Tijdens mijn vrijwilligerstijd in Nepal heb ik de volgende bijzondere persoon ontmoet: Asmita. Een meisje van 13 dat als enige meisje rondliep in het straatkinderen centrum tussen alle jongens. Asmita is de dochter van Ama (de moeder van het centrum) en heeft een heel moeilijke tijd achter de rug gehad. Asmita en haar moeder zijn uit nood weggegaan bij haar vader en zo op straat komen te staan. Het is niet gewoon dat vrouwen evenveel rechten als mannen hebben en vaak is er voor gescheiden vrouwen geen sociaal vangnet. Gelukkig heeft de moeder van Asmita de kans gekregen om het straatkinderen centrum te runnen en heeft Asmita hierdoor ook weer een 'thuis' gekregen. Hoewel het heel moeilijk is om als enige meisje tussen alle jongens die zwaar getraumatiseerd kunnen zijn door het straatleven te leven, vond ik het bijzonder om te zien hoe goed zij hier mee om ging en haar eigen weg vond. Ze was niet alleen een heel goed voorbeeld voor de jongens maar was ook heel leergierig en vastberaden om het goed te doen op school en daarmee te kunnen gaan studeren. Ze hoopt later een goede baan te kunnen vinden om verder te werken aan een beter leven voor kinderen in nood.