Mijn idealisme maakt langzaam plaats voor pessimisme en mijn motivatie te innoveren vormt om in een vreemde fetisj voor hamburgers. Wat raar is, want normaal ben ik meer een biefstuk man(en een slechte vegetariër). Begrijp me niet verkeerd ik sta nog steeds achter het werk wat ik hier doe en ik werk elke dag hard en met plezier, maar het kost enorm veel moeite om mensen over te halen tot innovatie in een land als Ghana. Ik geloof in mijn project; het trainen van lokalen boeren in het produceren van moringa poeder die ze kunnen verkopen aan scholen die voorgelicht zijn over het nut van extra nutriënten. Het loopt heel erg vast op de scholen. De scholen zeggen allemaal graag mee te werken. Ik ben ook elke keer welkom, word binnengehaald als gewaardeerd gast en er wordt eten en drinken aangeboden. Op het moment dat ze een formulier moeten invullen over het aantal leerlingen die ze hebben blokkeren ze. Elke keer komt er weer een nieuwe datum waarin ze data ingevuld zouden hebben en ik langs moet komen en elke keer teleurstelling(waar ik nu na 3 weken wel de humor van begin in te zien). Ik moest mezelf opbeuren met een hamburger dit weekend.
Het weekend zou in het teken staan van hamburgers en hoeren. Niet dat ik echt een bezoek wou brengen aan een prostitué maar 1 van mijn doelen van mijn verblijf in Ghana was een informatief gesprek met een dame van de nacht. Ik heb een fascinatie voor sekswerkers. Niet omdat ik graag seks met ze wil. Zeker niet. Prostitutie is niet alleen het oudste maar ook het meest ondergewaardeerd(De volgende keer dat jij een vervelende klant aan je kassa, in je winkel of aan de telefoon hebt bedenk dan dat een vrouw op de wallen een ''complete of the map'' dikke amerikaan over haar heen heeft hijgen). Het is voor mij ook het meest onderbelichte beroep van de wereld. Ik wil gewoon weten wat er in die mensen omgaat. Hoe ze overleven en hoe ze mentaal een beetje op de rit zitten. Ik weet bijzonder weinig van deze sector en elke keer als er iets in de media komt over het onderwerp is het ontzettend gekleurt: Het is of BNN die een superkek ''wij zijn 32 maar in ons hoofd nog jong'' item hebben, de NOS met een stoffig bericht dat de wallen gaan veranderen of de volkskrant met een betoog over het wel en wee van mensenhandel. Ik wil echte informatie van echte mensen. Het googlen van dit onderwerp levert ook niet echt geschikt leesbaar materiaal op en brengt me alleen in beeld bij de NSA. Ik herhaal voor de duidelijkheid: Ik ben geen hoerenloper. Ik heb gewoon soms een journalistische opvlieger. Ik zet soms ''domme'' doelen op mijn reizen voor dat beetje extra pit. Zo ben ik nog steeds bezig met een levenslang traject om in elke hoofdstad in het duurste hotel te kakken en wil ik ook nog een cavia geslacht hebben voordat ik Ghana achter me laat.
Maar eerst moest ik een hamburger hebben. Er zou een gezellig zaakje moeten zijn met echte koffie en lekkere hamburgers. Om 8 uur 's ochtends zat ik al met mijn blanke bakkes in een duister hol. Alleen, helemaal alleen. De deur was wel open dus ik was naar binnen gegaan maar niemand was er. Toen ik de keuken inliep schoot uit de hoek ineens een Ghanees(zonder racistische intenties: sommige Afrikanen zijn verdomd moeilijk te zien in het donker). De hamburger en koffie waren wel een bijzondere teleurstelling. Ik doe een opleiding die met voedsel te maken heeft maar ben niet echt een culinair omhooggevallen lul, vind ik tenminste zelf. Soms ben ik zelfs redelijk gemakkelijk met eten, maar dit sloeg alles. Het was een broodje plastic die de mensen van de gele M nog niet aan hun honden zouden voeren en een bakje zwartkleurige vloeibare voedselvergiftiging. Een goed begin is het halve werk.
