Kriek / Smit (HR 12-06-1987, NJ 1988, 150)

Rechtsvraag

Wat is de rol van de objectieve trouw tussen  (ex) -echtgenoten ?

Rechtsartikelen

Art. 1:95-2 / 1:96-2 / 1:127

Feiten

Het huwelijk van mevrouw Kriek en mijnheer Smit wordt na 24 jaar ontbonden; zij gaan scheiden. In gelukkiger jaren hebben zij in totaal drie huizen aangekocht. Het eerste huis is volledig gefinancierd met het geld van mevrouw Kriek Het ging om Fl. 39,000,-. Het tweede huis is onder andere gefinancierd met het geld van de verkoop van het eerste huis. Het derde huis is weer gefinancierd met de opbrengst van het tweede huis. Voor alle huizen geldt dat zij telkens op naam van de man stonden en dat mevrouw Kriek dat ook moest hebben geweten.

De Rechtbank oordeelde overeenkomstig de wettelijke regels dat de ongerechtvaardigde verrijking van de man Fl. 39.000,- betrof en door hem aan de vrouw zal moeten worden terugbetaald. Mevrouw Kriek heeft echter een vordering ingesteld tegen haar man van
Fl. 153.267, bestaande uit de waardevermeerdering van de tweede en de derde woning. Zij heeft de vordering gebaseerd op de goede trouw.

Kern

Het gaat er de Hoge Raad nu dus om of de goede trouw, die aanwezig is tussen (ex) echtgenoten, een rol kan spelen in de vergoeding van de waardevermeerdering van de met de ter beschikking gestelde gelden verkregen beleggingen in de gezinswoning.

Volgens de Hoge Raad kan er slechts bij uitzondering sprake zijn van toepassing van de goede trouw. Dit indien er door destijds niet voorziene omstandigheden ( zoals een hausse in de huizenprijzen ) zo`n grote waardevermeerdering is ontstaan, dat de verhouding tussen verschafte som en het uiteindelijke gunstige resultaat geheel scheefgetrokken. Beslissend hierbij is of de echtgenoot-huiseigenaar naar redelijkheid en billijkheid, gezien de omstandigheden niet mag verwachten dat hij enkel met het terugbetalen van de destijds verstrekte geldsom kan volstaan. Let erop dat de Hoge Raad deze werking van de goede trouw duidelijk als een uitzondering ziet.