Rogoff H6; Interdependence and autonomy (blz. 194-235)

Europees-Amerikaanse culturele praktijken: individualisme en onafhankelijkheid

-> volgens middle-class Europees-Amerikaanse ouders is onafhankelijkheid het belangrijkste opvoedingsdoel voor het kind op de lange termijn.

Culturele verschillen in volwassenheid of

- het betekent onafhankelijkheid van de oorspronkelijke familie

- of het betekent simpelweg nieuwe verbindingen en veranderde verantwoordelijkheden naar de oorspronkelijke familie

Japans-Amerikaans

Ouderschap is een lange termijn proces van kinderen voorbereiden op een levenslange verplichting aan de familie.

Causcasiaans-Amerikaans

Het kind monitoren en begeleiden terwijl het zich klaar maakt om het huis te verlaten.

Kwesties van sociale relaties behoeven aandacht van individuele, interpersoonlijke en cultureel-institutionele processen.

Elke generatie trekt de praktijken van hun voorouders in twijfel en bekijkt deze opnieuw. Helemaal wanneer verschillende praktijken van verschillende gemeenschappen zichtbaar zijn in hun leven.

-> wanneer dit niet zo is, worden tradities meestal behouden

Sleeping ‘Independently’

US: baby’s slapen gescheiden van hun moeder door bijv. privacy. Dit wordt als ongewoon gezien vanuit een wereldwijd en historisch perspectief.

Het advies voor de ouders van 1900s van opvoeddeskundigen: de baby moet apart slapen van de moeder

-> dit zorgt vaak voor slapeloze nachten, je bent een tegenstander in strijd tegen de wil.

Comfort from bedtime routines and objects

US etc.: bedtijd routines en objecten zijn nodig om in slaap te vallen

-> bij andere culturen is dit niet nodig omdat de kinderen bij de ouder in bed slapen.

Social relations in cosleeping

Sommige culturen: het kind valt in slaap wanneer het moe is en niet per se op een bepaalde plek of tijd.

Japan: kind slaapt samen met de ouder want het kind is in transformatie naar onafhankelijkheid (moet het nog ontwikkelen).

US: kind wordt geboren als afhankelijk en moet gesocialiseerd worden als onafhankelijk

De shock van andere culturele praktijken is parallel aan de afkeuring van Europees-Amerikaans volwassenen bij het idee dat een kind bij de ouder slaapt.

Independence versus interdependence with autonomy

In veel gemeenschappen worden kinderen eerder gesocialiseerd voor interdependence (responsieve coördinatie met de groep) dan voor individualisme apart.

Kinderen in sommige gezelschappen worden aangemoedigd om te interacteren op een Multi directionele manier (met meerdere personen tegelijk) in groepen met mensen.

Met of zonder nauw fysiek contact, interdependence omvat oriënteren in de groep.

Individual freedom of choice in an interdependent system

Keuzevrijheid wordt geassocieerd met onafhankelijkheid coördinatie onder leden van de groep; tekort aan autonomie

Onschendbaarheid van het individu is een centrale waarde bij Noord en centraal-Amerikaanse Indianen.

Canada & Alaska: schijnbare paradox

De autonomie van het individu kan alleen bereikt worden tot de extensie die het krijgt van anderen

-> individuele autonomie is een sociaal product.

Learning to cooperate, with freedom of choice

Respect voor de autonomie van het individu is

Artikel Entzinger; The growing gap between facts and discourse on immigrant integration in the Netherlands.

Oorzaak steeds groter wordende ‘gap’ ligt in de populaire angst, uitgelokt door diepgaande veranderingen in de Nederlandse samenleving.

Retorische en sociale realiteit van modellen van immigrant integratie komen niet altijd overeen:

1. Immigrant populaties zijn te heterogeen -> er is niet één model dat toegepast kan worden op iedereen.
2. Zelfs al zou er één specifiek model zijn dat ‘werkt’, dan zou dit op den duur niet meer zo zijn door de veranderende politieke balans maar ook door het effect van het integratie proces zelf.

Integratie: Een proces waarbij individuen of groepen met een immigranten achtergrond geïntegreerd worden in een ‘ontvangende samenleving’ dat op zichzelf geïntegreerd is volgens de mate van sociale cohesie.

• Structurele dimensie: institutionele participatie
• Culturele dimensie: waarderen van oriëntatie en gedrag
• Interactieve dimensie: sociale contacten
• Identificatie dimensie: oprechtheid

Nationale modellen van integratie ideaal-typische constructies waarbij wordt laten zien wat de wensen zijn en waar de nadruk ligt.

± 1980 Nederland open en multicultureel

Nu: één van de strengste integratie beleid

Post-koloniale immigratie, gastarbeiders, veel ook uit Polen

-> veel grote verschillen in immigrantenachtergrond

Immigrant: iemand geboren buiten het land

-> 3,5 miljoen in Nederland, grootste groepen: Turken, Marokkanen en Surinamers

-> in vergelijking niet meer dan omliggende landen

Tot 1980: immigratie is een tijdelijk fenomeen

-> Nederlandse regering had de beste intenties, maar hun benadering kan gezien worden als exclusie

-> erg gevoeld door de twee generatie

-> door Molukse incidenten wakker geschud

Vanaf 1980: ‘minderheidsbeleid’ Nieuwkomers werden gedefinieerd op basis van hun etnische origine en er werden o.a. speciale scholen opgericht. Ook politiek: etnische minderheden moesten een stem hebben in het beslissingen maken in de politiek.

-> Verzuiling: vorm van institutioneel pluralisme sinds de 19^e eeuw

-> sinds 1960 afgenomen

Minderheidsbeleid: integratie met behoud van de identiteit van de immigrant.

1989: 40% Turkse en Marokkaanse community werkloos

-> regering: verergering de al marginaliserende effecten van etnische minderheiden

-> regering wordt aangeraden niet door te zetten multiculturalistische benadering en sterker benadrukken van structurele en participatieve dimensies van integratie.

1990: opkomende twijfels over de effectiviteit van de multiculturele benadering -> deze benadering had gezorgd voor minorisation.

1994: ‘minderheidsbeleid’ heet voortaan ‘integratiebeleid’

-> bevorderen participatie immigranten aan de Nederlandse samenleving, belangrijkste door werkverschaffing en onderwijs, mar ook door het aanbieden van verplicht leren van de taal en integratie cursussen dat de nieuwkomers zou helpen om goede burgers te worden.

1995: spectaculaire toename in sociale en economische participatie onder verschillende immigranten communities

Nederlandse taal is in het echt minder goed dan verwacht.

Groeiende segregatie leidde tot een afname van interetnisch contact. Onder andere op school.

