Tijdens mijn ontwikkelingswerk-reis in Malawi hebben we met heel veel verschillende mensen gewerkt.
Van kinderen op een basisschool, middelbare school tot de mensen uit de community.
Een van de laatste dagen in Zomba, Malawi, ben ik samen met een vriendin van mij op 'home-visit' geweest
bij weeskinderen en hun (pleeg)-ouders/familie.

Deze home-visits hielden in dat je met ieder van deze kinderen een gesprek had over hoe het nu met hun ging, wat ze echt nodig hadden en tegen welke persoonlijke problemen ze aanliepen. Ik had niet verwacht dat deze kinderen/pleegouders zo open zouden zijn tegenover ons, aangezien wij hen pas net kenden.

De allerlaatste home-visit was voor mij persoonlijk het indrukwekkendst, deze jongens vertelden dat zij hun ouders hadden verloren aan AIDS, zelf ook besmet waren maar de (gratis!) medicatie niet durfden te halen vanwege hun imago in de community. Ze vertelden dat ze nu al zo achtergesteld waren vanwege het feit dat ze weeskinderen waren en hier vaak om gepest werden en niet geaccepteerd werden door anderen.
Ze woonden nu bij hun tante die de zorg voor beide jongens op zich neemt, maar het heel zwaar heeft.
Ze hadden op dit moment niet genoeg geld om zeep te kunnen kopen, waardoor de jongens niet naar school toe konden. Naar school toe gaan is namelijk gratis, maar een schoon uniform was verplicht en dat hadden ze niet.

Door middel van deze home-visits ben ik erachter gekomen hoe zwaar het leven van sommige leeftijdgenoten is, veel geleerd over hun cultuur en ook een steentje kunnen bijdragen.
De jongens gaven namelijk aan dat ze het zo fijn vonden om er met ons over te kunnen praten, onze mening te horen en dat wij hun een steuntje in de rug gaven, door o.a het uitdelen van zeep.

Voor mij daarom verreweg de meest indrukwekkende activiteit met een leeftijdsgenoot!

Foto van links naar rechts;
Achterste rij, staand; Vrijwilliger LIYO (project waar wij aan hebben meegeholpen, zie blog)
Middelste rij, zittend; Pleegmoeder, de broers, mijn vriendin Niki, Ikzelf, oudste zoon van tante
Voorste rij; jongste zoon van tante en vrijwilliger van LIYO.