Verrekening is een wijze van tenietgaan van verbintenissen die het gevolg is van de omstandigheid dat twee personen elkaars schuldenaar zijn. De schulden gaan dan over en weer teniet omdat het omslachtig is om beide schulden uit te betalen in plaats van gewoon de schulden te laten vervallen ten hoogste van de kleinste schuld. Verrekening heeft dus een element van betaling en opschorting.
Verrekening gebeurt niet van rechtswege maar door verklaringen van de bevoegde partijen. Aan de bevoegdheid zijn wel rechtsgevolgen verbonden. De bevoegdheid kan worden beperkt of worden uitgebreid omdat art. 6:127 e.v. slechts regelend recht bevat en partijen mogen afwijken.
Als zij niks met elkaar afspreken, moeten ze zich houden aan de vereisten voor een geldige verreking uit art. 6:127 lid 2 BW. Hierin staat dat een schuldenaar de bevoegdheid tot verreking heeft wanneer hij door bevoegdheid een prestatie kan vorderen van de wederpartij waaraan hij zelf ook een schuld heeft en bevoegd is deze te betalen.
De personen moeten dus ten eerste wederkerig elkaars schuldenaren zijn. Ten tweede moet de prestatie die de schuldenaar te vorderen heeft aan zijn schuld beantwoorden. Hier wordt meestal wel aan voldaan omdat verbintenissen meestal geldsommen tot voorwerp hebben. Ten derde moet de schuldenaar bevoegd zijn om zijn schuld te betalen. En ten vierde moet de vordering afdwingbaar zijn en de schuldenaar bevoegd tot afdwingen ervan.
De verrekeningsverklaring kan geschieden door een verklaring die in elke mogelijke vorm kan plaatsvinden. Wel heeft de schuldenaar wiens schuld (gedeeltelijk) tenietgaat recht op een kwitantie als bewijs. De verrekeningsverklaring is dus in beginsel vormvrij, behalve voor verrekening door een schuldeiser van een order- of toondervordering. Art. 6:128 BW stelt hier nadere vereisten voor.
Verrekening heeft terugwerkende kracht tot op het tijdstip waarop de bevoegdheid tot verrekening is ontstaan. Wel zijn hierop uitzonderingen te bedenken omdat er bijvoorbeeld vaak nog rente is betaald tot dat tijdstip.
Een belangrijke wettelijke uitzondering op de voor verrekening geldende vereisten is verrekening onder gaillissement. De schuldeiser van de gefailleerde kan bij faillissement een beroep op verekening doen, zelfs als de voorwaarden niet zijn vervuld. Dit is te vinden in art. 53 Fw jo 130 e.v. Fw.
Tenslotte kan een rechter een vordering op verrekening toewijzen ondanks een beroep van de gedaagde, als dit verweer niet gegrond is of als de gegrondheid niet eenvoudig kan worden vastgesteld.
JoHo can really use your help! Check out the various student jobs here that match your studies, improve your competencies, strengthen your CV and contribute to a more tolerant world
Op zoek naar een uitdagende job die past bij je studie? Word studentmanager bij JoHo !
Werkzaamheden: o.a.
Interesse? Reageer of informeer
There are several ways to navigate the large amount of summaries, study notes en practice exams on JoHo WorldSupporter.
Do you want to share your summaries with JoHo WorldSupporter and its visitors?
Field of study
Add new contribution