Groeiende zorgen, zelden uitgesproken,

Rogoff H1; Orienting concepts and ways of understanding the cultural nature of human development (blz. 3-36)

Menselijke ontwikkeling is een cultureel proces

-> mensen worden gedefinieerd met behulp van onze culturele participatie.

Mensen ontwikkelen zich als participanten in culturele communities. Hun ontwikkeling kan alleen begrepen worden aan de hand van de culturele praktijken en omstandigheden van hun communities, die ook veranderen.

Veel conclusies leiden ertoe dat alle mensen over één kam worden geschoren in plaats van dat die resultaten alleen voor die bepaalde groep gelden -> verschilt per cultuur en context

Training voor autonomie begint in de kindertijd.

Het is belangrijk om culturele processen te begrijpen, hiervoor is onderzoek nodig. Niet alleen om over generalisaties uit de wereld te helpen, maar ook om te zien wat hetzelfde is in de ontwikkeling.

Looking for cultural regularities

Om de processen te begrijpen die dynamische ontwikkeling van individuen karakteriseren en hun veranderende culturele communities, moeten we regelmatigheden identificeren die zowel de verschillen als de overeenkomsten tussen verschillende communities verklaren.

One set of patterns: children’s age-grading and segregation from community endeavors or participation in mature activities

2e helft 1800: leeftijd criterium ingesteld om het leven te kunnen ordenen -> dit werd nog erger in 1900

-> het werd gedaan vanwege de Industrialisatie etc.

-> dit is ook het begin van de ontwikkelingspsychologie en de pedagogiek

Daarvoor wist men de leeftijd vaak niet, men leerde simpelweg om vooruit te gaan.

Jonge kinderen werden gescheiden van de volwassen wereld en in bepaalde instituties klaargestoomd voor de ‘echte wereld’.

Kindgerichte omgevingen en middle-class kind opvoedingspraktijken zijn prominent aanwezig in de ontwikkelingspsychologie

Alternatief patroon: integratie van kinderen in de alledaagse bezigheden van hun community

Other patterns

- hiërarchische organisatie: één iemand is de baas over anderen

-> dit wordt al regulier gezien

-> alternatief: meer horizontaal: individuen zijn verantwoordelijk voor de gehele groep

- strategieën voor overleving

-> zoeken naar regelmatigheden belooft veel goeds in het begrijpen van normaalheden als de verrassingen.

Orienting concepts for understanding cultural processes

Orienterende concepten vanuit het sociaal-cultureel (of cultureel-historisch) perspectief

Vygotsky: niet proberen ‘het eeuwige kind te onthullen’, het doel is om ‘het historische kind’ te ontdekken

Om de culturele en historische natuur van menselijke ontwikkeling compleet te begrijpen moet van alle kanten gekeken worden, zo kan, met behoeve van tradities etc., een nieuw beeld ontstaan van ontwikkeling als een cultureel proces.

Orienting concepts: concepten die het over hoe culturele processen bijdragen aan de ontwikkeling van de mens, begeleiden

Overarching orienting concept: mensen ontwikkelen zich door hun veranderende participatie in de sociaal-culturele activiteiten van hun communities. Terwijl deze communities tegelijkertijd ook veranderen

- cultuur is niet alleen wat andere mensen doen

- je eigen culturele erfgoed begrijpen, net als andere culturele communities, vereist perspectief innemen

Artikel Henrich; The weirdest people in the world?

WEIRD: Western, Educated, Industrialized, Rich, Democratic landen

WEIRD samenlevingen zijn de minst representatieve landen die men kan vinden om te generaliseren over mensen.

Hoe zijn WEIRD mensen in vergelijking tot andere populaties?

Persoonlijke waarden, emotionele expressiviteit en persoonskenmerken zijn van tevoren te verwachten verschillend te zijn bij iedereen.

96% van het onderzoek komt van landen met maar 12% van de wereldpopulatie; Westers -> WEIRD

Beschikbare data reflecteert niet de volle breedte van menselijke diversiteit.

Onderzoekers onderzoeken vaak een klein deel van de mensen, vaak WEIRD, aan de hand daarvan generaliseren ze naar de gehele mensheid zonder rekening te houden met andere culturen etc.

Weinig onderzoek naar ‘small-scale’ societies -> wel belangrijk om zowel evolutie en impact van een andere omgeving te begrijpen

Visuele blootstelling tijdens ontogenie aan factoren zoals hoeken van de moderne samenleving kan voordeel hebben voor bepaalde optische kalibraties en gewoontes zoals optisch lengteverschil.

1. zelfs iets simpels als visuele perceptie kan verschillen per populatie

2. Amerikanen kunnen dit het beste vergeleken met andere populaties

3. voorbeeld van hoe populatie-level variatie bruikbaar kan zijn voor het ontdekken van het natuurlijke psychologische proces.

Populaties’ level van marktintegratie en zijn participatie in een wereldreligie voorspellen beide apart hogere ‘offers’ van geld en verklaren een groot deel van de populatie verschillen.

Folkbiology: cognitieve studie van hoe mensen classificeren en redeneren over de organische wereld.

Een deel van de centrale conclusies over ontwikkeling en handeling van menselijk folkbiology is gelimiteerd tot urbane subpopulatie van niet-experts in een geïndustrialiseerde samenleving.

Tussen de 7 en 10 jaar ontwikkelen urbane kinderen een aantal ontdekkingen over de mens als dier onder andere.

1. inferentiële projecties van bezit zijn sterker voor mensen dan voor andere levenden

2. mens heeft meer invloed op zoogdieren dan andersom

3. kinderen schenden hun eigen gelijkheidsbeelden

-> hiervoor is wel enige achtergrondkennis nodig

Cognitieve ontwikkeling van folkbiology bestuderen in urbane kinderen lijkt gelijkwaardig aan bestuderen ‘normale’ fysieke groei in ondervoede kinderen

-> urbane kinderen hebben een tekort aan blootstelling aan de natuurlijke wereld

Doel in benadrukken verschillen:

1. Hoe bijzonder geïndustrialiseerde onderzoeken zijn, gezien de weergaloze omgeving waarin ze opgroeien.

2. van tevoren is moeilijk te bepalen welke aspecten zich betrouwbaar ontwikkelen en welke slechts van WEIRD zijn

Samenlevingen verschillen in taalgebruiken en culturele praktijken die geassocieerd zijn met:

1. richtingen in fysieke ruimte

2. kleurspectrum

3. integerheid

-> sommige talen hebben geen referentie naar deze drie; groei van deze systemen in tijdelijke talen zou een product kunnen zijn van langdurige cumulatieve culturele evolutie.

Kinderen hebben een innerlijke voorkeur voor (tegenovergestelde van egocentrisch) allo centrische ‘spatial reasoning’, deze voorkeur kan worden overschreven door input van taal en culturele routines.

