Toen ik hier aankwam heb ik een jongen Chris ontmoet. Hij organiseer tours door het armste gedeelte van Manila: de Smokey Mountains. Hij vroeg of ik een keer een tour wilde doen en het leek me ook een goede ervaring.
Met een paar andere gingen we, gezellig met z'n zevenen op een tricycle, richting smokey mountains. Het was overweldigend. De mensen leven in kartonnen huisjes, half op straat. Overal is het vies, lopen dieren of ligt puin. Ik was zo verbaasd dat mensen daar kunnen leven; soms wel met z'n achten in een piepklein huisje. Ze zijn er wel heel creatief, van al het afval dat er ligt kunnen ze weer wat maken of recyclen. De lucht was zo vies, zo veel wordt er verbrand om te hergebruiken en de mensen leven er gewoon tussen. Bewondering heb ik wel voor de mensen daar, want ondanks dat ze een behoorlijk zwaar leven hebben blijven ze allemaal lachen. Toch mooi om te zien.
Access:
Public
-- cecilecremer contributed on 07-05-2013 07:00
Wanneer je dat ziet, besef je pas echt hoe groot de verschillen zijn en dat een initiatief als "wereldsupporten" echt heel noodzakelijk is.
Precies! Echt een eye opener. judithbrummelkamp contributed on 27-05-2013 04:00
Precies! Echt een eye opener.
Add new contribution