Omdat ik vorige week niet veel tijd had om m'n blog te schrijven zal ik nu wat meer vertellen!

 

Ik maak onderdeel uit van het communitie project. Hieronder vallen meerdere projecten.

 

- Crèche, dit is een school voor kinderen van 4 tot 6 jaar.

 

- After school club, hier mogen alle kinderen na school heen komen, ook de wat oudere en jongere kinderen.

 

Support group, dit zijn 4 groepen in de verschillende woonplaatsten. Naar deze support groupen komen eigenlijk alleen maar vrouwen. De vrouwen kunnen hier hun ei kwijt en als ze mentaal of lichamelijk problemen hebben helpen wij ze hier mee.

 

- 10 Familiy project, bij dit project helpen we families die het heel slecht hebben met het huishouden, lesgeven aan kinderen, boodschapjes doen ext.

 

- 10 Family building, huizen zijn hier vaak hutjes van takken en riet en veel te klein voor het aantal familie leden. Bij dit project kunnen we door donaties van vaak vrijwilligers nieuwe en iets grotere huisjes voor je bouwen. 

 

-Housassistent, dit zijn vaak oudere mensen die zelf hun huis niet meer schoon kunnen maken en zelf geen water meer kunnen halen. Deze mensen helpen wij hier mee.

 

Gardens, bij dit project helpen we mensen met het onderhouden van hun tuin of onze eigen tuin. Het voedsel wat in onze eigen tuin groeit word verdeeld over de mensen van de support groupen en er gaat een deel naar de kliniek.

 

Reading club, dit is elke vrijdag. Hier kunnen kinderen van elke leeftijd een boek komen lezen om hun engels te verbeteren.

Er komen van wel 100 kinderen op af. Ze lezen de boekjes aan ons voor en zo kunnen ze verschillende diploma's behalen.

 

Holiday club, dit is een tijdelijke vervanger voor de crèche. Dit omdat het is januari zomer vakantie is in zuid afrika. 

 

Maandag.

 

Maandag ochtend had ik planning voor de support groepen. De vrouwen in de support groepen geven elke week aan waar ze over willen praten in de week er op. Ze komen vaak met dingen zoals oorontsteking of iets wat hun kinderen hebben. Jordan en ik hebben informatie gezocht over de onderwerpen en uitgetypt op de computer, een rustige maar wel lange ochtend. 

 

In de middag zijn we naar de tuin gegaan die toebehoord aan african impact. We zouden alles er uit halen en nieuwe dingen er in zetten. Toen we na ander half uur alles er uit hadden gehaald kwam er alleen iemand naar ons toe om ons te vertellen dat dit stukje land niet meer in ons bezit is.... Dit kan dus zomaar gebeuren, iets word van je afgenomen zonder dat je ergens van af weet.

 

In de avond hebben we gekaart met de 10 nieuwe vrijwilligers die er afgelopen weekend zijn bijgekomen. Van 4 naar 14, is wel even wennen.

 

 

Dinsdag

Dinsdag ochtend hadden we de talentenshow op de holiday club. Omdat het regende duurde het even voordat we konden beginnen maar iedereen deed uiteindelijk leuk mee! Ze waren allemaal in groepjes en de meeste deden de zulu dans. Een dans die ik niet na kan doen.. 

 

Het zieke jongetje waar ik vorige week over vertelde is nog steeds ziek. We zijn er 

achter gekomen dat hun oma voor hun zorg. Maar niet alleen voor hun 4 maar voor veel meer kinderen. Ze krijgen dus bijna geen eten en naar het kleine jongetje word niet echt omgekeken. Waarschijnlijk omdat de andere kinderen de aandacht op zich trekken en de oma eigenlijk veel te oud is om nog voor iemand te kunnen zorgen. Woendag is onze project manager weer terug dus dan gaan we met haar overleggen of we deze familie in het 10 Familiy project kunnen krijgen. 

 

In de middag had ik Khula support group. Khula is de naam van het dorp. We hebben een uur op alle vrouwen moeten wachten maar uiteindelijk waren ze er allemaal. 

 

We hebben de vrouwen bijgepraat over Ulcers (pijn rond je buik en borst). Hoe kun je het voorkomen en wat kan je er aan doen. 1 Van de vrouwen heeft namelijk een Ulcer maar ze wist zelf niet wat het was en wat ze er tegen moet doen. Het andere onderwerp waar ze meer over wilde weten wat oorontstekingen. 

