Deze samenvatting is gebaseerd op het studiejaar 2013-2014.

2. The influence of culture: Holistic versus analytic perception

Nisbett, R. E., & Miyamoto,Y.

Er is recent bewijs dat perceptuele processen beïnvloed worden door cultuur. De westerse bevolking neigt meer naar context-onafhankelijke en analytische perceptuele proces door zich te richten op een saillant object, onafhankelijk van de context. De Aziatische bevolking geeft voorkeur aan context-afhankelijke en holistische (=alomvattende) perceptuele processen door de relatie tussen het object en de context nader te bekijken. Mechanismen die ten grondslag liggen aan culturele verschillen tonen in huidig onderzoek aan dat het deelnemen aan verschillende culturele praktijken voor zowel een tijdelijke als chronische verschuiving van de perceptie zorgt. Deze uitkomsten stellen een dynamische relatie vast tussen culturele context en perceptuele processen. Er wordt gesuggereerd dat perceptie niet langer gezien kan worden als een proces die universeel altijd en voor iedereen geldt.

Introductie

Dit artikel heeft drie doelen: (1) Het bewijzen van de aannames dat er effecten zijn van cultuur op het categoriseren van perceptie, het opslaan van verkregen informatie in het geheugen en perceptuele aandacht; (2) om bewijs te tonen dat cues die cultuur nabootsen of het primen van cultuur effect heeft op de perceptie; (3) het speculeren van de mechanismen die bij verschillende culturen verschillende karakteristieke standaardpatronen voor perceptie teweegbrengen. Deze studie levert bewijs waardoor er een re conceptualisering van attentie- en perceptieprocessen die gevoelig zijn voor culturele invloeden zowel op lange als korte termijn.

Het onderzoeken van de perceptie werd gestimuleerd door onderzoek naar cognitie. Deze toonde aan dat inferentiële processen beïnvloedt worden door cultuur. Voorbeeld: Westerse mensen hebben vaker de neiging om gebeurtenissen toe te schrijven aan interne oorzaken van het object of de persoon. Aziatische volkeren daarentegen schrijven de causaliteit vaker toe aan de situatie of de context waarin het geplaatst wordt. Het Westen maakt vaker gebruik van categorisatie en regels tijdens het beredeneren. Oost-Aziatische landen maken vaker gebruik van overeenkomsten en relaties bij het beredeneren van alledaagse gebeurtenissen.

1.Culturele verschillen in aandacht en perceptie

1.1 Relaties vs. regels en categorieën

Tijdens een studie wordt er aan zowel Chinese als Amerikaanse kinderen enkele plaatjes getoond (een man, een vrouw en een baby). De opdracht was om 2 van de 3 plaatjes te kiezen die volgens hun bij elkaar hoorden. De Chinese kinderen groepeerden op basis van een relationele-context informatie (een vrouw en een kind, want de moeder zorgt voor het kind). De Amerikaanse kinderen groepeerden op basis van gedeelde analytische functies of gedeelde categorieën (een man en een vrouw want zij zijn volwassenen). De resultaten duiden op culturele invloeden op late stadia van perceptie, voornamelijk perceptuele categorisatie.  

Culturele verschillen op de manier waarop mensen gelijkenis ontvangen zijn niet alleen op conceptuele level gevonden maar ook met meer pure perceptuele stimuli. Norenzayan en collega’s lieten Europese Amerikanen, Aziatische Amerikanen en Oost Aziaten een reeks plaatjes zien van twee groepen objecten. Vervolgens toonden zij een object en moesten de participanten dit object toewijzen aan ofwel groep 1 ofwel groep 2. Alle objecten in groep 1 deelden een specifiek kenmerk met het doelobject, terwijl in groep 2 alle objecten meer overeenkomst toonden maar er was geen sprake van een terugkomend kenmerk. Dus de eerste groep plaatjes deelden een eendimensionale regel met het doelobject, de tweede groep plaatjes was holistisch meer verwant aan het doelobject. De resultaten laten zien dat Europese Amerikanen eerder geneigd zijn om voor de eendimensionale regel te kiezen. Oost Aziaten kiezen vaker voor gelijkenis gebaseerd op holistisch oordeel. De Aziatische Amerikanen kozen ongeveer even vaak voor de plaatjes van groep 1 als voor de plaatjes van groep 2. Deze resultaten ondersteunen eerdere studies waarin sommige Aziatische Amerikanen gebruik maken van regels en sommige van holistische gelijkenis tussen objecten.

