Het “lifetime” risico voor darmkanker is 4-5%. Het is de derde meest voorkomende vorm van kanker bij zowel mannen als vrouwen. Er zijn gemiddeld 14.000 levende personen met darmkanker per jaar. De 5-jaarsoverleving van darmkanker is 60%. Vooral bij stadium IV darmkanker is de overleving slecht. 21% van de darmkankers wordt pas in stadium IV gevonden.
Het bevolkingsonderzoek (BVO) programma wordt samengesteld door het RIVM. Bij een bevolkingsonderzoek voor darmkanker gebeurt het volgende:
Door screening neemt de 5-jaarsoverleving toe tot 85%. De participatiegraad ligt voor de eerste ronde rond de 70% en is voor de tweede en derde ronde 75%.
Patiënten moeten voldoende geïnformeerd worden over BVO → er moet sprake zijn van “informed choice”. Om BVO voor darmkanker uit te voeren moet voldaan worden aan de “Wilson and Junger” criteria:
Bij de keuze voor een screeningsprogramma moet het volgende in acht gehouden worden:
90% van de darmkanker patiënten is ouder dan 75 jaar. Mensen tussen de 55-75 jaar worden elke 2 jaar uitgenodigd voor het bevolkingsonderzoek.Boven de 75 jaar is het netto-effect van het behandelen van darmkanker kleiner vanwege “competing risks”. Bovendien is de kans op complicaties bij oudere patiënten hoger.
Een bevolkingsonderzoek is eigenlijk een ongevraagd aanbod vanuit de overheid. Er wordt gestreefd naar maximale gezondheidswinst, maar het kan ook leiden tot ongerustheid. De kwaliteit van bevolkingsonderzoek en aansluitende zorg moet daarom uniform en hoog zijn:
Ter kwaliteitswaarborging zijn er dus:
De kans op complicaties bij colonoscopie is klein, maar omdat het veel gedaan wordt overlijden er toch mensen aan colonoscopie. Zo zijn er in 2018 5 patiënten overleden, hoewel dit ook door een andere onderliggende oorzaak kan zijn.
Door BVO stijgt de incidentie van colorectaal carcinoom → er worden veel prevalente kankers gevonden die nog asymptomatisch zijn. Echter begint de incidentie te dalen → poliepen worden vroegtijdig weggehaald. Ook wordt de kanker veel meer in vroege stadia gevonden → de mortaliteit daalt.
Een intervalkanker is een kanker die na een negatieve FIT, maar voor de volgende FIT 2 jaar later, is ontstaan. BVO voor darmkanker heeft echter een hoge sensitiviteit en een laag cumulatief risico op een interval kanker in de eerste ronde. Ook zijn er geen significante verschillen tussen de gebruikte FIT cut-off waarden.
De resultaten van de eerste 5 jaar BVO zijn als volgt:
De eerste 5 jaar van het BVO met FIT screening zijn een succes. Aankomende jaren zal er een optimalisatie van het programma plaatsvinden.
Patiënten die meedoen aan een BVO krijgen een uitnodigingsfolder met uitleg over darmkanker in het algemeen:
Sommige patiënten hoeven niet mee te doen:
Er is geen exclusie van personen met een verhoogd risico op darmkanker in de familie omdat zij dit vaak zelf niet weten. Echter moeten zij, indien dit bekend is, wel meteen een colonoscopie en geen FIT-screening krijgen.
FIT-screening heeft een sensitiviteit van 83-85%, maar de sensitiviteit voor advanced proliepen is slechts 30%. Voordelen zijn echter:
Het verschil tussen screening en surveillance is belangrijk:
Screening en surveillance verschillen in onderzoeksmethode.
Van de 14.000 gevallen van colorectaal carcinoom (CRC) per jaar, is 10-30% familiair en 1-3% erfelijk. Familiaire en erfelijke syndromen worden als volgt verdeeld:
De familie-anamnese is dus van groot belang → bij patiënten met >10 adenomen is het zeer belangrijk om de familieanamnese uit te vragen en moet zelfs bij een negatieve familieanamnese gedacht worden aan een erfelijke oorzaak.
