Het komt dichtbij!

Het komt nu echt dichtbij. Niet qua tijd dan, want dat duurt nog een half jaar. Maar qua ideeën. Het wordt steeds echter en ik word steeds enthousiaster. Ik kan niet meer wachten tot het juli is en ik echt naar Guatemala mag om echt lessen te gaan geven aan deze kinderen.
De ideeën zijn er. De Montessori-materialen zijn er voor de jongste kinderen. Sommigen nog niet helemaal compleet, maar dat komt wel. De kinderen spelen met deze materialen wanneer ze dat zelf willen, dat is het idee van Montessori. Spelenderwijs ontwikkelen en zelf initiatieven nemen. Vooral dit laatste is erg belangrijk voor de ontwikkeling van kinderen. Kinderen ontwikkelen zo een goed gevoel van eigenwaarde, krijgen zelfvertrouwen, en het belangrijkst: ze gaan leren leuk vinden. Door met deze materialen te spelen ontwikkelen ze de zintuigen, inzicht in getallen en zelfredzaamheid. Zo zijn er materialen voor het ontwikkelen van het gehoor, de tastzin, het zien van afmetingsverschillen, het leren van de kleuren en het leren onderscheiden van verschillende nuances, en ook materialen waarmee ze cijfers leren benoemen en schrijven, kralenstaafjes waarmee ze leren tellen, kaartjes met letters waarmee ze in eerste instantie hun eigen naam en later simpele woordjes kunnen schrijven. Ik heb ook rekken waarmee ze leren veters strikken, ritsen openen en sluiten, knopen in knoopsgaten leren doen. En er zijn sjablonen die omgetrokken kunnen worden waardoor de fijne motoriek wordt ontwikkeld. Dit alles is spelen. Ze vinden het leuk. Kinderen in mijn stageklas hier in Nederland (4 en 5 jaar) gaan uit zichzelf aan het werk. Driejarigen kunnen niet wachten tot ze hele dagen naar school mogen in plaats van enkel de wenochtenden. Peuters die binnenkomen met hun ouders om de school te bekijken pakken ineens materialen uit de kasten en zijn daarna niet meer weg te krijgen uit het lokaal. De materialen zijn enorm aantrekkelijk voor kinderen.

Daarnaast ga ik ook met wat oudere kinderen aan de slag. Ik wil lessen gaan geven over Guatemala. Hoe is het met de welvaart? Wat is daar de oorzaak van? Wat zijn de gevolgen ervan voor het dagelijks leven? Hoe kun je nou goed leven wanneer je minder bezit? Hierbij komen onderwerpen als voeding en hygiëne aan bod, maar ook toerisme. Hoe belangrijk is het toerisme voor de welvaart in een land als Guatemala? Dit gaat niet aan de hand van Montessori-materialen, maar ik houd wel het Montessori-idee in mijn achterhoofd. Dit zit nu eenmaal in mij en zal min of meer automatisch gaan. Ik geef dus les aan een groep kinderen, maar zorg er daarna voor dat ieder kind individueel de juiste aandacht krijgt om de zojuist besproken dingen te begrijpen. Ik zal dus denk ik lessen in tweeën opsplitsen. De ene helft met de groep, de andere helft ruimte voor samenwerken (ook erg belangrijk) en individuele extra uitleg.
Daarnaast had ik nog het idee om eventueel aan de hand van Montessori-materialen kinderen die moeite hebben met rekenen wat extra hulp te bieden (aan de hand van het gouden materiaal waarmee ze inzicht krijgen in het getallenstelsel en leren hoe het inwisselen werkt bij optellen, aftrekken en vermenigvuldigen, de kralenkettingen waarmee ze inzicht krijgen in machten, de kubus met machten van twee waarmee ze zien wat de macht van 2 nu precies inhoudt, de grote en kleine getalkaarten en de getalrekken waarbij inzicht wordt verkregen in hoe grotere getallen zijn opgebouwd, etc.). Of hier vraag naar is, zal later blijken, maar ik kan me bijna niet voorstellen dat er niet iemand is die daar wat extra aandacht bij nodig heeft.
Ook ga ik extra lessen Engels geven aan een oud-leerling die meer wil leren.

Na wat rekenen, sparen, lenen en heel veel websites afspeuren naar vliegtickets, ben ik eruit dat ik, als het goed is, komende maandag mijn ticket kan gaan boeken. Laten we nu zeggen dat het 99% echt is dat ik naar Guatemala ga. Mijn opa en oma weten nog van niets, ik zie nog wel gebeuren dat ze er alles aan gaan doen om me tegen te houden omdat ze bang zijn, dus zolang het nog niet 100% definitief is houd ik het voor hen geheim. Als ik maandag mijn ticket heb is alles helemaal zeker. Dan mag ook iedereen het weten. Het komt groot op Facebook en de kleine beginselen naar sponsoracties die ik nu nog allemaal in mijn hoofd en op papier heb, gaan dan met behulp van familie en vrienden echt uitgevoerd worden.

Ik heb de krant een e-mail gestuurd om te vragen of ze een artikel willen plaatsen met een oproepje voor hulp bij een sponsoractie, van scholen of verenigingen bijvoorbeeld. Via Facebook hoop ik zoveel mogelijk familieleden en vrienden te bereiken die tweedehands spullen willen afstaan. Met deze tweedehands spullen willen ik een grote sponsorverkoop houden op Koninginnedag op de vrijmarkt. Ik zal hierbij een opvallend t-shirt dragen en de vlag van Guatemala ophangen bij mijn kraam. Ik heb flyers, foto's, voorbeelden van materialen, etc. Ik ga het groots aanpakken. Ik heb er zin in!