Perceptuele categorisatie verschillen schijnen samen te hangen met verschillen in aandacht. Abel en Hsu onderzoek toont aan dat Amerikaanse baby’s, in tegenstelling tot Chinese baby’s, zich vaker richten op gedetailleerde delen bij het tonen van een Roschach afbeelding. Chinese baby’s letten vaker op het geheel.

Oost Aziatische perceptie schijnt niet alleen holistisch te zijn met betrekking tot waarnemen van een stimulus maar ook met het waarnemen van het visuele veld. De resultaten van Ji et al. tonen aan dat Oost Aziaten meer moeite hebben met het negeren van een achtergrond bij het afbeelden van een object. Hierbij werd het Rod-and-Frame test gebruikt waar deelnemers moeten aangeven wanner de gepresenteerde streep verticaal is maar de omranding moeten zij negeren. Kitayama et al. zorgde voor een vervolgstudie met de Framed-Line Test (FLT). Deze test meet holistische perceptie tegen analytische perceptie in dezelfde taak formaat. De uitkomsten kwamen overeen met de vorige studies omtrent dit onderwerp. Ook suggereert deze studie dat Oost Aziaten eerder aandacht schenken, het beter onthouden en zij ‘binden’ in het geheugen de saillante doelobjecten aan het geheel. De studie van Masuda en Nisbett levert tevens bewijs dat Aziaten zich meer richten op de context. Zij maakten gebruik van twee afbeeldingen die in enkele opzichten van elkaar verschilden. Sommige verschillen waren tussen de centraal geplaatste objecten op de afbeelding, sommige verschillen waren tussen de achtergronden of de context waarin de afbeeldingen geplaatst waren. De resultaten tonen aan dat Amerikanen vaker de verschillen detecteerden tussen de centraal geplaatste objecten. De Japanners detecteerden vaker de verschillen in het geheel of de relatie tussen objecten.

Chua et al. vinden culturele verschillen in oogbewegingen tussen Aziaten en Westerlingen. Amerikanen kijken langer en sneller naar het focaal geplaatste object in tegenstelling tot Chinezen. Chinese respondenten maakten meer rapid eye movements van een locatie naar de ander, vooral in het geheel en de achtergrond. Hierdoor kan worden geconcludeerd dat Aziaten een breder aandachtsveld hebben dan Westerlingen.

Perceptie en geheugen van dagelijks sociaal gedrag hangt ook af van cultuur. In een studie blijkt dat Amerikanen bij een vertel-taak vaker over de hoofdpersoon praten dan over de bijpersonen, in tegenstelling tot Taiwanezen. Hoewel er aanzienlijk bewijs is dat de Aziatische bevolking geneigd is om te attenderen, ontvangen en onthouden van context en relaties terwijl Westerlingen eerder geneigd zijn om te attenderen, ontvangen en onthouden van categorische indeling en saillant objecten.

1.2 Mechanismen onderliggend aan culturele verschillen

Enkele mogelijke mechanismen zijn onderzocht:

Verschil in sociale structuur en sociale praktijken.

Als iemand in een complex, interdependent sociale wereld leeft met veel rolverdelingen dan zal relaties en context als centrale onderwerpen zien. Iemand die leeft in independent, individualistische sociale omstandigheden zal geneigd zijn om zijn eigen doelen centraal te stellen zonder veel rekening te houden met andermans bevelen en verlangens.      

Studies tonen aan dat Oost Europeanen vaker context-afhankelijk aandachtpatronen handhaven in tegenstelling tot Westerse Europeanen. Zuidelijke, werkende Italianen tonen meer context-afhankelijke beredeneren in tegenstelling tot Noordelijke middenklasse Italianen. Sociale structuren en relaties zijn in Oost Europa meer interdependent en er heerst meer rollenverdeling dan in het Westen, meer in Zuid Italië dan Noord Italië en meer bij de arbeidersbevolking dan bij de middenklasse. Gesugereerd wordt dat Aziatische Westerlingen verschillen in perceptie zijn te verklaren door sociale structuur verschillen.

