Hoi allemaal,
Vandaag zijn we weer terug gekomen in ons oude vertrouwde hostel Blue Sky Mining. We hebben namelijk een 3 daagse trip door Lesotho en de drakensbergen gemaakt. Zondag was het tijd om onze backpack in te pakken en na het middag eten vertrokken we in de busjes naar het Sani Lodge hostel. Een backpackers hostel net voor de Drakensbergen. De rit ernaar toe duurde zo'n drie uur. Onderweg reed opeens het karretje met de bagage die aan het busje vast zat naast ons. Hij was losgeraakt en gelukkig in de berm beland. Het had namelijk ook iets anders kunnen aflopen als we op een hoog stuk hadden gereden...
Maar gelukkig zijn wij en de bagage heel aangekomen en konden we in het hostel lekker aanschuiven voor het avondeten. De maaltijd beviel goed, net zoals het ontbijt de volgende ochtend. Na het ontbijt stonden er 3 jeeps voor ons klaar. Hiermee gingen we een 6 uur durende rit maken door de Drakensbergen, 8 kilometer niemands land, en Lesotho. Het 8 kilometer niemands land bestaat eigenlijk uit hele hoge bergen en enge wegen, waarbij onze jeep ook nog is autopech kreeg. Maar ook toen zijn we, na een stuk zelf gelopen te hebben, goed aangekomen. Nadat iedereen weer nieuwe stempels in hun paspoort had gekregen waren we dan eindelijk in Lesotho. Lesotho is namelijk een klein landje middenin Zuid-Afrika. Voor wat wij hebben gezien bestaat het uit bergen, bergen, bergen en nog eens bergen. En hele hoge ook nog eens. In het dal ligt dan 1 lange weg, verdwalen kan je er dus eigenlijk niet. Na een lunch, met het mooiste uitzicht ooit, kwamen we de eerste bewoners tegen. Ze waren gewikkeld in dekens en lappen stof en speelde op een zelf gemaakt instrument dat een redelijk eng geluid maakt. We zijn er later achter gekomen dat het herders waren. Want na nog een uurtje rijden kwamen we dan bij het boerderijtje aan waar we zouden overnachten. Opeens waren er heel veel van dat soort "mannetjes" die hun vee in de gaten houden. Je ziet op elke berg wel een kudde koeien, schapen, geiten of paarden staan. Ook staan er op sommige plekken in de bergen kleine huisjes. Echte ronde huisjes, klein, met rieten daken. Het leek echt of we even in een heel andere tijd waren. Het plekje waar we verbleven had geen elektriciteit, en het was dus echt back to basic. Ik vind het heel lastig te omschrijven wat ik zag, want het was echt gewoon een totaal andere wereld. Echt gewoon "Groeten uit de Rimboe", maar dan niet in de rimboe. Samen met Britt, Irene en Phelelani sliep ik in een huisje bij een gezin boven op de berg. Het was echt heel donker toen we naar boven die berg op moesten en ook in het huisje was zelf geen elektriciteit. We hadden ook gegeten in het donker, alleen met een paar olielampen. We sliepen met thermokleding aan op matjes op de grond. Britt had zelfs haar winterjas aan en had het nog steeds koud. Ik was een van de weinige die goed geslapen heeft die nacht, ik had alleen een beetje rug pijn toen ik de volgende ochtend opstond. Maar er stond ons toen wel iets leuks te wachten. We gingen te paard de berg op, echt een mega hoge. Je kan het niet echt paden noemen waar we overheen moesten en zelfs ik vond het soms een beetje eng. Het was uiteindelijk wel heel leuk, en met zo'n mooi uitzicht heb ik nog nooit een tocht gemaakt. De rit duurde zo'n 2 uur. Toen we terug kwamen hebben we nog een toekomst voorspeller bezocht die zei dat ik gezond was, net zoals mijn vader en moeder, ik alles ga bereiken wat ik wil, 3 kinderen krijg en ga trouwen. Ze zei dit alleen wel tegen iedereen in dezelfde richting, dus of ik het moet geloven betwijfel ik. Laten we het in ieder geval hopen.
De terug rit naar het Sani Lodge in de Drakensbergen ging gelukkig een stuk sneller door minder stops, maar minder hobbelig en eng was het zeker niet. We hebben bij de Sani pass nog wel met z'n allen lekker warme chocolade melk gedronken in de hoogste pub van Afrika (2874m.) Daarna hebben we nog 1 nachtje in het Sani lodge hostel geslapen en vanmiddag waren we weer terug gekomen in Blue sky mining. Het hostel met toch wel het mooiste uitzicht op de zee. We gaan zo lekker pannenkoeken eten en morgen vertrekken we naar The Farm. Een project waar we 2 dagen en 1 nacht gaan verblijven om daar te helpen. De laatste dag (zaterdag) gaan we een safari maken. Dus waarschijnlijk komt de laatste post zaterdag of zondag online en dan is het jammer genoeg alweer tijd om terug te gaan naar Nederland.. Maar daar wil ik nog even niet aan denken.
xxx
Access:
Public
Add new contribution