Struikelen over deurmat - Arrest

Struikelen over deurmat (HR 03-10-2014, JA 2015/15)

Feiten

De werknemer (eiser) werkt sinds 2004 als heftruckchauffeur/”orderpicker” op de afdeling kleinverpakking bij Maxit, de rechtsvoorganger van Saint-Gobain. Saint-Gobain is een groothandel in bouwmaterialen. Op 10 mei 2006 wordt de werknemer tijdens zijn werk aangereden door een heftruck, bestuurd door een collega. Daarbij heeft hij o.a. vier tenen van zijn rechtervoet gebroken. Zijn voet is vervolgens in het gips gezet. De werkgever erkent aansprakelijkheid voor de schade als gevolg van dit ongeval op de werkvloer.

Nadat zijn gips is verwijderd, adviseert de arbo-arts hem halve dagen zittend werk te doen en na één à twee weken geleidelijk (afhankelijk van de klachten) zijn eigen werkzaamheden te hervatten. Een paar dagen later werkt de werknemer weer enige tijd op de heftruck. Eenmaal thuisgekomen struikelt hij over een deurmat. Hierdoor loopt hij ernstig knieletsel op.

In de procedure die volgt stelt de werknemer dat de werkgever ook aansprakelijk is voor zijn nieuwe letsel. Volgens hem heeft hij door het (arbeidstherapeutische) werk zo veel last gekregen van zijn voet dat hij met zijn been is gaan 'slepen'. Hierdoor is hij over de deurmat gestruikeld. De kantonrechter gaat daarin mee maar het hof vernietigt het vonnis en wijst de vorderingen af. Het opgelopen knieletsel staat volgens het hof te ver verwijderd van het oorspronkelijke letsel (de gebroken tenen). De werknemer gaat in cassatie.

Hoge Raad

De Hoge Raad stelt dat het oordeel van het hof dat het knieletsel in een zeer ver verwijderd verband staat tot het oorspronkelijke letsel dat is veroorzaakt door het bedrijfsongeval van 10 mei 2006, onbegrijpelijk is. Het hof heeft het aannemelijk geacht dat de werknemer nog enige restverschijnselen had als gevolg van de gebroken tenen.

Door de hervatte werkzaamheden en de belasting van de voet tijdens het rijden op de heftruck heeft ertoe bijgedragen dat hij meer pijn aan zijn voet heeft gekregen.

Ook heeft het hof aannemelijk geacht dat een in zijn lopen enigszins gehinderde voetganger bij enige oneffenheid op zijn looppad eerder onderuit zal gaan dan iemand die kan beschikken over een gezond stel benen. Het letsel aan zijn voetletsel en de pijn na de

belasting van het rijden op een heftruck hebben in ieder geval bijgedragen tot de struikelpartij. Daarom valt niet in te zien dat het knieletsel in een zeer ver verwijderd verband staat tot het oorspronkelijk voetletsel als gevolg van het bedrijfsongeval. Daaraan doet niet af dat het hof heeft gesteld dat het knieletsel niet voortvloeit uit een (noodzaak tot) behandeling van het letsel aan de voet. Daarom is de overweging van het hof dat de werknemer gewoon kon lopen en uitbehandeld was, ook onbegrijpelijk. De Hoge Raad vernietigt het arrest.

Kern

Deze zaak gaat over de toerekening van vervolgschade. De toerekening van de schade op grond van artikel 6:98 BW moet geschieden op basis van de aard van de aansprakelijkheid en van de schade en de mate van verwijtbaarheid. I.c. heeft het hof dit ook goed meegenomen maar de uitkomst is onbegrijpelijk vanwege de tegenstrijdigheid. Enerzijds stond het knieletsel in een te ver verband verwijderd tot het oorspronkelijke letsel als gevolg van het bedrijfsongeval (dus geen causaal verband ex artikel 6:98 BW). Maar anderzijds was wel overwogen dat de werknemer restverschijnselen had en dat een enigszins gehinderde voetganger eerder ten val kan raken.