Het allerbelangrijkste is het uitsluiten van het Lynch syndroom → bij alle patiënten met risico op het Lynch syndroom moet MSI via een patholoog overwogen worden. In de volgende gevallen moet er een verwijzing naar de multidisciplinaire poli gemaakt worden:
Het Lynch syndroom is de meest voorkomende erfelijke vorm van darmkanker. Het is een autosomaal dominante aandoening. De gemiddelde leeftijd waarop patiënten met Lynch kanker krijgen is 45 jaar en het lifetime risico is 60%. Vaak is de darmkanker rechtszijdig en gaat het gepaard met tumoren op andere plaatsen:
Bij het Lynch syndroom is er verlies van het mismatch-repair (MMR) eiwit door mutaties op verschillende genen:
Diagnostiek van het Lynch syndroom bestaat uit:
Omdat het Lynch syndroom veel wordt gemist, wordt tegenwoordig bij alle CRCs bij patiënten <70 jaar en bij alle endometriumcarcinomen en ovariumcarcinomen automatisch getest op het Lynch syndroom.
De behandeling van het Lynch syndroom bestaat uit:
De ESGE heeft de volgende definitie van FCC vastgesteld: “tenminste 2 eerstegraadsfamilieleden of 1 familielid <50 jaar met darmkanker””. Het risico op FCC wordt bepaald in de Wong en Roos studie:
Er zijn verschillende richtlijnen bij FCC:
Als de diagnose FCC is gesteld, bestaat de surveillance daarom uit 1 keer per 5 jaar colonoscopie vanaf 40/45 jaar.
Er zijn 2 typen familiaire adenomateuze polyposis (FAP):
1% van alle patiënten met CRC heeft FAP/AFAP. Het is een autosomaal dominante aandoening, hoewel 25% een sporadische mutatie is → er is geen FAP in de familie. Bij FAP is er een kiembaan-mutatie in het APC-gen. In 80% van de gevallen is FAP aantoonbaar.
Het lifetime risico op CRC bij FAP is 100% → bij FAP gemiddeld op 40 jaar en bij AFAP op hogere leeftijd. Vaak zijn er ook duodenale adenomen en desmoïden aanwezig.
MutYH geassocieerde adenomateuze polyposis (MAP) is een autosomaal recessieve aandoening:
Het klinische beeld van MAP lijkt op dat van FAP.
Een man van 46 jaar wordt verwezen voor colonoscopie i.v.m. wat aspecifieke buikklachten en een positieve FIT-screening. Hij heeft een blanco voorgeschiedenis. Op de poli blijkt het volgende:
De diagnose is het Lynch-syndroom. De man heeft nu al een tweetal tumoren en enkele poliepen. Therapie bestaat uit:
Een vrouw van 74 jaar is verwezen voor colonoscopie vanwege een positieve FIT-screening. Ze lijdt aan hypertensie, maar verder is haar voorgeschiedenis blanco. Er is geen CRC in de familie-anamnese.
Bij colonoscopie zijn allerlei kleine “pukkeltjes” te zien → honderden poliepen. Omdat er ook poliepen in de dikke darm zijn wordt ook een gastroscopie gedaan. Hieruit blijkt dat er ook poliepen in de maag en dunne darm zijn.
De diagnose is FAP.
De motiliteit van de darmen wordt gereguleerd door het zenuwstelsel en hormonen:
Directe activatie van het maag-darmkanaal verloopt als volgt:
In rust vindt de vertering o.i.v. acetylcholine plaats, bij actie juist onder noradrenaline → “fight, flight of fright” respons.
In het geval van obstipatie is de motiliteit van de darmen verminderd. De volgende verschijnselen kunnen aanwezig zijn:
Deze verschijnselen kunnen veroorzaakt worden door:
Er zijn verschillende behandelingsmogelijkheden voor obstipatie:
Bij diarree is er sprake van een verhoogde darmmotiliteit door:
Bij diarree worden er liever geen medicijnen gegeven, tenzij het noodzakelijk is. Medicijnen zijn:
IBD is een verzamelnaam voor 2 ziektebeelden:
IBD heeft een wisselend beloop bestaande uit opstoten en remissies.
De behandeling van IBD bestaat uit verschillende fases:
Bij zowel MC als CU wordt na 1-2 weken de effectiviteit bekeken. Pas als remissie-inductie effectief is, wordt de onderhoudstherapie gestart.
