Intimacy as an interpersonal process: Current Status and Fure Directions - Laurenceau e.a. - Artikel

An emergent process model of intimacy

Het concept intimiteit wordt op verschillende manieren geconceptualiseerd. Deze conceptualisaties verschillen op een aantal dimensies, onder andere het niveau van analyse, centrale componenten, en temporele aspecten. Intimiteit wordt gebruikt om te verwijzen naar personen, interacties, relaties, omgeving, communicatie, gedachten en gevoel. Op het gebied van persoonlijke relaties is er geprobeerd om intimiteit te definiëren en te operationaliseren, echter ontbrak dit aan conceptuele duidelijkheid of volledigheid. Het intepersonal proces model van intimiteit biedt een uitgebreide conceptualisering van intimiteit die individuele, interactionele en relatie-kwaliteiten omvat. Het model bestaat uit meerdere componenten en het biedt expliciete richtlijnen voor het meten van een intimiteit

Interpersonal Process Model Of Intimacy

Volgens Reis en Shaver is intimiteit een interpersoonlijke, transactionele proces met twee belangrijke componenten: self-disclosure en partner responsiveness. Self-disclosure verwijst naar het sequentiële ontvouwen van de relevante gedachten, gevoelens en gedragingen, elk wordt beïnvloedt door voorafgaande omstandigheden en verwachte gevolgen. Intimiteit begint wanneer een persoon persoonlijk relevante informatie, gedachten en gevoelens onthult. Om de intimiteit proces te bevorderen, moet de luisteraar emoties, uitdrukkingen en gedragingen uitstoten, die zowel inspelen op de specifieke inhoud van de onthulling als op de acceptatie, validering en de zorg voor de individuele onthulling.

Self-disclosure: Operationaliseringen en definities van intimiteit hebben één aspect gemeen, namelijk het gevoel van verbondenheid die ontstaat door communicatie. Self- discolure is een belangrijke factor in de ontwikkeling van intimiteit. Daarnaast spelen non-verbale gedragingen een belangrijke rol. Non-verbale gedragingen kunnen self-discolure vergroten, bovendien kunnen non-verbale gedragingen en self-disclosure op elkaar inwerken. De non-verbale gedragingen hebben dus ook invloed op de ontwikkeling van intimiteit.

Self-disclosure is dus een belangrijk onderdeel van het proces van de ontplooiing van intieme interacties en het ontwikkelen van intieme relaties. Daarnaast speelt Self-disclosure een grote rol in het kennismakingsproces, in dit proces heeft men een sterke behoefte aan directe antwoorden van de partner. Dit proces wordt van minder belangrijk wanneer de relatie zich begint te vestigen.

Self-disclosure kan in twee categorieën ingedeeld worden:

a) factual of discriptive;

b) emotionele of evaluative. Beide onthullen persoonlijke informatie, maar emotional self- disclosures worden beschouwd als nauwer verwant aan de beleving van intimiteit, omdat deze voor de meest belangrijke aspecten zorgen die er voor zorgen dat we een persoon leren kennen, begrijpen en valideren. Daarnaast beweren sommige onderzoekers dat emotional self- disclosures, een motiverende functie innemen.

Partner Responsiveness: Responsiveness wordt gezien als een onderdeel van intimiteit, waarbij de persoon begrijpend, validerend, en zorgzaam reageert op de self-disclosure van de partner. Volgens het interpersonal proces model speelt responsiveness een bemiddelende rol in de ontwikkeling van intimiteit.

Partner motives, needs, goals and fears: De intimiteit tussen partners wordt beïnvloed door individuele verschillen. Motieven, verlangen, intentie en de mogelijkheid om intimiteit uit te oefenen beïnvloeden de mate en de wijze waarop een individu informatie over zichzelf onthult en reageert op de partner.

