Week 3

Na al weer ruim twee weken ervaring in Zuid Afrika wordt het leven steeds aangenamer. De maatregelen omtrent veiligheid, het feit dat je een blank en rijk persoon bent in een land waar de verschillen tussen mensen vele malen groter zijn vergeleken met Nederland en natuurlijk het leven met 10 mensen in een huis.

Deze maandag reden we naar Kleinskool toen Laurie, een van de meisjes op mijn kamer, een bericht kreeg dat zij en ik naar een andere school zouden gaan. We zouden diezelfde ochtend nog geïntroduceerd worden aan de directeur van die school. Een beetje verbijsterd door deze mededeling werden we later vanaf kleinskool opgehaald om naar Greenville Primary school te gaan. Eenmaal daar aangekomen zagen we dat dit schoolgebouw er veel minder goed uitzag in vergelijking met die van Kleinskool. Na de introductie bij de directeur kregen we een rondleiding door Andrew, de chairperson, van de wijk Bloemendhal en zijn uiterlijk deed een beetje denken aan een Rastafari.  Hij vertelde over de positie van de school in de community. Hij vertelde dat het hek om de school er pas sinds een jaar stond en dat de achtertuin van de school voorheen vooral gebruikt werd als hangplek door de gangsters. Ook vertelde hij over de problemen waar de meeste kinderen mee te maken hebben. Veel van de kinderen komen uit gebroken gezinnen of krijgen niet het goede voorbeeld van hun ouders om uiteindelijk goed terecht te komen in de maatschappij.

Het verhaal was heel interessant en ineens werd het voor ons inzichtelijk hoe belangrijk een basis en een basisschooltijd kan zijn voor het verdere leven van een kind.

We kregen van de Meneer Josefs, alle vrijheid om ons RT programma in te vullen. We werden eveneens voorgesteld aan Mrs Ismael. Zij wist veel van de kinderen en kon ons goed vertellen welke kinderen er meer aandacht nodig hadden.

De volgende dag hebben we een lijst gemaakt van 32 kinderen die we extra aandacht zouden gaan geven en het lokaal bekeken waar we de komende weken zouden gaan lesgeven. De donderdag en de vrijdag hebben we gebruikt om na te denken over een programma voor de kinderen. Laurie heeft een achtergrond als docent en zat bij de Scouting. Hierdoor hebben we veel materiaal om mee te werken en komen de ideeen als vanzelf.

Vrijdag hadden we eigenlijk een braai in het nieuwe huis van een van de vaste ‘oudere’ vrijwilligers van R4L maar die werd bij nader inzien toch verplaatst.

Zaterdag ben ik met een klein groepje van de vrijwilligers gaan ontbijten bij een heel leuk café ‘Colonial Kitchen’. Het ligt vlak bij de plek waar we vaak de vrijdag borrel hebben, het is een beetje een alternatieve plek waar je voor een heel aardig prijsje kan ontbijten. Het was weer een prachtige dag waardoor we steeds van plek moesten wisselen om niet te verbranden. Die middag zijn we nog gaan shoppen in een van de shopping centra van PE.

Zondag vertrokken we met zijn 4en met één auto naar Tsisikamma. We vertrokken om 7 uur om zo veel mogelijk tijd in het Adventure park te kunnen doorbrengen. We aten voor we het park in gingen eerst nog bij een cafe die geheel in het thema van Elvis en Marlin Monroe gedecoreerd was, inclusief een menu kaart die geheel in Amerikaanse stijl was, beetje bizar maar wel leuk. Eenmaal binnen in het park reden we naar de kust. De enorme golven kwamen je tegemoet en de zon was al heerlijk aan het schijnen. We begonnen nadat we de auto geparkeerd hadden aan de hike naar de ‘waterfall’. Volgens het informatiebordje ongeveer 6 km. Best te doen dachten we. Naar 2 uur lopen leek de waterval wel erg ver weg te zijn omdat we vooral over stenen en rotsen moesten klimmen, klauteren en wandelen. Het uiteindelijke doel was het echter zeker waard om bekeken te worden. Sommige wandelaars durfden het aan om er vanaf te springen, voor ons was het vooral een welkome verkoeling. Na deze hike die totaal zo’n 4 uur duurde liepen we terug over de weg en daar midden op de straat ineens een hele groep apen! We zijn er rustig langs gelopen terwijl we eigenlijk zeven kleuren groen scheten. Na wat gedronken te hebben zijn we nog verder het park in gegaan en onder andere over de ‘Suspention Bridge’ gelopen. Deze hangbrug over het water is nogal spectaculair omdat hij in de rivier mond naar de zee toe hangt.

Aan het einde van de dag was in slaap vallen zeker geen moeite.