Bij CU wordt de volgende step-up behandeling gegeven:
Bij MC wordt de volgende step-up behandeling gegeven:
Deze medicijnen hebben de volgende eigenschappen:
Er zijn 2 vormen van hematurie:
In het geval van hematurie is de kans op urologische maligniteit ongeveer 5%. Niet alles wat rood is, is bloed:
Bij de anamnese van hematurie worden de volgende dingen besproken:
De differentiaal diagnose van hematurie is als volgt:
Na de anamnese en het laboratoriumonderzoek wordt aanvullend onderzoek gedaan.
Bij vrouwen moet er altijd een afbeelding van de hogere urinewegen gemaakt worden, bij mannen vooral in het geval van een totale verschijningsvorm.Verschillende vormen van radiologie kunnen gebruikt worden om de urinewegen weer te geven:
Als er na radiologie indicatie is voor een blaastumor wordt er pathologie gedaan:
Hier wordt gezien of de tumor hooggradig of laaggradig is en wordt er gradiëring gedaan. Er wordt onderscheid gemaakt tussen 3 typen tumor:
Er kan ook urologie worden uitgevoerd:
De TNM-index van een blaastumor wordt voor de operatie bepaald en ziet er als volgt uit:
Tα-T1 en Tcis tumoren zijn NMIBC-tumoren en dus oppervlakkige blaastumoren. De behandeling van een oppervlakkige blaastumor bestaat uit:
De follow-up na behandeling van een oppervlakkige blaastumor bestaat uit:
De kanker specifieke overleving is >90% in het geval van “non-muscular invasive bladder cancer” (NMIBC). De 5-jaarsoverleving van een oppervlakkige tumor is 74%.
Tα t/m T4α tumoren zijn MIBC-tumoren en zijn dus spierinvasief. De behandeling van een spierinvasieve blaastumor bestaat uit:
Bijwerkingen van een deviatie zijn:
In het geval van een spierinvasieve blaastumor is er een levenslange follow-up. Het gaat hier om radicale tumoren en lymfeklier metastases, waarbij de 5-jaarsoverleving veel lager is dan bij oppervlakkige tumoren.
Er kunnen verschillende tumoren in de hogere urinewegen optreden:
Diagnostiek van hematurie in de hogere urinewegen bestaat uit:
De behandeling van tumoren in de bovenste urinewegen bestaat uit:
Men leeft in een tijdsgewricht van technologie. Ook in de geneeskunde zijn er continu ontwikkelingen op technologisch gebied. Zo ontstaan er nieuwe alternatieven die chirurgie onnodig maken:
Tegenwoordig zijn operatiekamers “high tech”. Hierdoor wordt minimaal invasieve chirurgie (MIC) mogelijk → met laparoscopie en kleine instrumenten kunnen operaties optimaal plaatsvinden. Deze chirurgische instrumentarium wordt door ingenieurs bedacht. Voordelen van MIC zijn:
Echter zijn de kosten van OK-apparatuur en instrumentarium hoog.
Om nieuwe technieken te implementeren moeten ingenieurs en artsen samenwerken. Dit gebeurde al in de 17eeeuw toen Antonie van Leeuwenhoek en Reinier de Graaf samenwerkten.
Philip Bozzini ontwierp in de 19e eeuw de “Lichtleiter” → de eerste vorm van laparoscopie. Hiermee kon hij via de blaas in de baarmoeder kijken. Dit werd echter niet aanvaard door de wetenschap. In 1900 werd de laparoscopische techniek weer opgepakt.
De ontwikkeling van open chirurgie naar laparoscopie heeft recent plaatsgevonden, maar echter is nu al een ontwikkeling van laparoscopie naar LESS chirurgie bezig.
Er zijn veel nieuwe sterilisatiemethoden in ontwikkeling:
Om nieuwe technieken te kunnen implementeren zijn kwaliteitsmetingen onmisbaar:
De robot is een nieuw operatie-instrument. Hierdoor kan een operatie op afstand plaatsvinden. Deze robot kan nog niet zelfstandig functioneren → er is nog altijd menselijke aansturing nodig.
