Maleisie, Singapore

Zondag was mijn verjaardag aangebroken. Een dag waarop we hadden afgesproken vooral lekker niets te doen. We hebben een beetje door de stad gewandeld en zijn vroeg begonnen met lekkere verjaardagscocktails. Door Johan werd ik lekker verwend met vele cadeautjes, mijn sieradenkast is weer gevuld!

Twee dagen later was het zover, het was tijd om richting het vliegveld te gaan. We hadden de dag ervoor al een taxi geregeld. Dit omdat er weer eens problemen waren met de olie.
De regering had India niet betaald, hierdoor was er een olietekort India had de toevoer afgesloten. Al een week lang stonden er auto's uren in de rij om een beetje benzine te kunnen krijgen. Eenmaal bij de pomp aangekomen mochten ze maar 10 liter en dit dan ook voor de dubbele prijs (als ze al wat kregen).
Voor de taxi chauffeurs was dit natuurlijk een ramp. Zij moesten dag en nacht werken om rond te kunnen komen en met de helft van de tijd geen benzine schiet dat niet op.
Dit was ook het geval voor de taxi chauffeur die ons naar het vliegveld bracht. Hij huurde een kamer in Kathmandu waar hij samen met zijn vrouw en kinderen leefde. Zijn familie kon hij alleen opzoeken als die genoeg geld had om aan zijn ouders te geven (hij was namelijk enigskind en was het pensioen voor zijn ouders) en genoeg geld had om een paar dagen niet te hoeven werken.
We besloten hem onze laatste roepies te geven met een zak kleren die weg nog over hadden.

Eenmaal op het vliegveld aangekomen heb ik nog met Hari gebeld en Johan met Mohan. Ook besloten we nog te proberen de kinderen uit het dorp te bellen. Wat eigenlijk niet zou moeten kunnen omdat het na tien uur 's ochtends was en de kinderen op school moesten zitten (de mobiele telefoon was voor iedereen in het gezin, dus die lag thuis). Toch lukte het ons om Sankar te bellen, die dus blijkbaar niet naar school was gegaan. Het was erg leuk om hem nog even te hebben gesproken. Zo lief toen die zei dat alle kinderen zeiden dat ze me misten. Ook Rambhakte belde ons zelf nog even en zei dat de kinderen langs waren geweest om te vragen of we nog terugkwamen.

In de avond kwamen we aan op het vliegveld in Kuala Lumpur. Na een tijdje op onze tas te hebben gewacht kregen we het goede nieuws dat de tassen niet met onze vlucht waren meegekomen. Maar geen zorgen, morgen ochtend zouden ze alweer bij ons zijn. Na alle formulieren ingevuld te hebben besloten we een taxi te nemen naar de stad (dit was nog wel drie kwartier rijden). Het was meteen even slikken toen we de prijzen hiervoor zagen. Dit was iets meer dan we gewend waren in Nepal.

Toen we uit het vliegveld liepen was het een flinke klap. We waren flinke temperaturen gewend van Nepal, maar hier is het vocht gehalte een stuk hoger. Dit was wel even wennen. In Nepal koelt het 's nachts vaak af tot 10/15 graden, maar hier koelt het met geluk af tot 25 graden.

Tijdens de rit naar ons hostel keken we onze ogen uit. We waren alleen al versteld over de weg, geen gaten en geheel verhard. Het zag er heel westers uit.
Toen we uit de taxi stapten zagen we veel hoge gebouwen. Ongeveer alle flats in de stad waren hoger dan de hoogste toren van Nepal. Het was echt bizar om te zien. Ook was het niet meer nodig om je adem in te houden als je over een brug loopt en kon je vrij ademen zonder te stikken in de dust. Heerlijk!

We hadden niet verwacht dat Kuala Lumpur zo westers zou zijn. Na wat meer informatie te hebben opgezocht kwamen we uit bij het bnp per hoofd. Hier was wel een groot verschil te zien. Nepal zit op zo een 452 dollar en Maleisie op 6.897 dollar (Nederland zit op 48.222 dollar). Nepal is het armste land van Azie.

Omdat we 's avonds aankwamen zijn we alleen nog even weten eten. Ons hostel was in Chinatown. Daar waren alle eettentjes open tot ongeveer 4 uur 's nachts. Na onze eerste maaltijd wisten we al meteen dat de mensen die we gesproken hadden over Maleisie gelijk hadden. Het eten is heerlijk! Ook hadden we zoveel meer keus dan we in Nepal hadden. In Maleisie zie je echt overal straattentjes, hiervan is het eten lekker en vers. Ook kost het geen drol!

