Vanseer / GSI

BenGH 11 februari 2011, NJ 2011, 235

Casus

De correctionele rechtbank te Tongeren heeft Vanseer bij vonnis van 26 mei 2000 veroordeeld tot herstel van een boogloods ‘binnen de termijn van één jaar te rekenen vanaf de datum waarop dit vonnis kracht van gewijsde heeft bekomen’ en tot betaling van een dwangsom van 74,37 euro per dag vertraging in de tenuitvoerlegging. De correctionele rechtbank te Tongeren heeft in een uitleggend vonnis van 11 juni 2004 haar vonnis van 26 mei 2000 gepreciseerd en overwogen dat de termijn van een jaar, wat de uitvoering van de hoofdveroordeling betreft, ingaat nadat de dwangsombeslissing in kracht van gewijsde is getreden en niet na de betekening van het vonnis. In de verzetprocedure tegen het uitvoerend beslag oordeelt het Hof van Cassatie dat uitlegging van artikel 1, lid 3 en lid 4, van de Eenvormige wet betreffende de dwangsom nodig is om uitspraak te kunnen doen. Ten aanzien van de gestelde prejudiciële vragen heeft het Benelux-Gerechtshof als volgt beslist.

Rechtsregel

Artikel 1, lid 3 en lid 4, van de Eenvormige wet betreffende de dwangsom moet aldus worden uitgelegd dat wanneer de rechter een hoofdveroordeling uitspreekt en hiervoor een uitvoeringstermijn bepaalt vanaf het in kracht van gewijsde gaan van deze veroordeling met oplegging van een dwangsom zonder respijttermijn, de dwangsom verbeurd is indien zowel de uitvoeringstermijn is verstreken als betekening heeft plaatsgehad.

Uit het stilzwijgen van de rechter omtrent de termijn voor het verbeuren van de dwangsom mag niet worden afgeleid dat de termijn die bepaald is voor de uitvoering van de hoofdveroordeling, ook geldt als termijn die wordt toegestaan voor het verbeuren van de dwangsom en die wat de dwangsom betreft pas begint te lopen vanaf de betekening.

Artikel 1, lid 4, van de Eenvormige wet betreffende de dwangsom moet aldus worden uitgelegd dat wanneer de rechter een termijn bepaalt om de hoofdveroordeling uit te voeren vanaf het ogenblik dat de hoofdveroordeling in kracht van gewijsde is getreden, dit artikel niet verhindert dat de rechter een langere termijn voor het verbeuren van de dwangsom toestaat, berekend vanaf de betekening van de beslissing, dan de termijn toegestaan voor de uitvoering.