Dag 1 en 2: Vliegreis en aankomst

Op het moment dat ik in het vliegtuig zat, merkte ik al snel dat open staan voor anderen de sleutel is tot gezelligheid! Ik zat naast een man uit een klein dorpje in India, die terug kwam van zijn zakenreis in Panama. Hij was maar wat blij dat hij weer naar huis kon. Mensen in India moeten veel vaker voor langere tijd weg van huis voor werk, wist hij me te vertellen. Ook gaf hij me weer helemaal het gevoel van mijn reis naar India terug, hij was erg open en had dezelfde grappige humor als de mensen die ik ontmoette op de reis daar. Gek genoeg zei hij, net als een meneer uit India een jaar geleden dat hij mijn lach zo oprecht vond... In ieder geval hoop ik maar dat ik net zo goed met de mensen uit Nepal overweg kan als met de mensen uit India!

Na de goed verzorgde vlucht van KLM kwam ik op de voor mij al bekende tussenhaven Delhi International Airport aan. Hier wachtte ik met een groep andere wandelaars uit Nederland op de meneer die over de koffers zou gaan. Deze meneer liet, zoals wel vaker het geval is in India, vrij lang op zich wachten. Zijn plan van aanpak was evenmin efficiënt. Ach, wat maakte het verder ook uit op een transit van 7 uur!

Gelukkig ontmoette ik op dat moment wel een meisje dat met mij de vlucht naar Kathmandu zou nemen. Met een veel te sterke kop thee van de Starbucks en steeds minder sterk wordende verhalen door de vermoeidheid, zorgden we ervoor dat we allebei niet in slaap zouden vallen.

Vol goede moed liepen we uiteindelijk naar de gate. Ik was erg benieuwd waar Anke en Jorrin, die ik al op de MilleniumDoen!dag van JoHo ontmoet had, waren. We zouden toch echt dezelfde vlucht hebben. Ze maakten het erg spannend om door vertraging een kwartier (!) voor vertrek aan te komen.

Ik was erg blij dat ze er waren. Reizen met 3 is toch een stuk gezelliger dan alleen. Anke kwam me tijdens de vlucht snel ophalen om bij het raam (aan de juiste kant) te kunnen kijken. Zo kon ook ik de Himalaya vanuit het raampje boven de wolken zien. En wat was het een mooi gezicht! Als jullie nog een keer naar Nepal gaan: ga vooral aan de linkerkant bij het raam zitten ;-)!!

We hebben daarna meteen voor onze 'basis behoeften' gezorgd. Een Nepalese SIM kaart (voor mobiel internet) en Nepalese Rupees. Daarna zijn we in een leuk bekleed autovrachtwagentje naar ons hotel gegaan. Hier konden we ons even opfrissen en na een uurtje kregen we ook een wandeling van een paar uur voor de kiezen.

aar tijdens het wandelen was er weer veel te zien. Van lieve puppy's en kuikens tot roggelende mensen die alles op straat spugen. We kwamen op de terugweg meisjes in schooluniform tegen en zij hebben een heel stuk met ons meegelopen. Ze vonden het heel leuk als we Namasté terug zeiden of terug zwaaiden. Toen we afscheid namen zeiden ze I love you! en maakten ze handkusbewegingen. Erg grappig om te zien dat zulke verschillende culturen toch lol kunnen hebben om zulke simpele dingen :-).