeds beter, ik heb de afgelopen weken elke dag 4 uur les gehad en ga vanaf deze week minderen in lessen, dus dat is ook fijn. Ik kan me inmiddels redelijk uitdrukken in het Spaans, al is het nog niet heel vloeiend.

Naast het werk geniet ik ook enorm van het land en met iedereen hier. Op het educatieve centrum is het altijd feest met de andere vrijwilligers. Mijn huis is dicht bij de Fuego (zo'n 20 km), een actieve vulkaan, die 3 weken geleden dan ook goed is uitgebarsten, heel Antigua lag onder een laag as. Ook heb ik in het weekend twee keer een aardbeving gevoeld, bijzonder. In het weekend ga ik vaak naar Antigua om daar lekker rond te hangen in het park, of wat rond te slenteren. Een ritje erheen in de vrolijk gekleurde chickenbus met tropische muziek is altijd een klein feestje. Beetje jammer alleen dat de banken in de bus zijn afgesteld op de lengte van een gemiddelde Guatemalteek (lees 1.50m). Ook ben ik een weekend naar de kust geweest (Monterrico) om in de zon te liggen, kokosnoten te drinken (ziet er een stuk tropischer uit dan het smaakt overigens) of in golven van een meter hoog te zwemmen. Het goede leven is aan! Afgelopen vrijdag is de tijd voor Pasen begonnen, Guatemala is een erg katholiek land en pakt Pasen groots aan. Vorige weekend heb ik een tapijt van bloemen gemaakt met de familie (alfombra), omdat de eerste paasprocessie langs ons huis kwam. Een stoet van verklede soldaten, mannen in paarse gewaden en een groot gevaarte met daarop beelden van Jezus en Maria onder begeleiding van dramatische muziek. 13 uur lang liepen ze met dat gevaarte van Santa Catarina (hier om de hoek) naar Antigua en weer terug, om onderweg over alle prachtige alfombras heen te walsen (dat was dan 3 uur bloemen knippen en netjes op een rijtje leggen). Bijzonder om mee te maken, tot aan Semana Santa (de week rondom Pasen) worden de processies elke week een beetje groter.

Ik vermaak me hier dus ontzettend goed en geniet enorm. Soms moet ik mezelf even wakker knijpen, kan ik me niet voorstellen dat ik hier eventjes woon, met alle prachtige vulkanen om me heen, de relaxte levensstijl (hier kan en mag ik altijd te laat komen, heer-lijk ;) ), het groene landschap, de vriendelijke mensen, de zon. Ik zou iedereen een tripje naar Guatemala aanraden.