Universele

Rogoff H4; Child rearing in families and communities (blz. 102-149)

Rollen van familie en community in de ontwikkeling van het kind verschillen wereldwijd dramatisch.

Regelingen voor wie voor de kinderen zorgt en onder welke omstandigheden dit gebeurd zijn gerelateerd aan de hoeveelheid ondersteuning vanuit de connecties in de community en de extended familie.

Family composition and governments

Het veranderen van landelijk beleid gericht op het overleven van kinderen en geboortes, is gerelateerd aan culturele praktijken voor het zorgen voor het kind en de individuele ontwikkeling.

Vb. de één-kind-wet van China.

Praktijken van opvoeden worden vaak via generaties doorgegeven, wanneer de situatie verandert wordt de nieuwe generatie uitgedaagd voort te bouwen op de culturele benaderingen van eerdere generaties.

Cultural strategies for child survival and care

LeVine drie-level hiërarchie van ouder-opvoeddoelen, die verschillen per community:

1. fysieke overleving en gezondheid

2. zichzelf financieel kunnen onderhouden

3. andere culturele waarden maximaliseren.

Vb. intellect en de ontwikkeling van zelfrealisatie

-> ouders bouwen op culturele praktijken die historisch ontwikkeld zijn om eerdere omstandigheden te kunnen overleven.

-> lokale opvoedstrategieën zijn culturele compromis formules die ervoor zorgen dat ouders, werkende en geteste formules hebben.

Infant-caregiver attachment

De overleving van zuigelingen hangt af van hun band met verzorgers die hen beschermen en voeden.

Cultureel onderzoek laat zien dat hechting aan één verzorger niet aangeboren is (de moederband)

Maternal attachment under severe conditions

Vb. Brazilië: voor sommige kinderen wordt niet gezorgd (selectieve verwaarlozing), dit wordt gezien als de juiste moederlijke reactie op een kind dat niet laat zien genoeg veerkracht te hebben. Niet genoeg veerkracht noodzakelijk om te overleven in de extreme omstandigheden van een sloppenwijk.

Scheper-Hughes: aangeboren moederlijke scripts zijn zowel cultuur als historiegebonden.

Moeders relatie met hun zuigelingen is gerelateerd aan de relaties van moeder & kind met hun community

Infants’ security of attachment

Strange Situation Procedure: door middel van een experiment kijken wat voor hechting het kind heeft met de moeder (kind en moeder, moeder verlaat de kamer; kind blijft of alleen achter, of alleen met een, voor het kind, vreemde)

-> deze categorieën zijn niet overal toepasbaar op de ouder-kind band. De aantallen dat elke hechting voorkomt, verschilt ook (behalve voor de veilige hechting, die heeft ongeveer dezelfde aantallen)

-> reacties reflecteren culturele waarden en praktijken

-> kinderen raken gehecht aan zowel bepaalde personen als bepaalde condities die hen eerder comfort gegeven hebben en angst oproepen wanneer ze worden ‘afgepakt’. Betekenis van de moeder tegenover de baby wordt deels gevormd door deze condities.

Attachment to whom?

Conditites die het kind comfort geven includeren vaak ook andere mensen naast de moeder.

-> in sommige culturen/communities staat verzorging door anderen niet in de weg van een hechte band met de moeder

-> foetus, zuigeling en kind ziekte en sterfte is hoger voor

Artikel Leijten; Ethnic Differences in Problem Perception: Immigrant Mothers in a Parenting Intervention to Reduce Disruptive Child

Doelgroep: etnische minderheden families, 136 families

Methode: interventie

Etnische minderheidsfamilies in Europa worden onder gerepresenteerd in mentale gezondheidszorg -> moeilijk te bereiken

-> zij zien internaliserend en externaliserend probleemgedrag niet per se als problematisch

-> etnische verschillen in probleem perceptie bestaat slechts wanneer de families in behandeling gaan, echter mindere levels van probleem perceptie verminderen de behandelingsperceptie niet.

Minderheidsouders reporteren minder internaliserend en externaliserend gedrag en wanneer zij dit wel doen noemen ze het niet zo snel problematisch.

Ouderlijke betrokkenheid in mentale gezondheidsservices voor de gedragsproblemen van kinderen wordt beschreven als een stage-like proces waarin verschillende barrières en filters moeten worden overkomen.

- probleem perception en herkenning

-> groot gat tussen kennis probleem perceptie en kennis van daadwerkelijk succes van behandeling.

Alhoewel steeds blijkt dat etnische minderheidsfamilies lagere levels van probleem perceptie hebben, tenminste voordat ze hulp zoeken, beïnvloed de families etnische achtergrond niet de effectiviteit van de interventie.

Ouderlijke probleem perceptie kan variëren langs levensdomeinen en omgevingen.

Leraar probleem perceptie is de belangrijkste voorspeller voor ouderlijke hulpzoekend gedrag voor de gedragsproblemen van kinderen na ouderlijke probleem perceptie.

Resultaten

• De frequentie van externaliserend en internaliserend probleemgedrag bij het kind, door moeder gerapporteerd, verschilt langs etnische groepen
• Zelfde bij leraren
• Frequentie probleemgedrag was hoger bij kinderen van outpatient psychiatrische klinieken dan die in scholen
• Alleen de educatie van de moeder was relevant in verschil tussen etnische groepen
• Geen verschil demografische karakteristieken.

• Nederlandse, Marokkaanse en Turkse moeders verschillen in de manier waarop zij het externaliserende en internaliserend gedrag van kinderen, als problematisch zagen
• Leraar percepties van problemen, impact en last hangt niet af van de etnische achtergrond van kinderen.
• Lagere levels van probleem perceptie had geen verminderend effect op de effectiviteit van ouder interventies.

Discussie

• Marokkaanse en Turkse moeders ervaren minder negatieve impact van het gedrag van hun kind

-> verschil in religie en tradities

-> ze hebben meer moeite met het accepteren wanneer een kind gedragsproblemen heeft

-> meer stress; verlaagt de sensitiviteit tegenover het gedrag van het kind

• Tekortkomingen;
  • Waarom zijn de etnische verschillen er?
  • Kleine samples
  • Rekening houden met verzachtende factoren

Er zijn verschillen maar deze hebben geen verminderend effect op de effectiviteit van de behandeling.

Artikel Yaman; Parenting in an Individualistic Culture with a Collectivistic Cultural Background: The Case of Turkish Immigrant Families with Toddlers in the Netherlands

Doelgroep: tweede generatie Turkse immigranten (384)

Methode: thuisbezoeken

-> er zijn bijna alleen nog maar onderzoeken naar eerste generatie Turkse immigranten moeders.

