Introductie

De uitbuiting en het verhandelen van mannen, vrouwen en kinderen is een wereldwijd humanitair probleem. Een recent onderzoek schat dat wereldwijd ten minste 12 miljoen mensen onder dwang werken. Ongeveer een vijfde van deze mensen worden uitgebuit als resultaat van mensenhandel. Deze moderne vormen van slavernij zijn zeer winstgevend. En ook een van de meest verschrikkelijke manieren om te handelen. Mensen handel wordt gezien als de snelst groeiende brom van inkomsten voor georganiseerde misdaad, en op drugs en wapenhandel na een van de meest belangrijke manier van inkomsten

Vele decennia werd er geen aandacht geschonken aan mensenhandel, de afgelopen jaren is dit echter veranderd. Het onderwerp heeft dus grote politiek relevantie, de schrijvers zien echter weinig wetenschappelijk onderzoek over dit onderwerp, vooral op economisch vlak. Hierdoor is er weinig kennis betreft mensenhandel als een economisch fenomeen. Een reden hiervoor is dat het erg moeilijk is om betrouwbare en representatieve data te verzamelen. Dit paper gebruikt microdata om mensenhandel te onderzoeken. Hun theoretische argument is gebaseerd op het vraag en aanbod model. In een notendop stellen zij dat handel en uitbuiting een verdrietige maar voor de hand liggende consequentie is van de migratie druk, in een wereld met gesloten grenzen. De toenemende, maar onbevredigde vraag voor legale migratie mogelijkheden heeft geleidt tot een voedingsbodem voor criminele organisaties en uitbuitende werkgevers. Die geleerd hebben hoe ze kunnen profiteren van de vraag van mensen om in het buitenland te kunnen werken.

De auteurs verwachten dan ook dat het risico van mensenhandel het hoogste is in gebieden met een hoge migratieverhouding. Dit zou op twee manier verklaard kunnen worden. Aan de ene kant de vraag zijde van de mensenhandel markt (criminelen die rekruteren voor werkgevers in het buitenland). De kosten voor handelaren zullen lager zijn in deze gebieden. Ten eerste omdat het makkelijker is om mogelijke slachtoffers te vinden, omdat veel mensen vanaf die gebieden vertrekken. Ten tweede door de agglomeratie van shadow migration industries (hieronder vallen bedrijven die bijvoorbeeld valse reisdocumenten regelen). De aanwezigheid van deze bedrijven geeft mogelijkheden voor menshandel, omdat zij bijvoorbeeld samen kunnen werken.

Aan de andere kant staat de aanbodzijde van de mensenhandel markt. Namelijk de kwetsbare individuen die in het buitenland willen werken. Al met al verwachten de auteurs dat de handels risico’s hoger zal zijn in gebieden waar de migratie hoog is. Omdat handelaren profiteren van de lage rekruteringskosten en de meelift kansen en/of doordat de mensen die vertrekken vanuit gebieden met veel migratie makkelijker voor de gek gehouden kunnen worden.

Om dit te testen gebruiken de onderzoekers een nieuw en uniek survey die gehouden is onder 5513 willekeurig gekozen huishoudens, uit 82 regio’s in Wit Rusland, Bulgarije, Moldavië, Roemenië en Oekraïne. (Deze landen behoren tot de meest belangrijke ‘source countries’ voor mensenhandel wereldwijd). Mensenhandel wordt gedefinieerd als een situatie waarin een individu die naar het buitenland reist gedwongen wordt om te werken voor weinig of geen loon. Dit is dus iets anders dan mensensmokkel, omdat dit gebeurt met de toestemming van de immigrant en hangt ook niet samen met uitbuiting. 108 van de 1563 migranten families gaven aan dat zij een slachtoffer van mensenhandel in de familie hadden. In dit onderzoek ik ook een casestudy opgenomen van Moldavië, omdat in dit land mensen het meest voor komt van alle 5 onderzochte landen. ( 1679 migranten)

