Onderwerp
De motivering van het bewezen verklaarde voorwaardelijk opzet schiet tekort.

Casus
Op 9 april 2003 was de verdachte in Rotterdam. Hij ging naar het huis van de zus van zijn ex- vrouw. Hij wist dat zowel zijn ex-vrouw als haar zus aanwezig zouden zijn. De verdachte heeft vanaf de straat met een vuurwapen een schot gelost op het raam van de woonkamer van het appartement, dat zich op de tweede etage bevindt. De intentie van de verdachte was om opzettelijk zwaar lichamelijk letsel toe te brengen aan zijn ex-vrouw.

Rechtbank en Gerechtshof
Op 28 juli 2003 heeft de Rechtbank in Rotterdam de zaak behandeld. Op 30 december 2003 vernietigt het Gerechtshof in Den Haag dit vonnis. Het Hof bepaald dat verdachte schuldig wordt bevonden aan het meerdere malen pogen van zware mishandeling en het overtreden van de Wet Wapens en Munitie. De verdachte wordt veroordeeld tot 24 maanden gevangenisstraf
met een proeftijd van twee jaren, met een bijzondere voorwaarde. Daarnaast is een vordering van de benadeelde partij toegewezen. De reden voor deze veroordeling was volgens het Hof dat de verdachte wist dat de kogel zou kunnen afketsen. Daarmee heeft de verdachte naar het oordeel van het Hof willens en wetens de aanmerkelijke kans aanvaard dat de kogel via het plafond of via een ander voorwerp van baan zou veranderen en een persoon ( de ex-vrouw of haar zus) zou kunnen raken, met zwaar letsel als gevolg. Het Hof heeft hierdoor geoordeeld dat de verdachte zowel ten aanzien van zijn ex-vrouw als haar zus als heeft gehandeld met het voorwaardelijk opzet tot het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.

Hoge Raad
De advocaten van de verdachte hebben een middel van cassatie voorgesteld. Zij gaven aan dat uit de aanwezige bewijsmiddelen niet was af te leiden dat er sprake was van voorwaardelijke opzet wat betreft de meerdere pogingen tot zware mishandeling naar de zus van de ex-vrouw.
De Hoge Raad geeft aan dat uit de bewijsmiddelen niet kan volgen dat er sprake was van een aanmerkelijke kans dat de zus door het schot lichamelijk letsel zou oplopen. Uit die bewijsmiddelen kan ook niet zonder meer worden afgeleid dat zij zich ten tijde van het schot in de desbetreffende kamer bevond. De Hoge Raad geeft dus aan dat gelet op de mogelijkheid dat de zus ten tijde van het schot niet in de woonkamer was, maar elders in de woning, is het oordeel van het Hof, inhoudende dat er een aanmerkelijke kans bestond dat de kogel via het plafond of via een ander voorwerp van baan zou veranderen en haar zou raken niet zonder meer begrijpelijk. De Hoge Raad geeft dus aan dat het middel terecht is ingediend.

Conclusie
De Hoge Raad vernietigt de bestreden uitspraak van het Hof. Ze verwijst de zaak naar het Gerechtshof te Amsterdam zodat de zaak op het bestaande hoger beroep opnieuw wordt berecht en afgedaan.