Toename kennis van ouderpraktijken van immigranten families is cruciaal om cultuursensitieve ouder interventieprogramma’s te kunnen ontwikkelen in landen met hoge immigratie aantallen.

Bestaande ouderinterventies voor inheemse families zijn ook toepasbaar op tweede generatie Turkse immigranten.

Regulatie van emotie & gedrag bij jonge kinderen is een belangrijk aspect van ouderschap in de jonge jaren.

-> sensitiviteit en controle worden gerelateerd aan externaliserende problemen

- hechtingstheorie (Bowlby): kwaliteit van vroege ouder verzorging wordt gezien als een belangrijke bijdrager aan socialisatie processen in de eerste paar jaar van het leven.

- sensitiviteit: de vaardigheid de signalen van het kind op te vangen, deze correct te interpreteren en daar goed op te reageren.

- sensitief en warm ouderschap voorspelt een veilige hechting

- insensitief en een tekort aan warmte worden geassocieerd met negatieve kind ontwikkeling.

- coercion theory (Patterson): focust zich op ineffectieve oudercontrole

- ouderlijke controle: hoe regels en grenzen aan het kind worden opgelegd. Autoritair vs. Autoritatief.

-> disciplinaire interacties tussen ouders en kinderen voorspellen erger wordend externaliserend gedrag op de korte termijn en de kans wordt groter dat dit soort gedrag stabiel wordt.

In collectivistische culturen worden interdependence benadrukt en de onderdrukking van expressie van je eigen wensen en benodigdheden, daarnaast hebben de wensen en benodigdheden van anderen veel waarde.

In individualistische culturen: zelf interesse, autonomie en op jezelf kunnen bouwen hebben meer waarde in het socialisatie proces.

In collectivistische culturen zijn autoritaire ouderschapsdoelen normatiever, en wordt dit niet per se geassocieerd met een tekort aan warmte.

Berry’s acculturatiemodel

1. eigen identiteit en cultuur behouden (etnisch)

2. voorkeur om mee te doen in de gast samenleving

-> wanneer men open staat voor een nieuwe samenleving, neemt men meer opvoedingsdoelen over van de nieuwe samenleving.

Resultaten

- autoritaire controle: meer controle, meer bemoeienis van de moeder in beide etnische groepen, ook i.c.m. minder sensitiviteit van de moeder in de Turkse groep

- observatie instrumenten maten niet precies dezelfde factor in beide groepen, het model is metingsinvariant.

- Turkse immigrant moeders scoren lager op de algemeen positieve ouder variabele

- geen gender verschillende ouderpraktijken in beide etnische groepen

- moeders hogere emotionele verbondenheid wordt gerelateerd aan meer sensitiviteit

Discussie

- Turkse moeders zijn minder ondersteunend bij probleem-oplossingstaken dan Nederlandse moeders

-> moeders leeftijd en opleiding spelen deels mee in de

Artikel Ilan; Understanding Street Culture H1

Kwesties van misdrijven, criminalisering en cool zijn, zijn cultureel bepaald.

Street culture: de geglobaliseerde wereld van kapitaal en informatiegolven wordt aan gerefereerd door sociaal theoretici of een late of hoge moderniteit.

-> product van sociale, economische en culturele exclusie

-> vaak wel symbolische inclusie doordat de street culture wordt bewonderd

Paradigma: op zoek naar eigen cultuur, want ze worden niet geaccepteerd in de mainstream cultuur, maar de mainstream neem de street culture wel in zich op.

Cultuur (volgens Williams): multidimensionaal begrip

1. de producten die mensen produceren

2. de manier waarop mensen logica maken van de wereld en hoe ze leven.

3. de processen waarbij dingen worden zou als ze zijn

-> cultuur is dynamisch, veranderlijk en verplaatsend.

Klasse is een vorm van kritische bemiddeling van het zijn.

Karakteristieken van exclusie (sociaal, economisch en cultureel) zijn verschillend over tijd en plaats, desondanks is er een gemengde ervaring van ‘excluded’ worden.

Street culture (volgens Bourgois): een complex en conflictueel web van geloof, symbolen, vormen van interactie, waarden en ideologieën die opgekomen zijn als verzet tegen exclusie van de mainstream samenlevingen.

-> waarden, regels, praktijken en stijlen.

- Anderson: street culture = people’s culture

- volkscultuur van laat 20^ste eeuw en vroeg 21^ste eeuw.

- street culture is een continuüm; niet elke street culture is even extreem

Analyseren van globale street culture kan de foute lijnen van inclusie verlichten en hoogtepunten geven aan de universeel schadende consequenties van exclusie.

Belangen van de street culture:

Overleving (vb. door tekort aan water en eten), onwettige economie, respect, weerwil tegenover autoriteit van de staat, collectivisme & community, consumentisme & aanzien, hedonisme & visceraal.

‘Cool’ zijn is belangrijk in de street culture.

Presentie street culture kan gezien worden vanuit het micro (vanuit het individu etc.)

Artikel Abu-Nimer; Interreligious and intercultural education for dialogue, peace and social cohesion

Diversiteit herkennen in de wereld van nu is onontkoombaar.

Aanraking met verschillen kan zowel positieve als negatieve effecten hebben: hangt af van hoe een bepaalde samenleving binnen het land omgaat en hoe het op een globale schaal ermee omgaat.

-> positieve effecten van globalisation hebben ook bijwerkingen

-> veel conflicten worden door diversiteit op het leven van identiteit ontwikkeld

Soms is er angst in een diverse samenleving -> hierop wordt o.a. gereageerd door populisme

Oplossen:

1. zelfbewustzijn versterken               2. Anderen ontmoeten

Om conflicten op te lossen moet er altijd gekeken worden naar het geheel van sociaal, politiek, economie, legaal, religie en opleiding.

Leerkrachten kunnen een centrale rol aannemen in het promoten van culturele en religieuze diversiteit.

Intercultural education: het proces van meer bewustzijn verkrijgen van de subjectieve culturele context (wereldbeeld) waaronder je eigen, en het ontwikkelen van een verbeterde vaardigheid in het sensitief en competent omgaan met iemand langs culturele contexten, als zowel een onmiddellijk en lange termijn effect van uitwisseling.

-> interreligious education is hier een onderdeel van.

Individuen moeten intercultureel competent zijn om om te gaan met de ander zowel binnen als buiten hun eigen cultuur.

Er blijft een gat om interreligious education te vermengen in intercultural education.

Het is noodzakelijk dat leerkrachten zelf ook de culturele verschillen waarderen en accepteren, en dat ook laten zien.

Dit moet geïnternaliseerd zijn anders heeft het geen zin.

Intercultural competence: de vaardigheid van het individu om zijn eigen etnocentrische standpunt op zij te zetten om succesvol om te gaan met mensen van andere culturen.

