De Anti Homo wet

voor de zesde maand kregen we opdracht artikelen te zoeken die gaan over Uganda. Toen wij in Uganda watren kregen we al een ebetje te maken met de voorbeschouwing van deze wet, en nu is hij ook daadwerkelijk ingevoerd. Ik vind het belachelijk, deze wet. Ik kan niet begrijpen waar mensen denken het recht vandaan te halen om iemand te verbieden te zijn wie ze horen te zijn. Het maakt me ook erg boos om dit soort dingen te lezen, ik voel onmacht. Mijn tijd in Uganda was geweldig, de mensen waren vriendelijk en aardig, het land was prachtig en deze herinneringen wil ik niet laten verdoezelen. Maar toch werpt dit een soort schaduw over mijn herinneringen. Het land wat ik zo prachtig vond, wordt met een beslissing naar beneden gehaald. Natuurlijk blijven mijn belevenissen altijd puur en mooi, maar door deze wet voel ik me ineens heel erg alleen. en ik snap dat dat raar klinkt. Ik bedoel te zeggen dat toen ik daar was ik me niet alleen voelde, ik voelde me vol en goed en dankbaar. en nu ben ik zo ver weg en gebeurt er zo iets ergs en dan voel ik me alleen, ik denk dat het de onmacht is. Ik zou er alles voor voer hebben om die mensen weer te helpen, maar ik ben ik maar, wat ik kan ik nou doen tegen de gehele ugandese overheid... De mensn van Uganda verdienen zoveel beter, en ik hoop dat ze dat ooit zullen krijgen.