Davis onderscheid verschillende dispositionele factoren die de responsiveness in interacties beïnvloeden. Self- monitoring speelt hierbij een belangrijke rol. Mensen die hoog scoren op self-monitoring luisteren waarschijnlijk aandachtiger en reageren adequater dan mensen die laag scoren op self- monitoring. Een ander belangrijke eigenschap is de nauwkeurigheid van de communicatie. Het vermogen om disclosure te decoderen is gerelateerd aan extraversie, zelfbewustzijn en zelfcontrole. Echter, wanneer men deze vaardigheden bezit, betekent het niet dat men ook adequaat kan reageren. De intelligentie, het geheugen en de interpersoonlijke vaardigheden van een individu bepalen de adequaatheid van de respons. Als laatste speelt motivatie een belangrijke rol in het behouden van responsiveness. Mensen die hoog op intimiteitmotief en extraversie scoren, zijn gemotiveerder om responsief te zijn.

Individuele verschillen beïnvloeden ook de interpretatie van de disclosure en de reactie van de partner. Verschillen in de manier waarop individuen disclosure en responsief gedrag interpreteren wordt in het model van Reis en Shaver beschreven als de invloed van de partner motieven en behoeften op de interpretatie filters.

Utility of a Process Model of Intimacy: De interpersonal process model of intimacy is om verschillende redenen nuttig. Ten eerste, het model erkent dat aspecten van intimiteit de kwaliteit van personen en relaties weerspiegelt. Daarnaast benadrukt het ook wat er gebeurt op het niveau van specifieke interacties. Ten tweede, het model beschrijft intimiteit als een dynamisch proces, relaties zelf zijn processen die samengesteld zijn uit verschillende, voortdurende op elkaar inwerkende componenten. Ten derde, het interpersoonlijke proces model veronderstelt een theoretisch mechanisme waardoor intimiteit zich ontwikkelt. Deze wordt beïnvloed door individuele verschillen. Tenslotte, het model erkent dat intieme relaties bestaan uit herhaalde intieme interacties.

Evidence for the interpersonal model

Basic Research: Verschillende studies ondersteunen het interpersonal proces model of intimacy. De resultaten van verschillende onderzoeken wijzen erop dat self- disclosure en partner responsiveness betrokken zijn bij de intimiteit proces. Daarnaast blijkt dat emotionele self- disclosure voorspellend is voor intimiteit, maar factual self- disclosure is niet voorspellend voor intimiteit. Ook in het onderzoek van Laurenceau en zijn collega’s worden deze resultaten verkregen. Clinical Research: Het verhogen of versterken van intimiteit is een primair doel van marital en couples- based therapie. De Enhancement program richt zich op de rol van self-disclosure en responsiveness. Koppels leren hoe ze hun emoties moeten uiten en ook hoe ze er op moeten reageren om begrip en validatie te bevorderen. Daarnaast wordt men getraind om gedachten en gevoelens te onthullen. Het patroon van gedragsuitwisseling ligt ten grondslag van de klachten van koppels die voor therapie komen. Evaluation: Tot zover zien we dat verschillende onderzoeken het interpersonal process model ondersteunen. Zowel self-disclosure als partner responsiveness lijken een belangrijke bijdrage te leveren aan intimiteit. Daarnaast blijkt dat emotional self-disclosure meer bijdraagt aan intimiteit dan factual self- disclosure. Tenslotte, de interpretatie van de partner responsiveness moet het effect van disclosure op intimiteit bevorderen. Het interpersonal proces model kent een aantal beperkingen.

De transactionele en dynamische aspecten van de intimiteit moeten nog onderzocht worden, omdat partners vaak zowel de rol van de discloser als de rol van de responder spelen. Ten tweede, zijn de meeste resultaten gebaseerd op zelf- rapportages. Third, although the model acknowledges that interactions are digested into more general relationship evaluations, we are unaware of findings that speak to the process by which interactions experienced as intimate are aggregated, intepreted, and there give rise to broader- level percepties). Ten vierde, het interpersonal process model van intimiteit heeft zich vooral gericht op self- disclosure, responsiveness, en de ervaren partner responsiveness. Er is weinig aandacht besteed aan individuele verschillen en sociale- cognitieve factoren die van invloed kunnen zijn op intimiteit.