-> dit begint als een extrinsieke motivatie.

Pallavicini: interfaith leren en lesgeven moet niet meer vergelijken en contrasteren van religies, maar slechts nog menselijke interactie.

Al-Mamaari: 2 belangrijke punten in intercultural education:

1. studenten moeten kunnen leren over de natuurlijke sociale structuur van kennis, het moet geen overeenkomst zijn over hoe educatie gegeven moet worden.

2. docent moet cultureel responsieve en betekenisvolle lessen geven

Voelen dat je ergens bij hoort betekent niet dat dat je interactie met anderen verslecht.

Al-Mamaari: 3 gebieden van uitdaging voor intercultural education in Oman:

1. leraartraining

2. Verbeterde curricula rondom intercultural education

3. Balans tussen uniformiteit en diversiteit

Religie wordt vaak geïdentificeerd met de angst van immigrant ‘ander’

Het is belangrijk vaardigheden op te doen die het leven lang leerbevordelijk zijn

Leren over andere religies en culturen om sociale cohesie en tolerantie op te bouwen vereist het tegenkomen van anderen.

Voor internationalisation zijn er 4 stappen nodig

1. diversiteit

2. omgaan met verschillen

3. delen van persoonlijke verhalen

4. ruimte om te luisteren

Conclusie

Leren over andere

Artikel Jackson; Becoming interculturally competent: Theory to practice in international education

55 participanten, surveys

International ervaring van studenten zorgt niet altijd voor verbeterde interculturele competentie.

-> snel weer terug in de eigen omgeving waar ze hun opgedane ervaring weer wegstoppen.

Studenten blijven vaak in hun eigen groep, alleen interactie met mensen met dezelfde taal en culturele achtergrond.

Intercultural competence: de bekwaamheid te shiften van cultureel perspectief en op de juiste wijze gedrag aan te passen aan culturele verschillen en gemeenschappelijkheden.

Intercultureel/global mindset is effectiever voor succesvolle interculturele communicatie in onbekende taal en cultuur omgevingen.

Intercultural Development Continuum (IDC): men ontwikkelt zich van een etnocentrische stage door Minimization naar een meer etnorelatieve stage van ontwikkeling, tegelijk met het ontwikkelen van intercultural competence.

-> individu ontwikkelt zich niet noodzakelijk van de ene stage naar de andere. Negatieve ervaringen kunnen hier een stokje voor steken.

Experiental learning cycle: leerling heeft een concrete ervaring, reflecteert op deze ervaring, doet mee aan abstract denken, experimenteert actief en krijgt hierdoor begrip van deze ervaring.

Contacthypothese: door contact kan de relatie verbeteren tussen twee groepen

-> hoeft niet per se zo te zijn, kan de relatie ook juist verslechteren

Conclusie

- toenemende participatie in het participatie van onderwijs in het buitenland is goed, maar er is meer inspanning nodig om de potentie van de internationale onderwijs ervaring te optimaliseren.

- study abroad interventies met gemengde groepen werken goed

- interculturele communicatie cursussen hebben voordelen voor zowel lokale als internationale studenten

- individuele interculturele docenten kunnen een significant verschil maken in het intercultureel leren van de educatie van buitenlandse studenten.

Artikel Sieckelinck; Mad about ideals? Educating for reasonable passion

Kinderen aanleren redelijk gepassioneerd te worden over idealen is een gerechtvaardigd en zelfs een belangrijk doel van onderwijs.

-> extremisme zal waarschijnlijk niet verslagen worden door alleen onderwijs inspanningen, democratisch burgerschap vereist dringende educatie aandacht aan de passie voor de idealen van jongeren.

Radicale groepen zijn vaak klein en daardoor niet representatief, maar ze hebben wel een enorme impact.

Idealen van jongeren kunnen zich focussen op twee punten

1. idealen op zich -> meest belangrijk om te onderzoeken

2. de manier waarop eraan deze idealen gehouden wordt en ze worden volbracht

Goede idealen op zich zijn niet genoeg om de dreiging van radicalisering te verminderen.

Proces van radicalisering is relatief onafhankelijk van de inhoud van de inhoud van de idealen.

Idealen zijn slecht omdat de manier waarop ze gerealiseerd moeten worden, slecht is.

Om te weten welke rol leraren hebben moeten we weten wat een goede manier is van je idealen vasthouden en uitvoeren.

Idealen:

1. ideeën, beelden of representaties van een bepaalde situatie of kwaliteit; modellen of ‘visies’

2. idealen zijn ideeën, geloof, of beelden representerend voor wat het beste, meest perfecte of meest excellente lijkt

3. idealen hebben een sterke grip op het subject, omdat aan deze ideeën veel waarde wordt gehecht

-> daarom is het intrinsieke motivatie

Reasonably passionate: als voorwaarde stellen dat er een gemiddelde, of tussenlevel, is in gepassioneerd zijn.

Redenen waarom idealen belangrijk zijn voor jongeren om te hebben

- de vele opties in de hedendaagse samenleving maakt het moeilijk voor jongeren om te kiezen voor een leven dat ze echt willen en dat ze gelukkig zijn met hun keuze

- idealen definiëren de essentie van personen. Zonder idealen heeft men geen identiteit (Frankfurt en Taylor)

-> auteur niet helemaal mee-eens, je kan wel leven zonder idealen, maar dat is niet wenselijk.

Drie gevaren/dimensies gerelateerd aan passie: irrationaliteit, immoraliteit, onvoorzichtigheid

Om reasonably passionate te zijn moet je:

1. een gepassioneerd persoon moet redleijk zijn en kunnen reflecteren op hun idealen om mogelijke tekortkomingen te kunnen signaleren.

2. een gepassioneerd persoon moet verstandig zijn en zorgen dat de passie hen niet in gevaar brengt bijvoorbeeld bij een hongerstaking.

-> Frankfurt & Taylor: het is verstandig idealen te hebben, want idealen zijn de essentie van een persoon.

3. een gepassioneerd persoon moet tenminste lichtelijk moreel zijn en redelijk rekening houden met eigen en andermans belangen.

Tegen gepassioneerdheid: mensen worden fanatiekelingen die meedogenloos hun idealen proberen te bereiken -> immoreel

Gepassioneerd zijn over ware of juiste idealen vereist de bereidheid de eigen feilbaarheid onder ogen te zien.

Verbondenheid met morele regels en principes hoeft niet in de weg te staan van verbondenheid met idealen.

Artikel Fassaert; Acculturation and use of health care services by Turkish and Moroccan migrants: a cross-sectional population-based study

Is er en hoe dan een interrelatie tussen acculturatie en het gebruik van gezondheidszorg bij eerste generatie Turkse en Marokkaanse migranten?

