Terugkomdag (4 oktober)

Via Worldmapping was een reünie geregeld, om nog eens gezellig over onze expeditie naar Uganda te kletsen. Erg leuk om elkaar weer te zien! Al in de trein kwamen de herinneringen naar boven aan de eerste Worldmappingdagen. Toen kenden we elkaar nog nauwelijks, terwijl iedereen nu zoveel van elkaar weet. Hoe is het met die stomme vriendin die jou toen alleen had laten staan? Hoe is het met je crush? Ben je eindelijk eens gestopt met roken? Haha. Ik moet gewoon glimlachen wanneer ik aan alle verhalen denk die ik toen in Uganda heb gehoord. Op de reünie deelden we onze fotoboeken met elkaar, nieuwe opvattingen over het leven en nieuwe dromen. Iedereen is namelijk aangestoken door het reis- en verbeterdewereld-virus. Karlijn gaat volgend jaar naar de Filipijnen, Imke naar Indonesië en de rest plant al grootse dromen voor later. Ook familie en vrienden hebben we aangestoken. De moeder van Sarah gaat naar een weeshuis in Vietnam. De oma van Nienke wil naar Afrika als ze nog kan. Vriendinnetjes van ons gaan ineens ook. Mijn zusje gaat mij ook zeker achterna. 

Mijn plannen voor de zomer liggen ook al klaar. Het is misschien niet zo ver als Uganda en ook geen vrijwilligerswerk, maar daar hoop ik volgend jaar weer op. Dit jaar reis ik met Sarah, Kris en Britt (Mijn Ugandavriendinnen) door Europa. Maar liefst vijf landen in drie weken gaan we bezoeken: Duitsland, Polen, Servië, Montenegro en Kroatië. Met interrail treinen we onze route af en we verblijven in Youth Hostels. Ik ben beniewd! 

Ik weet nu in ieder geval zeker dat mijn leven geen enkel jaar meer zal hebben zonder vette reis!