Nog vol walging ging ik op zoek naar een prostitutie. Ik had al gehoord dat dames van zeden te herkennen zijn in Ghana omdat ze roken. Dit bezorgt voor westerse dames die roken wat problemen maar was voor mij een goed startpunt voor mijn zoektocht. Vorig weekend had ik een tattoo zetter ontmoet in een duister steegje(ja mama ik doe soms wel voorzichtig) en terwijl ik met hem praatte kwamen af en toe rokende vrouwen langs. Vol goede moed en het gevoel:''Dit is avontuurlijk of achterlijk'' ging ik zaterdag weer op bezoek bij Bow-Wow(ja hij noemt zich echt zo). Toen ik aankwam bij het tattoo krotje van ''mijn vriend'' Bow-Wow lag hij helaas voor pampus op een bankje. Niet een heel raar verschijnsel bij iemand die trots verteld elke dag 2 gram hasj rookt. Ik probeerde hem nog wakker te maken maar ik was nog niet zo goed bevriend met hem om hem echt wakker te schudden. Terwijl ik hem wakker probeerde te sussen hoorde ik uit de hoek ineens iemand ''Obruni'' roepen. Daar stond een jonge vrouw die of net had meegedaan aan een clownsshow of gewoon niet zo handig was met make-up. De felroze lipstick zat halfgaar op haar zwarte lippen en gele blos op haar ingevallen wangen. Dit geheel werd afgemaakt met een aantal met elkaar vloekende kleuren rondom haar ogen.
Ik had beet. Dit moest wel een lichtvoetige dame zijn. Terwijl ik naar haar toeliep begon ze Frans tegen me te praten. Mijn Frans rijkt tot ''ca va'' dus het begin van het gesprek was al niet echt een succes. Gelukkig kon ze ook nog wel een paar woorden Engels. Ik stelde me netjes voor en ze vertelde me haar naam. Die ik gelijk weer vergeten ben. Ik had in al mijn planning, doelstellingen en gedachte van ''Informatief gesprek met prostitué'' me niet echt voorbereid hoe ik nou echt een gesprek met een prostitué moest hebben. Wat wou ik weten en hoe kwam ik hierachter zonder klant te worden. Hoe hield ik het gesprek op mens-mens niveau en niet vrouw-klant Ik begon met gewoon een beetje onhandig te praten over Nederland. Dit interesseerde haar helemaal geen donder en ze kwam gelijk ''to the point''. Of ik een blikje cola voor haar wou kopen vroeg ze terwijl ze over mijn nou-uhm-ja ''point'' begon te strelen. Dit gaat helemaal verkeerd bedacht ik. Behalve een gevoel van walging had ik last van totale paniek. Ik moest weg hier. Dit kon alleen maar eindigen in A) een SOA, zelfhaat en een boze (waarschijnlijk dan ex)vriendin of B) een ontzettend boze pooier omdat ik wel met zijn vrouw praatte maar geen seks wou hebben. Ik had een ''man inside'' nodig die kon uitleggen dat ik alleen informatie wou. Helaas lag die ''man'' in een foetes houding op een bankje. Ik bedankte vriendelijk en gaf het meest onhandige handje in mijn tijd in Ghana(en ik ben onhandig met van die ''jo-hup-zo-hup'' handen geven. Vraag maar aan mijn ''Damsko-matties''). Ik liep weg met de gedachte dat dit niet mijn handigste zet was in mijn poging tot onderzoekende journalistiek.
Wordt vervolgd..
Ps. Ik ben niet de grootste fan van het woord ''hoer'' en probeer deze zo min mogelijk te gebruiken. Helaas klonk de titel ''hamburgers en sekswerkers'' of ''Cheeseburger met prostitue's'' niet zo goed en heb daardoor wederom gekozen mijn eigen idealen opzij te zetten voor jullie vermaak.
Ps2. Wees niet bang. Als ik een cavia ga slachten komt hier vast een blogbericht met foto's van. Jullie geduld zal beloond worden.
Access:
Public
Add new contribution