Acculturatie wordt bijna niet geassocieerd met het gebruik van algemene praktische zorg

-> taal speelt een centrale rol bij het gebruik van gezondheidszorg

Een hoge participatie in het gastland hangt samen met een verhoogd gebruik van gezondheidszorg.

Factoren, naast SES en het nodig hebben van gezondheidszorg, waar rekening mee moet worden gehouden

- acculturatie: mate van contact en participatie in een grote samenleving en het behoud van het eigen erfgoed van de cultuur en identiteit

Assimilatie: eigen cultuur wordt afgewezen en er is sprake van veel participatie aan de nieuwe samenleving

Separatie/traditionalisme: oude cultuur wordt behouden, participatie aan de nieuwe cultuur is laag.

Marginalisatie: beide culturen niet aannemen

Integratie: zowel oude als nieuwe cultuur aannemen

Resultaten

- geen significante verschillen in communicatie en emancipatie

- significante interactie tussen acculturatie en etniciteit

- significante interactie tussen de communicatie subschaal en de etnische achtergrond.

Discussie

- Marokkanen:

meer emancipatie, minder outpatient zorg aangaan (mannen)

meer communicatie in het Nederlands, minder mentale gezondheidszorg (mannen en vrouwen)

- methodologie die gebruikt is

- afwezigheid/beschikbaarheid van sociale ondersteuning (vb. directe familie)

- hogere levels van adaptatie gaat samen met meer kennis van het Nederlandse systeem voor gezondheidszorg

Tekortkomingen

1. geen conclusies in een richting van het resultaat (vanwege cross-sectioneel onderzoek)

2. generaliseerbaarheid (veel non-response)

3. zelf-gerapporteerde metingen

4. acculturatie schaal is geen goede/uitvoerbare methode

-> wellicht een goede suggestie voor vervolgonderzoek

Conclusie

Verhoogde participatie in het gastland is gerelateerd aan meer gebruik van gezondheidszorg

-> vervolgonderzoek wellicht richten op de relatie tussen acculturatie en de kwaliteit van zorg.

Artikel Verhulp; Lay Beliefs About Emotional Problems and Attitudes Toward Mental Health Care Among Parents and Adolescents: Exploring the Impact of Immigration

Onderzoeksvraag: etnische verschillen in ideeën tegenover de mentale gezondheidsproblemen en attitudes tegenover mentale gezondheidszorg bij ouders en adolescenten.

Methode: screenings en interviews

Iemands ideeën over geestelijke gezondheid wordt gedacht beïnvloed te worden door de culturele achtergrond van deze individuen.

Immigrant en native ouders verschillen in hun mening tegenover mentale gezondheid, terwijl er bijna geen verschillen waren tussen hun kinderen.

Verschillen uitleggen met behulp van individualisme en collectivisme

-> deze constructen kunnen behulpzaam zijn voor het vergelijken van ideeën en attitudes tegenover mentale gezondheidszorg.

Individualistische/onafhankelijke culturen: zelf is autonoom, doelen zijn zelfvervulling en competentie, relaties draaien om het individu.

-> vandaar dat het hebben van mentale problemen in dit soort culturen toegeschreven wordt aan interne oorzaken

Collectivistische/interdependent culturen: zelf is omgeven binnen relaties, doelen zijn gemeenschappelijke verantwoordelijkheden en het belang van de eenheid van de groep wordt benadrukt in relaties.

-> vandaar dat het hebben van mentale problemen in dit soort culturen toegeschreven wordt aan externe oorzaken (vb. de omgeving)

Grootste aantal studies over culturele verschillen zijn gericht op volwassenen, maar heel weinig van dit soort studies gaan over kinderen.

Acculturation gap-distress model: adolescenten passen zich sneller aan aan hun nieuwe cultuur dan hun ouders, omdat zij meer intensief participeren aan de samenleving en meer omgaan met leden van de nieuwe samenleving. Zij doen dit ook frequenter dan hun ouders.

Het kan verwacht worden dat immigrant populaties een minder positieve houding hebben tegenover instituten voor mentale gezondheid omdat deze gezien worden als behorend tot de meerderheidscultuur.

1. in sommige culturen is er meer schaamte voor mentale problemen waardoor de kans dat er hulp wordt gezocht, afneemt.

2. etnische minderheidspositie kan de mening tegenover instituties voor mentale gezondheidszorg negatief beïnvloeden. Vb. door een gebrek aan vertrouwen

Acculturation orientations/strategy: de manier waarop er door immigranten wordt gerelateerd aan hun eigen etnische cultuur en de ontvangende cultuur waarin ze nu leven.

-> ouders met een sterkere oriëntatie tegenover de ontvangende cultuur hebben meer kans interne oorzaken voor mentale problemen aan te wijzen.

Theoretisch gezien kan de mening tegenover mentale gezondheidszorg de beslissing beïnvloeden om hulp te zoeken.

Resultaten

- verschillen tussen Nederlandse immigranten en native Nederlanders zijn meer zichtbaar onder ouders dan onder adolescenten.

- effecten van de etniciteit op het gebruik van de mentale gezondheidszorg wordt niet gemedieerd door ouderlijke gedachtes over actieve en passieve oplossingen voor emotionele problemen

Discussie

- ouderreport zijn meer dan één jaar later afgenomen dan die bij de adolescenten

- het gebruik van vignetten kan een vertekend beeld geven over de mening van de ouders omdat het natuurlijk niet hun eigen kinderen zijn

- er zijn meer meetconstructen nodig

Artikel Huijbregts; Cultural diversity in center-based childcare: Childrearing beliefs of professional caregivers from different cultural communities in the Netherlands

Doelgroep: verzorgers van verschillende culturele communities

-> 116

Methode: vragenlijst

Op het moment dat verzorgers zich bewust zijn van hun ideeën over opvoeding, kan er begonnen worden met het bediscussiëren van pedagogische richtlijnen.

Er is een toenemende culturele diversiteit in kinderdagverblijven in Westerse landen, er is echter weinig onderzoek beschikbaar over de uitdagingen die dit met zich meebrengt. Onder andere: botsende socialisatiedoelen en culturele conflicten.

Cultureel idee systeem over opvoeding: een set van kennis van ouders en verzorgers over de natuur van kinderen en hun ontwikkelen, en over hun functionering in sociale groepen.

Komt van twee punten:

1. dagelijkse persoonlijke ervaringen met opvoeding in bepaalde contexten

2. sociaal gedeelde culturele ideeën over opvoeding binnen bepaalde communities

Individualisme-collectivisme scheiding moet niet begrepen worden als dichotoom of als tegenovergestelde ideeën, maar als intergerelateerd en multidimensionaal.

Algemene opvoedingsideeën: onderliggende, impliciete, voor lief genomen ideeën over de natuur van kinderen en hun ontwikkeling.

