Khmer pannenkoeken, boeken kopen in Phnom Penh en meer

De tijd vliegt en het is hoog tijd voor een update!

Eerst iets over de afgelopen weekenden: de zaterdagen (de dagen waarop er een ‘special activity’ is op MJC) en mijn eigen weekend op zondag en maandag. Zaterdag 8 juni hadden we een ‘cooking class’ in ‘the countryside’. Met een groep studenten gingen we met een mega-tuktuk het platteland in om bij het huis van een van de studenten van MJC te gaan koken.

Het was leuk om écht in het platteland te zijn en met de studenten te koken. Veel Cambodjanen leven op het platteland en leven erg eenvoudig, in huizen van golfplaten met soms wat steen of hout, maar daar lijken ze weinig problemen mee te hebben. De huizen zijn op palen gebouwd, zodat ze onder hun huis uit de zon en uit de regen kunnen koken, eten en slapen in een hangmat. De Cambodjanen hechten niet dezelfde waarde aan een degelijk stenen huis zoals wij zouden doen. Terwijl ze op het platteland vaak niet eens stromend water hebben, hebben verbazingwekkend veel mensen bijvoorbeeld wel hippe telefoons en ipads.

We gingen Khmer pannenkoeken bakken, gemaakt van o.a. rijstmeel en kokos en gebakken in een soort poffertjespan. De pan, met vrij diepe inkepingen voor flinke poffertjes, werd op een met afval aangemaakt vuurtje gestookt. Bij de Khmer pannenkoeken aten we verse sla, komkommer en kruiden, van munt tot onbekende maar lekkere Cambodjaanse kruiden. En uiteraard hoorde er ook een pittig sausje bij, met flink wat chili en knoflook en gestampte pinda’s. Nadat we onze zelfgemaakte maaltijd gezamenlijk hadden genuttigd, bezochten we de watermeloen- en komkommervelden in de omgeving in de genadeloos brandende zon. Helaas was ik vrij ziek omdat ik wat verkeerds had gegeten de dag ervoor, waardoor het een behoorlijk vermoeiende dag was, maar het was heel bijzonder om mee te maken!

Zondag en maandag ging ik naar Sihanoukville om aan het strand te relaxen. Sihanoukville is een vrij grote stad op ongeveer twee uur rijden vanaf Kampot en heeft vier grote stranden. Ik ging naar het rustige Otres Beach, waar ik in een bungalow óp het strand sliep. Heerlijk om de zee te horen vanuit je bed! Het was een relaxed weekend op het strand en in de wel erg zoute zee, waar je wel weer lekker in kon drijven. De volgende ochtend kon ik eindelijk eens uitslapen, maar daarna moest ik alweer vrij gauw de bus nemen terug naar Kampot, omdat de laatste bus al om één uur ’s middags vertrok en het openbaar vervoer hier helaas nog niet zo ontwikkeld is.

De volgende zaterdag, zaterdag 15 juni, ging ik samen met Y en Mao, de directeur van MJC, naar Phnom Penh om boeken voor de bibliotheek van MJC te kopen met het door mij ingezamelde donatiegeld. De bibliotheek heeft behoorlijk veel boeken, maar vrijwel allemaal in het Khmer (of in het Frans, maar die leest niemand). Daarom leek het me een goed idee om eenvoudige Engelse leesboeken aan te schaffen, waar veel studenten van kunnen gaan profiteren. Bijna altijd zitten er wel studenten in de bibliotheek te lezen en nu hoop ik maar dat ze ook eens de Engelse boeken gaan bekijken!

We gingen voor één dag naar Phnom Penh: 3 uur met de auto heen, 3 uur terug. We konden met Mao heenrijden, maar hij bleef in Phnom Penh om zijn familie te bezoeken dus we zouden teruggaan met de bus – de bus waarin ook de nieuwe vrijwilligers van Be More zouden zitten, Sonja en Jord. We bezochten twee grote boekhandels in Phnom Penh, waar we veel boeken uitzochten: van ‘picture books’ met alleen maar woorden en plaatjes, tot eenvoudige sprookjes, tot een kinderatlas, kuifje en één roman: Mathilda. Het Engels niveau is behoorlijk laag dus het was belangrijk om echt eenvoudige boeken uit te zoeken zodat de studenten de boeken wel echt gaan oppakken en lezen, maar voor die ene begaafde student leek het me leuk om dit lievelingsboek van mij aan te schaffen! Al met al kostte het nog behoorlijk wat tijd om de boeken uit te zoeken, en na een lunch in de boekhandel en een kort bezoekje met Y en haar neef (met z’n drieën op één scooter in Phnom Penh, een bijzondere ervaring) aan een winkel voor mobiele telefonie namen we de bus terug naar Kampot.