Om een nieuwe techniek te implementeren moet eersten gekeken worden hoe dit veilig kan gebeuren. Dit kan via meerdere methodes:
Risico’s kunnen overal aanwezig zijn. PRI kan gedaan worden met een grafiek die weergeeft wanneer er een laag of hoog risico is. Een PRI-grafiek is niet bedoeld om drempels op te werpen voor de introductie van nieuwe technieken, maar geeft een meer gestandaardiseerde wijze van introductie → het is een toets voor de zorgvuldigheid van de introductie van nieuwe technieken.
Om nieuwe technieken te implementeren moet er een “clinically driven approach” zijn → de clinicus heeft de leiding en stuurt de samenwerking tussen de industrie en ingenieur aan.
De gezondheidssector produceert 7-10% van de nationale CO2-uitstoot:
Om aan de Parijs consensus te kunnen voldoen, moet dit veranderen:
Factoren die van belang zijn, zijn dus:
Om hieraan te werken kan een “Green team” samengesteld worden.
15-30% van de vrouwen krijgt te maken met cyclusstoornissen. Begrippen die te maken hebben met cyclusstoornissen zijn:
Om te kwantificeren is er een “pictorial chart” ontwikkeld → de patiënt kan aanwijzen hoeveel bloed hij verliest. Bij een score van >150 is er sprake van HMB.
De FIGO heeft een indeling voor AUB gemaakt:
De cyclus loopts van de eerste dag van de menstruatie tot de eerste dag van de volgende menstruatie. Een normale cyclus duurt 26-32 dagen, met 3-7 dagen bloedverlies. Er wordt 35 ml bloed en 35 ml serum verloren → in totaal 70 ml.
De eisprong vindt als volgt plaats:
Er kan gecontroleerd worden op cyclusstoornissen door een progesteronprik op de 21e dag van de cyclus te doen → de eisprong wordt gemeten.
Het endometrium ontwikkelt zich als volgt:
Bij het bepalen van de oorzaak van cyclusstoornissen moet er gedacht worden aan organische afwijkingen, maar ook aan hormonale ontregeling en anovulatie:
Organische afwijkingen die cyclusstoornissen kunnen veroorzaken zijn:
Om een organische afwijking uit te sluiten wordt altijd eerst een echo gemaakt. Vaak is dit een gel-echo. Normaal is het endometrium in de secretiefase het dikst. Indien een echo niet voldoende weergeeft, wordt een MRI gemaakt.
Gevolgen van cyclusstoornissen zijn:
Er zijn 3 groepen behandeling van cyclusstoornissen:
De volgorde van behandelingen op voorkeur is:
Er is nog onderzoek over Mirena, maar mogelijk is dit de beste oplossing voor cyclusstoornissen. De beste chirurgische behandeling is vaginale uterusextirpatie.
De klachten van een colon- of rectumcarcinoom hangen af van het anatomische niveau van de stenose of obstructie → de klachten bij een coloncarcinoom verschillen van die bij een rectaal carcinoom:
De differentiaal diagnose van colorectaal carcinoom ziet er als volgt uit:
De “work-up” na een screening waarbij colorectaal carcinoom wordt verdacht bestaat uit:
De patiënt wordt besproken in een multidisciplinaire oncologische vergadering:
Op basis hiervan wordt de overlevingskans vastgesteld:
Voordat resectie wordt uitgevoerd wordt er eerst onderzoek gedaan naar metastasen. Dit wordt gedaan door een blauwe kleurstof distaal van de plek van de tumor te spuiten → markering van het resectie vlak. Deze markeringen worden ook wel SPOT-markeringen genoemd. SPOT-markeringen zijn nodig omdat de poliep vanuit de mucosa ontstaat en dus niet zichtbaar is vanaf de buitenkant van de darm.
De vaatvoorziening van het colon ziet er als volgt uit:
Rondom het colon zijn er veel klieren bij het mesocolon, arteria marginalis en vertakkingen van de aorta. Uitzaaiingen gaan vanaf lymfeklieren bij de rand van het colon steeds meer richting de aorta.
De MDL-arts bepaalt of een tumor weggehaald kan worden via scopie of dat chirurgie nodig is. Resectie wordt vaak endoscopisch gedaan en kan uitgevoerd worden door de MDL-arts. Er zijn verschillende soorten endoscopische resecties:
Voor een coloncarcinoom is chirurgie de hoofdbehandelmethode. De operatieve behandeling van coloncarcinomen bestaat uithemicolectomie:
Hierbij moet aan het volgende gedacht worden:
Bij resectie van het stuk darm worden de 2 uiteinden van de darm aan elkaar geanastomoseerd. Een veelvoorkomende complicatie van anastomosering is naadlekkage, wat ontstaat als de bloedvaten zijn beschadigd. Indien de anastomosering niet lukt, krijgen patiënten een stoma.