De volgende dag was het wachten tot onze koffers aankwamen, we konden de deur niet eerder uit omdat we onze handtekening moesten zetten. Helaas kwamen de koffers niet in de ochtend aan. We moesten tot 4/5 uur wachten tot we ze weer hadden. Hierdoor hadden we niet zoveel meer aan de dag (het regende vaak vanaf 4/5 uur 's middags tot 7/8 uur 's avonds).

De volgende dagen hebben we geprobeerd zoveel mogelijk van Kuala Lumpur te bezoeken, we hadden nog maar twee dagen. Helaas waarvan eentje met bijna alleen maar regen. Wat wel weer een goed excuus was om de lekker koele shoppingmalls op te zoeken.
De laatste dag zijn we de petronas twintowers opgeweest (nummer 6 van hoogste gebouwen ter wereld). Ook hebben we nog wat andere hoge gebouwen meegepakt zoals de telecom tower, skybar en hebben we gedineerd op de Heli lounge. We zaten letterlijk op een helicopter platform te dineren. Maar het uitzicht was wel prachtig met de zonsondergang.

Na onze backpacks te hebben achtergelaten zijn we richting Malaka gegaan. Een havenstad in het zuiden van Maleisie. Deze stad was van 1641 tot 1795 een Nederlandse nederzetting, het was een ideale positie voor de handel. Hierdoor waren er nog veel gebouwen aanwezig van die tijd. Verder waren er veel moskees en tempels in de stad.

We hebben veel bezocht maar ook lekker rustig aangedaan. Het was een fijne stad om even tot rust te komen van de drukte van Kuala Lumpur.
Toen we een middag aan het wandelen waren kwamen we ineens een leguaan van 1,5 meter in het water tegen. Dit was wel vet om te zien, zo midden in de stad.

Onze volgende stop was Singapore. Een land ter grootte van een stad. Dit was nog meer verwesterd als dat Kuala Lumpur was. Het wordt vaak een kleine Londen genoemd, wat goed te begrijpen was.

Behalve dat Singapore westers overkomt heeft het ook westerse prijzen, hierdoor konden we niet langer dan 2 nachten blijven. Gelukkig was de stad heel klein en hebben we de hoofdpunten in 1 dag kunnen bezoeken.
Het was erg fijn dat Engels een van de moedertalen is. Hierdoor is alles goed te volgen en makkelijk om te communiceren.
Hoewel we in ons hostel zelfs Nederlands konden praten met de eigenaar. Hij had namelijk 20 jaar in Brabant gewerkt, in een Indisch restaurant. Bij het afscheid was het daarom weer een keertje Houdoe ipv bye.

We hebben onze eerste avond genoten van een wandeling bij het water waarbij een prachtige lichtshow te aanschouwen was. Het was een fijne stad om 's avonds door heen te lopen. In Maleisie is dit wel wat minder. Hier werden we vaak gewaarschuwd dat het gevaarlijk was en in het hostel hing een poster met de meest voorkomende overvallen en tricks om je te beroven. Gelukkig had Marloes me al gewaarschuwd dat ik niet met mensen mee naar huis mocht gaan.

De volgende dag hebben we veel gebouwen bezocht, museum meegepakt en zijn we 's avonds een appartementen complex ingesneakt om het uitzicht vanaf hoogte te kunnen zien.

De volgende dag was het alweer tijd voor ons om terug naar Kuala Lumpur te gaan. Pas toen we weer in Kuala Lumpur aankwamen merkte we de regeltjes die ze in Singapore hebben. Hier staat Singapore namelijk bekend om (dit is ook wel een van de redenen waardoor het zo veilig is). We zagen dat het een stuk viezer was in KL (terwijl het voor ons in vergelijking met Nepal eerst heel schoon overkwam). Ook hingen er in Singapore overal wel posters met regeltjes, toen we het land binnen kwamen kregen we een briefje tussen ons paspoort waar op stond dat er op drugssmokkel de doodstraf staat.

In Kuala Lumpur hebben we nog wat plaatsen bezocht waar we in de eerste keer KL geen tijd voor hadden. Zo zijn we naar het birdpark gegaan, het grootste vogelpark ter wereld.