Factors influencing the interpersonal process model of intimacy

Romantic Attachment: Volwassen gehechtheid en intimiteit zijn aan elkaar gerelateerde interpersoonlijke processen. Gehechtheid is bij volwassenen gerelateerd aan hoe mensen hun emoties ervaren en reguleren, in hun interacties met belangrijke anderen. Gehechtheid beïnvloedt de manier waarop mensen denken over intimiteit. Hechtingsstijl wordt geassocieerd met de wijze van self-disclosure in de volwassenheid. Personen die veilig of angstig-ambivalent gehecht zijn, rapporteren grotere self- disclosure dan personen met een vermijdende hechtingsstijl. Mensen met een vermijdende hechtingsstijlen rapporteerden minder disclosure en intimiteit in de omgang met partners van het andere geslacht.

Individuen met een angstig- ambivalente hechtingsstijl onthullen meer over zichzelf en voelen meer intimiteit in de interacties met anderen. De ontwikkeling van intimiteit in relaties, is gedeeltelijk afhankelijk van de hechtingsstijlen van de betrokken partners. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen responsieve gedragingen die zich voordoen in het kader van hechting- gerelateerde stressoren en responsieve gedragingen die zich voordoen in niet- reactieve contexten.

Een van de doelstellingen van het hechtingssysteem is veiligheid. Om dit doel te bereiken is intimiteit van groot belang.

Empathic ablutie and intimacy

Empathie beïnvloedt de manier waarop een individu de self-disclosure van de partner wordt geïnterpreteerd en hoe een persoon daarop reageert. Empathie is het vermogen waarin een individu in staat is om nauwkeurig de inhoud van de gedachten en gevoelens van een andere persoon te begrijpen. Empathie beïnvloedt de mate waarin individuen andermans self-disclosure interpreteren en de manier waarop men reageert op de disclosure. Partners met een hoog empathisch vermogen, zijn eerder betrokken in intieme handelingen die begrip en validatie bevorderen. Empathie zorgt ook voor grotere tevredenheid in huwelijken. Echter te veel empathie kan ook leiden tot conflicten tijdens intieme interacties, die vervolgens tot ontevredenheid kan leiden. Deze nadelige effecten van empathie kunnen optreden wanneer a) de partners emotionele en cognitieve capaciteiten onoverbrugbare verschillen omvatten die onopgelost moeten blijven, b) de empathie van de partners veranderd of verdwijnt, c) de empathie van de ene partner wordt geïnterpreteerd door de andere partner als opdringerig, bot of ruw. Men moet empathie in sommige omstandigheden vermijden.

De mate van empathie is in sommige situaties groter dan in andere situaties. De mate van empathie wordt bepaald door bedreigende versus niet bedreigende relatie.

Perception and intimacy Process

De perceptuele processen van de partners, kunnen invloed hebben op de interpretatie van self- discours en partner reponsiveness. Sociale perceptie wordt door Reis en zijn collega’s benoemd als interpretatieve filters. Deze worden gebruikt om interactiegedrag, inclusief de motieven en doelen, te registreren en te interpreteren. De interpersonal process model of intimacy omvat enkele punten waar de verschillen in interpersoonlijke perceptie invloed kunnen hebben op de evaluatieve beoordeling tijdens of onmiddellijk na een interactie. Een belangrijke sociaal- cognitieve factor die de wijze waarop individuen interpersoonlijk gedrag interpreteren en daarop reageren, zijn ervaringen uit eerdere relaties. Ervaringen uit het verleden beïnvloeden de verwerking van sociale informatie en vormen verwachtingen over toekomstige interacties.