De doelen van hemicolectomie bij coloncarcinomen zijn:
Complicaties van colonchirurgie zijn:
Een stoma is nodig als het niet lukt om een anastomose te maken. Het is een stukje darm dat door een opening in de buik naar buiten is gebracht en op de huid is vastgehecht.
Een stoma heeft de volgende functies:
Stoma’s kunnen als volgt ingedeeld worden:
Er wordt alleen (neo-)adjuvante chemotherapie gegeven indien:
Indien de tumor volledig is verwijderd, is er geen adjuvante behandeling nodig.
Het rectum wordt met name voorzien door de arteria rectalis superior. De lymfeklieren van het rectum liggen vaak vrij hoog → er moet ook bij het sigmoïd gekeken worden. Omdat het rectum in het kleine bekken ligt, moet de arts alert zijn dat een aantal structuren intact blijven:
De functie van het rectum is:
Er zijn verschillende mogelijkheden voor een rectumresectie:
Het rectum ligt retroperitoneaal, waarachter de meeste zenuwen lopen. In welke mate chirurgie van het rectum mogelijk is hangt af van de ligging t.o.v. de interne en externe sfincter:
Schade van de sfincters is lastig te herstellen en leidt veelal tot incontinentie.
De follow-up na een rectaal carcinoom duurt vaak 5 jaar en heeft de volgende doelen:
Soms kan het weefsel niet direct door de patholoog onderzocht worden. In deze situaties wordt het in vacuümzakken gedaan zodat het in goede staat blijft. Hierna wordt het weefsel gefixeerd en kan er een dag later in gesneden worden.
Op een gegeven moment gaat het rectum het bekken in, waardoor het omringd wordt door vet → een rectumpreparaat heeft veel vet eromheen. Dit vet zit hoger aan de achterkant dan aan de voorkant → de ventrale en dorsale zijde van het preparaat kunnen bepaald worden.
Rectumresectie verschilt van darmresectie doordat de hele circumferentie wordt meegenomen. Een rectumpreparaat wordt als volgt onderzocht:
JoHo can really use your help! Check out the various student jobs here that match your studies, improve your competencies, strengthen your CV and contribute to a more tolerant world
Vraagstukken Buik thema 1: Zwellingen van de buik en genitaliaEen zwelling in de buik kan meerdere oorzaken hebben:
De analyse van een patiënt met een zwelling in de buik bestaat uit:
Lichamelijk onderzoek van de buik bestaat uit:
Er zijn meerdere vormen van aanvullend onderzoek die gebruikt kunnen worden voor een zwelling in de buik:
Analyse van ascites kan bestaat uit paracentese:
Er kan gekeken worden naar de eiwitconcentratie of het leukocytenaantal:
De buikwand bestaat uit:
Er zijn 4 verschillende buikwandspieren:
Vraagstukken Buik thema 2 MaagklachtenDe oesophagus (slokdarm) bestaat uit 2 spierlagen:
De oesophagus is als volgt gelokaliseerd:
Caudaal passeert de oesophagus de bifurcatie van de trachea en de arcus aortae. Vervolgens loopt hij tussen de wervelkolom en het hart. De aorta wurmt zich hiertussen en gaat samen met de oesophagus door het diafragma. Omdat de oesophagus vlak achter het linkeratrium van het hart zit, wordt hij gebruikt bij hart echoscopie.
De oesophagus heeft 3 vernauwingen:
Het diafragma is als volgt opgebouwd:
Er gaan 3 structuren door het diafragma heen:
De oesophagus heeft mechanismen om tegenstroom te voorkomen:
Er kunnen verschillende problemen van de oesophagus ontstaan:
De vascularisatie van de oesophagus
.....read more Vraagstukken Buik thema 3: IcterusDe galweg ontspringt in de lever en is 1 van de 3 structuren in het ligamentum hepatoduodenale:
De galwegen bestaan uit:
De bloedvoorziening van de lever en galwegen wordt gedaan door verschillende vaten:
De arteria cystica loopt naar de galblaas. De vena portae komt van de achterkant van de pancreas. De galweg zit aan de voorkant van het ligamentum hepatoduodenale. De arteria hepatica zit anterior superior van het ligamentum hepatoduodenale.