 

1 Van de vrouwen heeft een onwijze bult onder der oor, op het bot van der kin. We hebben hier veel onderzoek naar gedaan op het internet. Het enige wat we er over konden vinden wat er op lijkt is een tumor. We weten het natuurlijk niet zeker maar wat we wel zeker weten is dat het weggehaald moet worden. Ze vertelde ons alleen de vorige keer dat ze bang is om naar het ziekenhuis te gaan.

 

We hebben dinsdag appart van de groep met haar gepraat en haar proberen te overtuigen dat ze echt heen moet gaan. En ze gaat gelukkig ook

 

 

Woensdag

Eerste dag van de crèche. OMG was het eerste wat ik dacht dat ik daar binnen liep. Zoveel kinderen in zo'n klein gebouw en de helft was aan het huilen. Of eerder gezegt krijzen. 

 

Links een kamer voor de kinderen van 4 tot 6 jaar en rechts alles wat jonger is. De iets oudere kinderen krijgen les en de dag is iets meer georganiseerd. De kleinste kruipen rond, eten, slapen, poepen en huilen.

 

Vandaag was de eerste dag van school dus de oudere kinderen hebben vooral liedjes gezongen en buiten gespeeld. De kleintjes waren echt alleen maar aan het huilen. Ik stond de hele ochtend bij de kleintjes en gelukkig kan ik wel tegen een beetje gekrijs. Ook was ik de enige die tegen vieze luiers kan dus dat was mijn taak!

 

Opzich best een leuke ochtend ookal kan je je dat misschien niet voorstellen maar de meeste kinderen zijn ondanks het huilen echt super schattig. 

 

In de middag had ik een building project. We zijn een huis aan het maken voor een gogo ( oma of gewoon een hele vrouw ). Deze vrouw woont nu in een hutje dat aan alle kanten lekt en is niet in staat dit zelf op te knappen. Ze heeft geen kinderen en haar man is overleden dus wij doen het voor haar. Deze middag hebben we de muren gemetseld. Ook hebben we zand en kleine steetjes moeten verzamelen, geen idee waarvoor. Het was opzich niet heel stom maar zeker niet mijn favoriete werk. 

 

Daarbij was ik met geen van men kamergenoten dus dat maakte het ook minder leuk.

In de avond hebben we wat gedronken bij het restaurant/bar waar we vaak zitten. Dit omdat het stewards laatste dag was ( steward was onze tijdelijke project begeleider) . 

 

Donderdag
 

Pf na een nacht amper geslapen van de hitte was het vandaag weer een zwaar dagje.

Gister was het was dag dus eerst maar even men was uitgezocht. Dan denk je toch dat je schone was aantreft maar niet echt. In men witte shirt zaten zwarte strepen, in een andere shirtje zat een vlek die er eerst niet in zat en men broek die zwart met wit was is nu blauw.. Een super goed begin van de ochtend!

In ochtend de kinderen van de crèche een soort van les gegeven. Het thema was het alfabet. We hebben hier liedjes over gezongen en woorden gezocht bij de letters. Na de pauze mochten de kinderen de letters proberen te schrijven maar dat was net ff iets te moeilijk. Toch doen ze allemaal super goed mee en zijn ze onwijs enthousiast. 

 

In de middag had ik een building project. We hebben een vloer aangelegt voor gogo en 4 kids. Dit is een grootmoeder die 

 de zorg draagt over 4 kleinkinderen omdat ouders zijn overleden aan HIV. Ze wonen onwijs afgelegen waardoor ze kilometers moeten lopen voor een beetje water. Wij hebben dan ook een goeie vooraad water voor ze meegenomen.

 

We hebben vandaag de vloer aangelegt voor hun nieuwe huisje.

Hiervoor moesten we cement maken. African impact heeft hier geen machine voor dus alles moest met de hand. Eerst 7 kruiwagens zand, dan 2 zakken cement, water erbij en roeren met een schep. Dat roeren was echt zo onwijs zwaar!!!! Kan natuurlijk ook komen door de bloedhete zon die op je rug staat te branden. Het was dus even doorbijten omdat we het met zen 2e moesten doen (2 andere waren ziek).

Het eind resultaat was wel heel mooi. Dit was het laatste wat moest gebeuren, dus het huisje was nu helemaal af. Gogo straalde van geluk en daar doe je het voor.

Savonds hadden we een presentatie over HIV en Aids en zijn we vroeg gaan slapen. 

