Alweer een maandje thuis!

Na het vertrek van Vincent (nu gelukkig zonder problemen!) stond ik daar dan alleen op het vliegveld.. Super gemengde gevoelens; aan de ene kant wilde ik ook heel graag naar huis met Vin mee en het eigenlijk best wel heel smerige Manila achter me laten, maar aan de andere kant nog erg zin om Palawan te zien en de laatste dingen af te ronden bij ECPAT. Ik moest namelijk nog al mijn bestanden verzamelen en inleveren en een afscheidsfeestje houden met de meiden. Dit heb ik dan ook gedaan en het is een erg fijn gevoel dat je vertrekt wanneer je alles ook echt afgerond hebt! Mijn afscheid was wel een beetje gek. Ik heb uiteindelijk niet meer goed doei kunnen zeggen tegen de collega’s, ze waren allemaal op reis. Wel heb ik gelukkig het feestje nog kunnen houden; onder het genot van een heerlijke chocoladetaart en karaoke heb ik mijn laatste dag met de meiden doorgebracht. Aan het einde van die dag echt bekaf; vond het heel erg moeilijk om de meiden zo achter te laten met niet zeker te weten of ik ze ooit nog zal zien en hoe ze terecht zullen komen..

Na alle emotionele dagen dan nog even een paar dagen genieten op Palawan met Chloetje. ’s Avonds kwamen we aan na een kort vliegritje van een uur en konden meteen mee met een mini van naar El Nido waarin we de Zuid-Afrikaan Boris ontmoetten die al een aantal jaar in El Nido leefde en zo ons kon helpen met een goedkoop hotelletje aan het strand. Super fijn en toen we ’s ochtends wakker werden waren we erg blij met de plek die hij geregeld had; wat een onwijs mooi uitzicht hadden we! Op El Nido nog 3 keer gedoken samen met een Duits meisje en een Engels meisje; hartstikke gezellig en weer hele mooie dingen gezien. Verder natuurlijk ook nog een aantal tours gedaan en de secret beach, big lagoon, small lagoon etc. gezien; wat prachtig daar en had het zeker niet willen missen!

Dan was het toch echt weer tijd om naar huis te gaan om 5 uur ’s ochtends na afscheid van wat vrienden; hartstikke fijn om ze nog te zien voor m’n vlucht! Een hele dag moest ik reizen (ook 10 uur wachten in Peking!) en bij aankomst stonden mijn lieve vriendinnetjes en mijn vriendje op Schiphol met een spandoek om me te verwelkomen! Al gauw was het weer zoals vanouds en was ik toch wel heel erg blij dat ik weer in NL was; wat is het hier schoon, geordend, netjes, geeen kakkerlakken, lekker en gezond eten, aangenaam weertje en wat hebben we het eigenlijk ook goed.. ik was opeens zo trots op ons landje en op de Nederlanders, dat we het toch zo voor elkaar hebben allemaal. Het had heel anders kunnen zijn.

Het gevoel dat alles weer als vanouds was, was er eigenlijk al heel snel met alles.. ik kon gelijk weer aan het werk, kon weer in m’n kamertje, moest me inschrijven voor mijn master, mijn vriendinnen waren allemaal nog steeds met hetzelfde bezig en zag ik weer regelmatig en met Vin is het net weer zo fijn als voorheen. In drie maandjes veranderen dingen dus ook helemaal niet zoveel.

Naast mijn werk, vriendinnen, vriendje en sporten (heel veel, want na al het ongezonde eten en weinig sporten moet ik toch echt weer aan geloven) heb ik in mijn vakantie nog heel veel tijd die ik graag nuttig wilde gaan besteden. Ik heb gezien hoe onwijs goed werk ECPAT verricht en wil zeker de kans die zij aan de schatten van meisjes geven steunen. Daarom heb ik mijn tante gevraagd samen met mij een markt te organiseren met een verloting die plaats zal vinden in Steenwijk (plaatsje waar ik oorspronkelijk vandaan kom). De verkopers die op de markt gaan staan, zullen een deel van hun winst schenken en het geld wat binnen wordt gehaald door de verloting (we verloten geschonken spullen door sponsoren) gaat ook allemaal naar ECPAT! We hebben op dit moment al een datum; 28 september, en er zijn al 11 mensen die met hun kraampje willen deelnemen en hebben al een aantal mooie prijzen gekregen die in de verloting verloot zullen worden. Ook hebben we geregeld dat we gratis een zaal mogen gebruiken; de Korf. Nadia, die van beroep evenementen organiseert, heeft ook haar hulp aangeboden. Kortom, dit loopt al hartstikke lekker!
Naast dit evenement heb ik ook een paar van mijn beste vriendinnen gevraagd of ze me willen helpen met het organiseren van een benefitdiner voor ECPAT voor vrienden en familie. Ze waren allemaal erg enthousiast en volgende week is onze eerste meeting hoe we het gaan aanpakken! Gelukkig zijn een aantal van mijn vriendinnen culinaire wonders, dus ik weet zeker dat dit helemaal goed gaat komen!

Ik zal jullie op de hoogte houden.. en mochten jullie nog iemand weten voor spullen voor de verloting of willen komen naar de markt of diner.. let me know! Hopelijk halen we een mooi bedragje op; dit kan ECPAT zeker erg goed gebruiken!

Heel veel liefs,
Jessica.