Bij cholecystectomie, een galblaasoperatie, moet er bovenin de leverhilus geprepareerd worden. De configuratie van structuren binnen de leverhilus kan per patiënt verschillen. Zo kan de arteria cystica, die de galblaas vasculariseert, verschillende routes hebben. Om deze reden moet de arts tijdens cholecystectomie goed opletten. Hierbij kan hij trucjes zoals de driehoek van Calot gebruiken. De driehoek van Calot bestaat uit 3 randen die gevormd worden door de:
Binnen deze driehoek hoort de arteria cystica te liggen.De driehoek van Calot kan per patiënt verschillen → soms is er geen ductus cysticus of is er een fibreuze connectie tussen de ductus cysticus en ductus hepaticus communis.
Bij laparoscopische cholecystectomie wordt de “critical view of safety” gebruikt als veiligheidscheck:
De structuren die de galblaas ingaan worden dus opengelegd.
Een endoscopische retrograde cholangio pancreaticografie (ERCP) werkt als volgt:
Vraagstukken Buik thema 4 Acute buikpijnBij een aorta aneurysma (AAA) wordt vaak van tevoren endovasculair een stent geplaatst. Zo’n stent is een soort tunnel van onder de nierarteriën. Er worden dan bloedvaten afgesloten die de darmen voorzien → een deel van de darmen loopt risico op het ontwikkelen van bloedingen:
Dit wordt veroorzaakt doordat de arteria mesenterica inferior wordt afgesloten. Deze vertakt namelijk op de plaats waar de stent wordt geplaatst. Dit wordt opgelost door de arteria marginalis die door de rand van de darmen loopt → als er een stent wordt geplaatst, necrotiseren de darmen niet. Zowel de arteria mesenterica inferior als de arteria mesenterica superior sluiten aan op de arteria marginalis.
De arteria mesenterica superior heeft veel takken:
Deze takken staan allemaal in verbinding met de arteria marginalis.
De arteria mesenterica inferior heeft veel takken:
Deze takken worden allemaal geblokkeerd bij verlies van de arteria mesenterica inferior, maar worden dus gecompenseerd door de arteria marginalis.
De overgang van het sigmoïd naar het rectum ligt bij S3 of bij de musculus taenia. Het eerste deel van het rectum is retroperitoneaal, het tweede deel subperitoneaal. De onderkant van het rectum wordt opgehangen aan de musculus levator ani, een soort trechter waar de bekkenbodem aan hecht. Vanaf hier worden de darmen het anale kanaal.
Er ontstaat 4-6x per dag een “mass movement” → een krachtige beweging van het gehele colon. Dit is het beste moment om naar het toilet te gaan. Dit wordt mogelijk gemaakt door:
Dit zijn allemaal longitudinale spieren en moeten bij toiletbezoek allemaal ontspannen zijn.
De linea pectinata is een gekartelde rand halverwege het anale kanaal → vormt de grens tussen de embryonale einddarm (endoderm) en de huid (ectoderm).Dit beïnvloedt de lymfeafvloed en bloedafvloed:
Vraagstukken Buik thema 5: Chronische buikpijn en defecatiestoornissenEnkele belangrijke weetjes over wateropname en diarree zijn:
Diarree kan op verschillende manieren worden beschreven:
Diarree kan ook gepaard gaan met:
Ontlasting bestaat uit:
Water is dus erg belangrijk voor de samenstelling van de ontlasting. Er worden in het spijsverteringskanaal veel stoffen toegevoegd en opgenomen uit de ontlasting:
Uiteindelijk blijft er dus 2 L vloeistof over in het proximale colon en komt er 100 mL in de feces terecht. Dit gebeurt door een osmotische gradiënt → Na+wordt samen met water opgenomen.
De osmotische gradiënt kan op verschillende manieren stijgen:
Het water beweegt dus met de osmotische gradiënt mee, die grotendeels wordt gevormd door de opname van natrium.