De belangrijkste uitkomst ligt op dezelfde lijn als de verwachtingen van de onderzoekers. Het risico op Individuele mensenhandel neemt toe als de migratie stromen van een regio of streek toeneemt. Het voorkomen van migratie en andere vormen van migratiedruk blijken de belangrijkste predictoren te zijn voor mensenhandel op huishoudelijk niveau. Dus mensenhandel neigt plaats te vinden op plaatsen waar de migratie stromen het grootst zijn. De uitkomst blijft bestaan als men controleert voor selectie effecten, een groot aantal huishouden en migratie eigenschappen en eigenschappen van lokaliteit, regio en land. Ook vinden de onderzoekers sterker bewijs voor de vraag factoren dan voor de aanbod factoren. Bovendien kunnen zij nog twee resultaten geven. Ten eerste, illegale migratie patronen vergroten risico’s op mensenhandel. Ten tweede zouden bewustzijns campagnes bij kunnen dragen om mensenhandel te verminderen.

Definities

Voor dit paper is het cruciaal dat de definities duidelijk zijn. Zo is het hoofddoel van smokkelen om de illegale toegang naar een ander land van een persoon te faciliteren. Smokkelen gebeurd in het algemeen met de toestemming van de immigrant en de smokkelaar krijgt er voor betaald. Mensenhandel gaat altijd samen met de schending van mensen rechten en ernstige vormen van uitbuiting. Het hoofddoel van mensenhandel is uitbuiting, ofwel seksuele uitbuiting, ofwel andere vormen van economische uitbuiting. De termen mensenhandel, uitbuiting en smokkelen zijn echter gerelateerd aan elkaar.

Determinanten voor mensenhandel

Een fundamentele voedingsbodem voor mensenhandel en uitbuiting is de economische situatie van mensen in armere regio’s van de wereld, die kwetsbare mensen emigreren om beter mogelijkheden zoeken in het buitenland.

Mensenhandel en werkmigratie in Oost Europa

De landen die bestudeerd zijn in dit onderzoek ondervonden allemaal grote en veelal seizoensgebonden migratiestromen na de val van de Sovjet Unie. De voornamelijk drijfveren voor migratie in de omgeving zijn slecht levensomstandigheden en een gebrek aan banen en migratie netwerken.

Mensenhandel als een bijeffect van internationale werkstromen

De auteurs stellen dan mensenhandel een onvermijdelijk bijeffect is van migratie in een met grote inkomens verschillen, maar gesloten grenzen. De oorzaken zijn hiervoor al eerder uitgelegd.

Data en empirische strategie

Voor de analyse maakten de onderzoekers gebruik van een survey die was gemaakt in opdracht van de International Organization for Migration, daarnaast werd Moldavië als casestudy gebruikt. De afhankelijke variabele in dit onderzoek was of the geïnterviewde een slachtoffer van mensenhandel in de familie (close familiy) had.

Concluderende opmerkingen

De resultaten voor de Oost Europese context hebben een aantal implicaties. Ten eerste, beleidsmakers die zich bezig houden met mensenhandel moeten de belangrijke rol van migratie erkennen. De auteurs stellen dan ook dat men bewustzijns campagnes en ander anti mensenhandel beleid moeten starten in de gebieden met groten migratie stromen. Ten tweede, stellen zij dat hun resultaten op gebied van risico bewustzijn en informatie gebruikt kunnen worden voor beleidsinitiatieven om zo mensenhandel te verminderen. Ten derde laten de resultaten een link zien tussen illegale immigratie patronen en mensenhandel. Als laatste vonden de onderzoeker indicatoren dat grote gemeenschapsmigratie netwerken de risico’s vergroten en ambigue effecten hebben.

Al met al, lijkt het dat de markt van mensenhandel en het aantal daar bijbehorende slachtoffers zal blijven stijgen, zolang migratiedruk hoog blijft.