Het artikel ‘Plagiarism Is Not a Big Moral Deal’ is geschreven door Stanley Fish. In de tijd dat Fish decaan was, wilde hij een slecht presterend universiteitsprogramma sluiten, maar besloot om eerst nog even zelf een kijkje te nemen. Een van de codirecteuren van het programma liet hem toen een boek lezen, Fish las de eerste twee bladzijden en vond het zeer goed geschreven. Later besefte hij dat dit kwam omdat hij ze zelf geschreven had. De codirecteur beweerde dat hij dat deel van het boek niet zelf had geschreven, maar dat een ander dit had gedaan. Deze coauteur beweerde het ook niet te hebben bedacht, hij had het van een master student gekregen die onderzoek deed en de precieze bron was hem niet bekend.

Er is al veel geschreven en beweerd over plagiaat, maar volgens Fish zijn maar twee dingen van belang: dat plagiaat een aangeleerde zonde is en dat plagiaat geen filosofische zaak is. Fish schrijft dat de regels van plagiaat meer lijken op de regels van golfen, dan op de regels van stelen, terwijl het eigenlijk stelen is. Hij kiest hierbij voor golfen, omdat je bij voetbal en basketbal bijvoorbeeld wel de bal mag ‘stelen’ van de ander. Als je de bal van een ander ook maar beweegt met je adem bij golf, zal je dit meteen moeten melden en een straf moeten ondergaan. De regels van golf zijn alleen bekend bij ‘insiders’. Dit geldt ook voor plagiaat; de regels van plagiaat zijn alleen bekend bij insiders. Voor studenten kan plagiaat lijken op een hoop irritante regels, die eigenlijk niet echt een doel hebben. Dit zorgt ervoor dat er studenten zijn die het idee van plagiaat nooit helemaal snappen en die volgens hen dus geen misdrijf plegen, maar gewoon niet alle kleine regeltjes hebben gesnapt. Plagiaat is dus geen belangrijke morele zaak. Dit betekent niet dat plagiaat niet gestraft moet worden, maar dat plagiaat een schending van moralen van een discipline is, niet van een universele discipline. Als plagiaat alleen in specifieke disciplines een zaak is, dan is het onnodig om er filosofische gedachten achter te leggen.

De laatste jaren is er veel kritiek op originaliteit; niemand is meer origineel want iedereen baseert zijn complete werk op dat van iemand anders. Dit zorgt ervoor dat veel mensen zeggen dat plagiaat dus onmogelijk is te voorkomen en dus ook niet slecht is. Dit zou waar kunnen zijn als plagiaat was gebaseerd op filosofische gronden, maar plagiaat is gebaseerd op stevige disciplinaire grond. Als plagiaat fout is, is dit om disciplinaire gronden en niet om filosofische gronden. Als er geen originaliteit zou bestaan en alles al uitgezocht is door anderen, zouden mensen niet de moeite nemen om alles nog een keer te herhalen, zonder hier iets aan toe te voegen. De studenten die werk van Fish hadden gestolen waren dus schuldig aan plagiaat, omdat ze zonder toestemming of erkenning zijn werk hadden gebruikt. Dit is een fout en dit is niet goed te praten door er een filosofische zaak van te maken en daarbij het argument van ‘niemand is origineel’ aan te dragen.