Hierna zijn we met de bus richting de cameron highlands gegaan. Een gebied wat op ongeveer 1500 meter ligt. Hierdoor was het heerlijk om de bus uit te stappen. Het was er rond de 20 graden, lekker koel dus.

De eerste avond hebben we een beetje rondgelopen en rustig aan gedaan. Omdat we maar 1 hele dag hadden (omdat het echt mega duur is) besloten we een georganiseerde dag trip te doen zodat we zo veel mogelijk kunnen zien.

's Ochtends zijn we eerst naar een vlindertuin geweest, waar je ook veel insecten en beesten, zoals schorpioenen, van de jungle kon zien (heel fijn aangezien we nog een jungletrek zouden doen, weten we wat we kunnen tegenkomen). Hierna zijn we naar het hoogste punt van de highlands toegereden. Dit ligt op 2031 meter. Na een stukje omlaag te zijn gelopen was het tijd om de jungle in te gaan. Eerst zouden we een echte trek doen en vervolgens de rijke luie touristen trek. Het heette niet voor niets mosy jungle, bijna alle bomen waren met mos bedekt. Hierdoor waren er veel bomen dood, en werden ze door het mos overeind gehouden. Zo liep je dus ook over de dode bomen, gaf me een heel veilig gevoel. Het was flink wat klimwerk en ik was blij toen ik er weer veilig uit was.
De tweede trek was niet echt een trek te noemen. Er waren platen in de jungle gelegd waar je over heen kon lopen.
Vervolgens zijn we naar de thee plantage gegaan, hier staan de highlands bekend om. Het was bizar om te zien hoeveel grond ze bezitten. Overal waar je rondkeek waren theeplantages. Hierna zijn we naar het fabriek toe gegaan. Omdat het een vrije dag was in Singapore stikte het hier van de touristen. We hebben even wat thee geproeft en gingen daarna gelukkig weer door.
Vervolgens hebben we nog een aardbeienboerderij (waar ze echt heerlijke aardbeienshakes hadden!), museum, tempel en lokale markt bezocht. Een lekker druk dagje dus.

De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken richting Penang, dit is een eiland in het noord westen van Maleisie. Hier aangekomen hebben we een hostel opgezocht en was het schuilen voor de flinke bui die eraan kwam. We besloten dat we een beetje rust wilde en zijn daarom richting een dorpje gegaan om te kijken of hier ook hostels waren. Gelukkig hadden we al wat tips gekregen van mensen die we waren tegengekomen en kwamen we vrij snel een hostel tegen. We hebben meteen geboekt voor de volgende dag.

Toen we 's avonds weer in ons hostel kwamen en wat gingen lezen was het helaas zo ver. We zagen bedbugs! De dag ervoor zijn we al naar een andere kamer gegaan omdat er lekkages waren, waarvan ze eerst zeiden dat het geen water was, maar naardat er grote vlekken op het matras en op de muur zaten konden ze het niet meer ontkennen. We hadden beide al rode bultjes maar dachten dat dit hittebultjes zouden zijn. We zijn het snel gaan melden bij de receptie. Zij hebben de matrassen uitgeklopt, kussens verwisseld en wat gif rondgespoten, een andere kamer kregen we niet. Omdat het al 11 uur 's avonds was hadden we vrij weinig keus dan toch maar daar te blijven slapen.
We besloten toen maar al onze spullen door te zoeken om te kijken of hier geen bedbugs inzaten en om ze vervolgens goed af te sluiten zodat er geen in konden komen. De volgende ochtend werden we wakker met nog wat meer bulten en hadden we een paar bedbugs gevangen om aan de receptie te laten zien. We wilde graag ons geld terug. Helaas was de baas niet aanwezig en kwam die 's avonds pas terug. Na heel wat bekvechten ging de man zijn baas bellen, maar die vond dat we 's avonds maar hadden moeten uitchecken, belachelijk! We zijn echt niet kieskeurig en vonden het prima om in een kast te slapen (er waren geen ramen en we konden onze backpacks niet eens neerleggen, ze weinig ruimte was er) maar wat service zou fijn zijn geweest.

Gelukkig gaan we straks richting het vissersdorpje, even uit de drukte en afgesloten van de bewoonde wereld. Geen internet, supermarkten of alcohol voor een weekje.