The Role of Gender in Intimacy

Gender beïnvloedt intimiteit op het niveau van motieven, behoeften, doelen en angsten. Gender beïnvloedt ook de interpretatie van intimiteit. In sommige omstandigheden, vertonen vrouwen meer intieme gedragingen en gevoelens dan mannen. Vrouwen vertonen meer intimiteit in de omgang met partners van hetzelfde geslacht. Mannen en vrouwen vertonen dezelfde mate van intimiteit wanneer ze omgaan met partners van het andere geslacht. Als we intimiteit meten op basis van self- disclosure, dan blijkt dat mannen en vrouwen pas verschillen vertonen wanneer ze omgaan met andere personen die van hetzelfde geslacht zijn. Mannen focussen zich op andere onderdelen van intimiteit dan vrouwen. De ontwikkeling van intimiteit is voor vrouwen sterk afhankelijk van de respons van de partner.

Voor mannen is intimiteit gekoppeld aan het feit of ze hun eigen gedachten en gevoelens uit kunnen drukken. Zowel voor mannen als vrouwen, zijn percepties van intimiteit gerelateerd aan het gedrag van de mannelijke partner of aan de perceptie van zijn gedrag. Wat betreft self- disclosure, zien we een verschil tussen mannen en vrouwen ook in vriendschappelijke relaties. Vrouwen onthullen meer persoonlijke informatie, zijn responsief, en hebben eerder het gevoel dat ze gevalideerd en begrepen worden. Vrouwen ervaren dus meer dan mannen intimiteit in het contact dat ze hebben met anderen van hetzelfde geslacht. Dit verschil tussen mannen en vrouwen is per cultuur anders. De effecten van gender zijn gerelateerd aan de situatie en cultuur waarin de partners zich bevinden. Waarschijnlijk hebben mannen en vrouwen dezelfde capaciteiten om intimiteit te ervaren, wanneer zij ook dezelfde socialisatie processen hebben doorstaan. Dus, de verschillen tussen mannen en vrouwen zijn eerder ontstaan door de manier waarop beide sekse intimiteit tot stand brengen en ervaren, maar niet door de mate waarin intimiteit gerapporteerd wordt.

Role of Shared Activities

De hoeveelheid tijd die partners besteden aan gezamenlijke activiteiten is significant en positief gerelateerd aan intimiteit en de kwaliteit van de relatie. Niet alle activiteiten hebben een gelijkwaardig effect op intimiteit. Nieuwe en opwindende activiteiten leiden tot zelf-expansie. Koppels die deel hebben genomen aan zelf-expanderende activiteiten, zijn eerder tevreden over hun relatie. Zelf- expanderende activiteiten bieden koppels de mogelijkheid om de zelfkennis en eigen effectiviteit te vergroten.

Future directions for theorie and research

Emotional Expression and intimacy

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat emotionele onthulling positieve invloed heeft op intimiteit. Echter, niet alle emotionele onthullingen, verhogen intimiteit. De meeste opvattingen over intimiteit richten zich op de aanwezigheid van frequente en intensieve positieve emoties. Sommige negatieve emoties, zoals oorlogszucht en minachting, hebben een negatieve invloed op de relatie. Echter, het uiten van verdriet, pijn en kwetsbaarheid bevordert de toename van intimiteit. Als de partner adequaat reageert op deze emoties, zal de intimiteit toenemen.

Culture and conceptions of Intimacy

In collectieve culturen richt men zich vooral op de behoeften van anderen. Intimiteit, verbondenheid en ergens bijhoren, worden bereikt door te voldoen aan de behoefte van de partner en door de verwachte sociale rol in te nemen.

Conclusion

Het interpersonal proces model biedt ons de mogelijkheid om intimiteit te begrijpen en de ontwikkeling ervan te onderzoeken. Echter kan dit model geen informatie verlenen over een aantal intimiteit gerelateerde processen. Het identificeren van mediators, moderators, en de contexten die invloed hebben op de ontwikkeling van intimiteit, zorgt er voor dat wij intimiteit beter begrijpen.