Day-care specifieke opvoedingsideeën: ideeën die direct gelinkt zijn aan de opvoeding in een kinderopvang.

Resultaten

- Nederlandse verzorgers hebben meer individualistische doelen dan Caribische en Marokkaanse verzorgers.

- alle drie de groepen (Nederlands, Caribisch en Marokkaans) zijn het meer met de individualistische dan met de collectivistische ideeën eens.

- hoe belangrijker religie, hoe minder individualistische verzorgers naar de algemene opvoedpraktijken kijken.

Discussie

- Nederlandse en immigrant verzorgers verschillen in respect ten opzichte van opvoedingsideeën, ondanks professionele training.

- er is een hoge consensus over de belangrijke kwesties over opvoeding in kinderopvang contexten.

- het ideeënsysteem van de verzorgers over de opvoeding worden deels bepaald door hun eigen socialisatieproces (cultureel en religieus) en deels door hun professionele ervaring en hun collega’s.

De meeste verzorgers, van alle culturele groepen, zijn het meer eens met individualistische dan met collectivistische ideeën, immigrant verzorgers waren echter meer gebalanceerd.

Tekortkomingen

- de studie kan het besef over culturele vooroordelen verhogen in het conceptualiseren en evalueren van de kwaliteit van kinderopvang

- gestructureerde vragenlijsten zijn uitgedeeld

-> hierdoor was er weinig ruimte voor dynamiek etc. in de antwoorden

- er waren veel afvallers

- geen optimale translatie van de antwoorden door de gebruikte methode

- de antwoorden in de vragenlijst waren tweedelig geformuleerd

Vervolgonderzoek

Culturele diversiteit onder kinderen onderzoeken, en de invloed van ouderlijke opvoedideeën onderzoeken.

Artikel Rosenthal; Quality in Early Childhood Education and Care: A cultural context

Verschillende culturele communities houden wellicht verschillende definities van ‘kwaliteit’ in Early Childhood Education Care (ECEC) die passen bij hun onderwijsdoelen en culturele ideeën.

Slechte kwaliteit van ECEC leidt tot slechte prestaties op cognitieve en taal taak en tot meer gedragsproblemen.

Process criteria van kwaliteit: de sociale interactie en onderwijservaringen van kinderen

Structurele criteria van kwaliteit: condities zoals groepsgrootte, hoeveel volwassenen en kinderen en docent educatie en training.

Publieke interventie kan kwaliteit processen in de omgeving van de ECEC verbeteren.

Kwaliteit: evaluatie van hoe succesvol een programma is in het bieden van dagelijkse ervaringen aan kinderen die hun ontwikkeling tegenover bepaalde gewaardeerde onderwijsdoelen verhogen.

De kwaliteit van zorg is gebaseerd op de waarden, normen en belangen van een samenleving

-> culturele communities verschillen in hun specifieke doelen van de ontwikkeling en het onderwijs van hun kinderen.

Culturele ontwikkelingsscripts reflecteren de ideeën van een community over ontwikkeling.

Dichotomieën zoals individualisme en collectivisme verhelderen ons begrip van het onderwijs in verschillende communities.

Individualisme: gebaseerd op rationaliteit en redeneren, het gaat om de persoonlijke prestaties (onafhankelijkheid)

Collectivisme: refereren naar een cultuur als groepsidentiteit en er zijn grenzen tussen in-group en anderen, het gaat om solidariteit en zelfdiscipline (interdependence)

Culturele communities verschillen in doelen en educatie die ze verwachten van hun kinderen.

-> veel communities zijn een mix van individualisme en collectivisme (het is een continuüm)

Het is moeilijk karakteristieken te identificeren in veranderende landen.

1. vaak gaat het tussen wat de school doet en wat ouders vinden dat er moet gebeuren

2. soms lijken het gelijke doelen maar zit het verschil in wat ze er mee bedoelen.

-> vb. intelligentie en onafhankelijkheid

Onderwijspraktijken zijn ook gerelateerd aan de verschillen

Collectivisme: kinderen kunnen eigen leren managen, door onder andere observatie.

Conclusie

Alle samenlevingen streven naar adaptieve en succesvolle leden in hun gemeenschap. Definitie hiervan verschilt per community.

Sociaal-culturele diversiteit en veranderingen hebben implicaties voor variaties in begrip van ‘kwaliteit’ in de ECEC omgeving. In verschillende culturele communities zijn deze begrippen omvattend voor elke samenlevingen.

Artikel Van Schaik; ECEC Access and equity for minority children and children from low-educated parents in the Netherlands

Doelgroep: 2454 2-4 jarigen met verschillende sociaal-culturele achtergronden

Doelgericht onderwijsbeleid als prioriteit stellen in de vroege kindertijd kan wel degelijk leiden tot een hogere participatie van minderheids- en lage SES-kinderen in een betere kwaliteit van Early Childhood Education Care (ECEC).

Niet alleen is vroege educatie op zich belangrijk maar het is ook belangrijk dat tegelijkertijd de kwaliteit van ECEC verbeterd

-> twee mechanismes zijn de oorzaak dat dit niet altijd gebeurt

1. ongelijke toegang: interactie ouderkeuze, omgevingsbeperkingen en het beleid

2. verschillende soorten ECEC beleid -> verschillende kwaliteit

-> hogere concentratie minderheids- en lage SES-kinderen zorgt over het algemeen voor een lagere kwaliteit van de leeromgeving.

-> Onderzoeksvraag: hoe zit het met deze mechanismes in Nederland?

Etnische minderheden en lage SES gezinnen maken minder gebruik van center-based ECEC

-> hiervan zijn veel patronen zichtbaar in zowel de US als in Europa.

Invloeden op de participatie in ECEC: ouderkeuze, ideeën, demografisch, omgeving context en het beleid van de ECEC.

Drie beleidsmotieven om de gelijke participatie van kinderen te bevorderen

1. gelijke kansen (geld)

2. gelijke behandeling (kwaliteit ECEC)

3. gelijke resultaten (dit is meer voor een specifiek gezin)

Universal approach: verhogen van de participatie van alle kinderen

Targeted approach: speciaal gericht op bepaalde groepen met een speciaal programma

-> meest kosteffectief, nadeel is wel dat het tot segregatie leidt

De kwaliteit in een klas is hoger wanneer deze meer divers is, helemaal wanneer er immigrantenkinderen en culturele minderheidskinderen aanwezig zijn.

-> desondanks kan het zo zijn dat meer kansarme kinderen in een groep leidt tot een slechte leeromgeving.

In beide systemen: positieve effecten van de ECEC worden bepaald door de kwaliteit van ECEC.