Op de terugweg reden we langs een grote fabriek, waar de voornamelijk vrouwelijke fabrieksarbeiders in volgeladen bussen en trucs naar huis vervoerd / ‘weggevoerd’ werden. Het was een schokkend beeld, enorme hoeveelheden volgeladen mega-tuktuks en bussen met de klep open waar vrouwen in stonden en aan hingen. De realiteit achter goedkope fabriekskleding...

Zondag hadden we een rustig dagje in Kampot. Sonja en Jord waren net aangekomen en we liepen wat rond en zwommen bij een zwembad bij een hostel. ’s Avonds kwam Rosa aan, een oud-huisgenootje van mij uit Utrecht die vier maanden aan het reizen is in Zuidoost-Azië. De volgende dag maakten we een tourtje door het platteland. Een tuktuk bracht ons naar allerlei bezienswaardigheden, zoals zoutvelden (die nu volgeregend waren en dus niet meer functioneerden) en peperplantages, waar de peper omhoog groeide tegen een soort bakstenen schoorstenen/torentjes. Ook bezochten we een grot, nadat onze tuktukdriver hem uiteindelijk had gevonden en we al een tijdje door het mooie en inmiddels veel groenere landschap hadden rond getukt. De grot was vrij groot en bijdehante kinderen die als gids functioneerden loodsen ons door de glibberige en donkere grot. Na dit avontuur reden we naar Kep, waar we lekker lunchten aan zee en een beetje rondwandelden. Al met al een leuke en vermoeiende dag in het Cambodjaanse platteland!

Afgelopen zaterdag hadden we weer een ‘special activity’: we gingen weer naar Kep! Net als vier weken geleden speelden we spelletjes met de studenten op het strand, zwommen we in zee en hingen we wat rond. Hoewel er niet zoveel studenten mee gingen, was het een geslaagde dag – doordat we met een klein clubje waren, had je ook weer meer contact met de studenten. Met een jongen die meeging en aardig Engels kan, had ik het zelfs nog even over de politiek in Cambodja: hij vond de premier maar niks, die zou corrupt zijn, maar van de koning was hij wel weer fan.
Ook is hier een vrij sterke haat tegen Vietnam en daar probeerde ik over te praten (n.a.v. mijn reisplannen om na Cambodja naar Vietnam te gaan), maar dat is vrij lastig. De Vietnamezen bouwen Vietnamese fabrieken in Cambodja met alleen maar Vietnamese arbeiders, vertelde hij me. Bovendien hebben ze een mooi eiland voor de kust van Cambodja, Phu Quoc, ‘ingepikt’ en is er een andere regio in Vietnam die tot Cambodja zou behoren en waar de Cambodjaanse bevolking door de Vietnamese autoriteiten slecht behandeld wordt. Ik weet niet wat hier waar van is – dit is alleen wat hij me vertelde – maar het leeft erg, de historische haat tussen Vietnam en Cambodja. Op zich ook niet vreemd, gezien de vele oorlogen uit het verleden, maar wel een beetje eng.

Zondag was het weer tijd voor een rustdagje. Ik heb lekker uitslapen, meegedaan aan de yogales en weer lekker geslapen en gelezen. Rond een uur of 1 barstte de regen los en dat ging vijf uur achter elkaar door! Lekker verkoelend wel, maar je kan weinig doen. Gelukkig zat ik goed bij een hostel aan de rivier, te chillen in een hangmat en te genieten van het tikkende geluid van de regen.

Vandaag gaan we naar Arcadia, een hostel wat verderop aan de rivier waar je kan tuben (in een ronde boot over stroomversnellingen in de rivier) en met een kabelbaan de rivier in kan springen! Nu hopen dat het niet de hele dag gaat regenen, want een beetje zon is stiekem toch ook wel lekker.

Op MJC gaat alles zijn gangetje. De Conversation Classes zijn erg leuk en daar ben ik inmiddels geschiedenislessen aan het geven. De pianoles loopt nog steeds stroef, maar morgen ga ik mijn eerste badmintonles geven (als het niet te hard waait / regent). Volgende week gaan we examens afleggen (luistertoets en mondeling), en we willen ook nog een tijdlijn gaan maken voor in de klas, dus genoeg werk aan de winkel!