Bijna, bijna, bijna...

Ja, nu komt het toch wel erg dichtbij... Over 4 dagen stap ik in het vliegtuig naar Kathmandu, Nepal, om daar 2 weken vrijwilligerswerk te doen in een weeshuis. Op een of andere manier krijg ik steeds te horen of ik niet bang ben, of erg zenuwachtig, maar dat ben ik helemaal niet. Natuurlijk is het best een beetje eng, maar ik kijk er vooral ontzettend naar uit. Elke dag op school moet ik nu aan mijn leraren vragen wat ik moet inhalen, omdat ik een week lessen mis. En ook moet ik aan mijn klasgenoten melden dat ik een hele week afwezig zal zijn. Toch best een gek gevoel!

De dag of ochtend voordat ik wegga zal ik waarschijnlijk wel veel zenuwachtiger zijn dan nu, dus dan schrijf ik ook nog een kort berichtje. Nu kijk ik vooral naar alle bijzondere ervaringen die me staan te wachten, en probeer vooral m'n verwachtingen laag te houden.