1.3 Chronisch effect van culturele perceptie

Als moeders met hun kinderen spelen blijkt dat Amerikaanse moeders vaker eigenschappen aanwijzen dan Japanse moeders. Japanse moeders betrekken hun kinderen vaker in sociale routines. Het aandachtpatroon van kinderen kan hierdoor worden beïnvloed. Volgens een studie van Tardif en collega’s gebruiken Engelssprekende moeders vaker zelfstandige naamwoorden dan werkwoorden terwijl Mandarijnsprekende moeders vaker werkwoorden gebruiken tijdens het praten met peuters. Hierdoor kan de aandacht van het kind geleid worden naar ofwel het zelfstandig naamwoord (het object centraal) ofwel het werkwoord (het geheel/achtergrond).

Bij het gebruiken van FLT blijkt tijdens een recent onderzoek dat zowel in Japan als in US 4 jarige beter presteren bij relatieve oordeel taken dan absolute oordeel taken. Amerikaanse 5-jarige worden accurater in de absolute taak dan in de relatieve taak. Het negeren van de context en het richten op een specifiek object begint dus op  5 jarige leeftijd.

1.4 Tijdelijke effecten van cultuur op perceptie

Recente studies tonen aan dat er een directe link is tussen tijdelijke sociale oriëntatie (independent vs. interdependent) en analytisch vs. holistisch perceptie. Een manier om dit aan te tonen is ‘primen’ van de sociale oriëntatie.

Studies met biculturele respondenten tonen aan dat de relatie tussen cultuur en cognitie kan flexibel en dynamisch zijn. Hierbij werd gebruik gemaakt van primen: Ofwel culturele iconen werden getoond, of er werd gevraagd om een gebeurtenis op te halen die hun identiteit als Amerikaan of Aziaat markeert. De respondenten die Amerikaans waren geprimed maakten vaker beschreven op basis van fysieke eigenschappen dan contextafhankelijke beschrijvingen.

1.5 Culturele affordances dagelijkse bezigheden

Het veranderen van de omgeving kan leiden tot minstens tijdelijke veranderingen in standaardpatronen van perceptie. Recente bevindingen ondersteunen deze speculatie.

Zoals eerder vermeld vonden Masuda en Nisbett met de ‘change blindness task’ dat Amerikanen meer verschillen detecteerden bij focale objecten. Deze culturele verschillen hangen af van de landschap die afgebeeld is. Culturele verschillen zijn het meest zichtbaar bij een neutrale omgeving (een bouwplaats). Zowel Amerikanen als Japanners detecteren eerder een achtergrondverandering bij een Japanse omgeving. Bij een Amerikaanse omgeving detecteerden beide groepen meer verschillen van de focale objecten.

Miyamoto et al. onderzocht de bovengenoemde aanname door willekeurige gebouwen in zowel Amerika en Japan te fotograferen. Het blijkt dat Japanse gebouwen vaker complexer waren en meer objecten aanwezig waren. Hierdoor zouden Japanners gestimuleerd worden om vaker het geheel te bekijken dan Amerikanen.

Miyamoto et al. toont ook aan dat culturele verschillen in perceptuele omgeving leiden tot verschillende perceptuele aandacht. Hierbij werd weer gebruik gemakt van de Change Blindness task. Resultaten laten zien dat, ongeacht de culturele achtergrond van de respondenten, bij het tonen van een foto met een Japanse omgeving vaker veranderingen in de context gedetecteerd worden dan bij het tonen van een foto met een Amerikaanse omgeving.

Conclusie

Er is steeds meer bewijs dat perceptuele processen beïnvloed worden door cultuur. Westerlingen organiseren objecten liever door het handhaven van regels en categorisatie en leggen de focus op objecten onafhankelijk van de context. Oost Aziaten hebben eerder de neiging om rekening te houden met de context waarin het object geplaatst wordt. Mechanismen voor deze culturele verschillen zijn besproken. Participeren in bepaald sociale praktijken kan leiden tot chronisch verschil in perceptuele processen. Standaardpatronen kunnen ook tijdelijk gewijzigd worden door het ‘primen’ van culturele cues.

Er kan gesteld worden dat cognitie en perceptie processen gedeeltelijk worden gevormd door culturele participatie. De culturele omgeving, zowel sociaal als fysiek, vormt perceptuele processen.