Participatiecijfers van ECEC in Nederland zijn vrij hoog, maar de kinderen gaan wel maar 2 à 3 dagen per week

- hoger opgeleide ouders gebruiken vaker de kinderopvang dan lager opgeleide ouders

- Turkse en Marokkaanse ouders in Nederland maken liever gebruik van ouderlijke/familie zorg dan center-based zorg, want:

- dit is het meest dichtbij de ouders, dus het meest natuurlijk

- zij hebben dezelfde ideeën etc.

- het is goedkoper dan center-based

Onderzoeksvragen:

1. Zijn er neigingen naar selectieve participatie in verschillende ECEC types in Nederland bij kinderen met verschillende achtergronden?

2. Wat is de kwaliteit van voorzieningen voor verschillende ECEC types in Nederland bij kinderen met verschillende achtergronden?

3. Is er een relatie tussen de kwaliteit van ECEC en de hoeveelheid kansarme kinderen in zo’n groep?

Methode

- longitudinaal PreCOOL: korte en lange termijn effecten van ECEC

- vragenlijsten, observaties

Resultaten

1. Zijn er neigingen naar selectieve participatie in verschillende ECEC types

Artikel Van der Wildt; Opening up towards children’s languages: enhancing teachers’ tolerant practices towards multilingualism

Doelgroep: 67 basisscholen in Flanders

Methode: surveys

‘Normale’ leraren hebben moeite met talendiversiteit, dit leidt vaak tot het beperken van meertaligheid in de klas.

Onderzoeksvraag:

Leidt het proberen van het verbeteren van tolerantie tegenover meertaligheid van docenten ook daadwerkelijk tot meer tolerantie?

-> verwezenlijking leidt tot hogere tolerantie

Wanneer de tweede taal van een leerling niet toegestaan wordt op school, voelen zij zich niet geaccepteerd en kan dit dus leiden tot onder andere slechtere prestaties op school.

Zowel individuele ervaringen van leraren als de karakteristieken van de school kunnen tolerantie tegenover meertaligheid in de klas beïnvloeden.

School heeft de verantwoordelijkheid zich continu aan te passen aan de voortdurend veranderende sociale omgeving/wereld/samenleving.

Onderzoeksvragen:

1. Heeft het Validiv project de tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid, verandert?

2. In welke mate is de impact van het Validiv project over tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid beïnvloedt door een taal diverse populatie?

3. In hoeverre waren de tolerante praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid beïnvloedt door de mate waarop de basische condities voor een innovatief traject op hun school gerealiseerd werden?

4. Heeft de externe schoolcoach met hun inspanning de tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid beïnvloedt?

Validiv: Valorizing Linguistic Diversity in Multiple Contexts of Primary Education

Resultaten

1. Heeft het Validiv project de tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid, verandert?

-> ja, docenten op de experimentele scholen tolereerden meertaligheid meer dan docenten op de controle scholen.

2. In welke mate is de impact van het Validiv project over tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid beïnvloedt door een taal diverse populatie?

-> nee, de tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid hing niet af van de talen diversiteit van de leerling populatie van hun school.

3. In hoeverre waren de tolerante praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid beïnvloedt door de mate waarop de basische condities voor een innovatief traject op hun school gerealiseerd werden?

-> docenten waren toleranter ten opzichte van meertaligheid op scholen met Validiv als innovatie dat docenten op scholen waar deze basische condities niet waren ingevoerd.

4. Heeft de externe schoolcoach met hun inspanning de tolerantie praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid beïnvloedt?

-> investering van een externe schoolcoach heeft geen invloed op de tolerante praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid.

Discussie/Tekortkomingen

- meer data had de studie nog beter gemaakt

- de intensiteit van de externe schoolcoach was niet lang genoeg

-> scholen die klaar zijn voor innovatie, halen er meer uit.

Conclusie

- Het Validiv project leidt tot meer tolerante praktijken van docenten ten opzichte van meertaligheid

-> kleuterschool

Artikel Vervoort; Ethnic composition of school classes, majority–minority friendships, and adolescents’ intergroup attitudes in the Netherlands

Doelgroep: 2798 adolescenten

Methode: vragenlijst

Veel landen hebben tegenwoordig multi-etnische populaties.

Onderzoeksvraag:

Is de proportie van etnisch-minderheidsadolescenten in schoolklassen en intergroup vriendschappen, gerelateerd aan de intergroup houding van adolescenten?

Contact theory: contact met out-group leden verminderd negatieve out-group houdingen.

-> is niet altijd zo

Ethnic competition theory: etnische meerderheidsleden hebben een grotere kans zich bedreigd te voelen door etnische minderheden wanneer deze toenemen in aantal.

Hypotheses

Vanuit de contact theory:

Hoe vaker er mogelijkheden zijn voor intergroup contact, hoe minder negatieve houdingen er zullen zijn tegenover de out-group.

Vanuit de ethnic competition theory:

Hoe meer out-group leden er aanwezig zijn in de klas, hoe meer negatieve houdingen er zullen zijn tegenover de out-group

Resultaten

- over het algemeen hebben adolescenten positieve intergroup houdingen

- etnische meerderheidsadolescenten hadden minder meerderheids-minderheidsvriendschappen dan etnische minderheidsadolescenten

Discussie

- Vanuit de ethnic competition theory:

Hoe meer out-group leden er aanwezig zijn in de klas, hoe meer negatieve houdingen er zullen zijn tegenover de out-group

-> wordt ondersteund door de etnische meerderheidsadolescenten

-> geldt niet voor de resultaten van out-group houdingen van etnische minderheidsadolescenten

- Vanuit de contact theory:

Hoe vaker er mogelijkheden zijn voor intergroup contact, hoe minder negatieve houdingen er zullen zijn tegenover de out-group.

-> voor etnische meerderheidsadolescenten hangt het hebben van meer mogelijkheden voor intergroup contact niet samen met een vermindering van negatieve out-group houdingen.

Wanneer etnische meerderheidsadolescenten in een schoolklas met meer dan 50% etnische minderheidsadolescenten zitten laten zij meer negatieve houdingen zien tegenover etnische minderheden.

Voor etnische minderheden gaat het om de kwaliteit van meerderheids-minderheidsvriendschappen in het verminderen van een negatieve out-group houding, en niet om de kwantiteit.

Tekortkomingen

- alleen algemene houdingen tegenover minderheden zijn bestudeert

-> etnische minderheidsleerlingen identificeren zich wellicht niet met de term etnische minderheid en zien hen niet als in-group.

- er kunnen geen sterke oorzakelijke verbanden worden gevormd door het gebruik van een cross-sectioneel design

-> verder onderzoek is nodig om te bepalen hoe de hoge kwaliteit van meerderheids-minderheidsvriendschappen gestimuleerd kunnen worden.