Vrijdag

Sochtends zou ik gaan tunieren bij een van de families uit het 10 familie project. 1 Minuut voordat we weg gingen hoorde ik alleen dat dat niet meer door gaat en dat ik nu naar de crèche moest. Geen probleem natuurlijk want dat doe ik het liefst. Ik stond samen met jordan bij de kleintjes. Er waren er vandaag niet veel aan het huilen maar dat kwam misschien omdat steeds de helft aan het slapen was. Ze hebben in de kamer van de kleintje 2 normale bedden waar de kinderen op kunnen slapen en kleden op de vloer. Veel kinderen slapen dan ook op de vloer. Iets wat ik heel gevaarlijk vind. De kinderen struikelen over elkaar heen en je moet echt heel erg uitkijken waar je loopt. Helaas is er niet genoeg ruimte om bedjes neer te zetten maar er moet een andere oplossing zijn....

Na ander half uur hadden de grotere kinderen pauze dus gaan ze allemaal buiten spelen. Ze hebben een leuk klimrek en een paar schommels in de tuin. Er was 1 meisje van ik denk 3 jaar die de hele tijd maar als een aapje om me heen hing. Ze was op een gegeven moment zo moe dat ze in men armen in slaap gevallen is. Super lief! 

 

S middags hadden we reading club. Gelukkig een grotere opkomst dan vorige week. Ik denk dat er zo'n 50 kinderen waren. Kinderen van alle leeftijden. Een relaxte middag. Kinderboekjes lezen met de kinderen. 

Savonds was er geen kok die voor ons kon koken dus een kamergenoot kwam met naco's. Eindelijk iets wat ik gewoon kan eten. Het eten valt hier nog niet lekker op m'n maag.....

 

Zaterdag

Weekend!! 11 vrijwilligers zijn dit weekend naar Mozambique om met dolfijnen te zwemmen dus we zijn dit weekend maar met zen 3e. Heerlijk rustig. Dat is teminste wat is verwacht had van dit weekend. Zaterdag aan het zwembad in de zon gelegen en lekker niks gedaan. Voor zondag een auto gehuurd om naar het strand te gaan!

Zaterdagavond gingen we uit eten. Voor het eten voelde ik me opeens niet zo lekker.... maar ik ging wel mee. Het eten was heerlijk maar toen ik klaar was ging het toch mis. Voelde me helemaal niet goed en ben gelijk terug naar het huis gegaan. De andere meiden bleven daar nog. 

Nou en daar begon de hel... Een zonnesteek en voedselvergiftiging. De hele nacht is het doorgegaan. Ik heb me in mijn hele leven nog nooit zo beroerd gevoeld als toen. Zondag de hele dag op bed gelegen. Auto afgezegt, het strand dagje kon ik wel vergeten. Alles deed pijn. Men maag stond in de fik en had steken en krampen en wist van wanhoop niet meer waar ik het zoeken moest. 

Vandaag, maandag, voel ik me nog steeds niet optimaal maar wel al beter. Heb nu vooral nog hele erge hoofdpijn en spierpijn en m'n maag is ook nog niet helemaal lekker. Wat kan je op zulke momenten verlangen naar huis zeg!!!

 

Een slechte afsluiting van de week. Nu hopen dat ik snel weer beter word!

 

Liefs.

 

 

 

Access: 
Public
Follow the author: boanna
More contributions of WorldSupporter author: boanna
Comments, Compliments & Kudos

buik pijn

Hoi Bo, wat vreselijk dat je zo beroerd bent geworden. Ik kan me het verlangen naar huis voorstellen. Nog steeds als ik me niet lekker voel roep ik om mijn moeder, met tranen over mijn wangen. Je schrijft leuk. Wat een belevenis, het gaat daar heel anders als bij ons westers kippe landje. Alles wat hier zo gewoon is, is daar ingewikkeld. Doe het rustig aan en geniet van al je belevenissen. Groetjes van Bertil en mij x

buik pijn

Hoi Bo, wat vreselijk dat je zo beroerd bent geworden. Ik kan me het verlangen naar huis voorstellen. Nog steeds als ik me niet lekker voel roep ik om mijn moeder, met tranen over mijn wangen. Je schrijft leuk. Wat een belevenis, het gaat daar heel anders als bij ons westers kippe landje. Alles wat hier zo gewoon is, is daar ingewikkeld. Doe het rustig aan en geniet van al je belevenissen. Groetjes van Bertil en mij x

Add new contribution

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.
Statistics
443 2