Er zijn grofweg 5 oorzaken van diarree:
Vraagstukken Buik thema 6: BloedverliesHet “lifetime” risico voor darmkanker is 4-5%. Het is de derde meest voorkomende vorm van kanker bij zowel mannen als vrouwen. Er zijn gemiddeld 14.000 levende personen met darmkanker per jaar. De 5-jaarsoverleving van darmkanker is 60%. Vooral bij stadium IV darmkanker is de overleving slecht. 21% van de darmkankers wordt pas in stadium IV gevonden.
Het bevolkingsonderzoek (BVO) programma wordt samengesteld door het RIVM. Bij een bevolkingsonderzoek voor darmkanker gebeurt het volgende:
Door screening neemt de 5-jaarsoverleving toe tot 85%. De participatiegraad ligt voor de eerste ronde rond de 70% en is voor de tweede en derde ronde 75%.
Patiënten moeten voldoende geïnformeerd worden over BVO → er moet sprake zijn van “informed choice”. Om BVO voor darmkanker uit te voeren moet voldaan worden aan de “Wilson and Junger” criteria:
Bij de keuze voor een screeningsprogramma moet het volgende in acht gehouden worden:
90% van de darmkanker patiënten is ouder dan 75 jaar. Mensen tussen de 55-75 jaar worden elke 2 jaar uitgenodigd voor het bevolkingsonderzoek.Boven de 75 jaar is het netto-effect van het behandelen van darmkanker kleiner vanwege “competing risks”. Bovendien is de kans op complicaties bij oudere patiënten hoger.
Een bevolkingsonderzoek is eigenlijk een ongevraagd aanbod vanuit de overheid. Er wordt gestreefd naar maximale gezondheidswinst, maar het kan ook leiden tot ongerustheid. De kwaliteit van bevolkingsonderzoek en aansluitende zorg moet daarom uniform en hoog zijn:
Ter kwaliteitswaarborging zijn er dus:
Oefenmateriaal bij Vraagstukken Buik - Jaar 2 - Geneeskunde - ULBevat mogelijke tentamenvragen bij het blok om te oefenen, gebaseerd op 2015-2016 met de relevante thema's bij het vak voor het collegejaar 2016/2017:
A) uitwendige bestraling van de blaas geven
B) blaasspoelingen 1x per week gedurende 12 weken met Mitomycine geven
C) een TURblaas uitvoeren
D) na metastase-onderzoek een cystectomie uitvoeren
A) Alcoholgebruik
B) Auto-antilichamen
C) Cystic fibrosis
D) Choledocholithiasis
A) Flankpijn en matige koorts
B) Leucocyten in het sediment
C) Hoge koorts met koude rillingen
D) Een positieve urinekweek met Proteus Mirabilis
A) Primaire scleroserende cholangitis (PSC)
B) Primair biliaire cirrose (PBC)
C) Syndroom van Gilbert
D) Galwegcarcinoom
De volgende 4 vragen gaan over dezelfde casus:
Een mevrouw einde 40, bezoekt de polikliniek Gynaecologie vanwege klachten van een dikker wordende buik op verwijzing van haar huisarts. Sinds een half jaar heeft patiënte geen menstruaties meer. Ze heeft geen gewichtsdaling bemerkt. De huisarts heeft patiënte onderzocht en constateert eenwat vast aanvoelende zwelling tot 3 vingers onder de navel.
A) Ovariumtumor
B) Uterus myomatosus
C) Zwangerschap
A) Echografisch onderzoek
B) CT scan
C) MRI scan
A) Intracavitair myoom
B) Intramuraal myoom
C) Submuceus myoom
D) Subsereus myoom
A) Borderline tumor
B) Granulosa cel tumor
C) Mucineus cyste adenoom
D) Sereus cyste adenoom
De volgende 2 vragen gaan over dezelfde casus:
Bij een 26-jarige zwangere Aziatische asielzoekster die geen bijzondere klachten heeft, vindt u de volgende resultaten bij serologische tests:
HBsAg positief
anti-HBs negatief
anti-HBc (IgM) negatief
HBeAg positief
Op zoek naar een uitdagende job die past bij je studie? Word studentmanager bij JoHo !
Werkzaamheden: o.a.
Interesse? Reageer of informeer
There are several ways to navigate the large amount of summaries, study notes en practice exams on JoHo WorldSupporter.
Do you want to share your summaries with JoHo WorldSupporter and its visitors?
Field of study
Add new contribution