Blijft bij me..

Wat een avontuur was dat.. Ongelofelijk veel dingen gezien en meegemaakt!
Allereerst werden we erg goed ontvangen door WAP. Op het vliegveld stond al een bus klaar om ons naar ons hostel te brengen en eenmaal daar stond er een heerlijke lunch op ons te wachten en een erg goede introductie presentatie over de filipijnen. Het is mooi hoe snel mensen je je op je gemak kunnen laten voelen, in een land dat nog compleet onbekend is voor je.
De eerste dag was een dag om ons klaar te stomen voor het echte werk in Tondo. Weer heeft WAP ons daarin geholpen en zijn we met onze groep zelf eens flink gaan brainstormen.

Dag 1... Wat staat ons te wachten..? Ik geloof dat ieder van ons met die vraag in de bus zat, op weg naar Tondo. Het begon al met het verkeer, dat hysterisch is!! De locatie was op dag een nog moeilijk te vinden, maar na een flinke busreis kwamen we aan en werden we meteen WARM onthaald door ontzettend veel kinderen, jongeren en volwassenen. We wisten even niet waar we moesten beginnen, maar al snel was duidelijk dat we meer dan welkom waren en dus begonnen we maar gewoon.
Van alle kanten kwamen er kids om mee te doen met onze warming up, waarna we ze in groepen verdeelden en begonnen aan de workshops. Elk kind kreeg de kans om met elke workshop mee te doen zodat hij/zij de volgende dag kon bedenken bij welke workshops ze verder door wilden gaan.
Anne-Fay, Ise en ik hadden besloten om ons te 'specialiseren' in body-percussion, een manier van dansen waarbij je zelf muziek maakt door middel van klappen,stampen en stemgeluid. Een groot succes want er komt ongelofelijk veel energie vrij gedurende deze dans.
Na de lunch, die overigens ontzettend goed geregeld was, hebben we een karaoke-middag gehouden. Nou is het bekend dat dat populair is in veel landen in Azie, maar dit hadden we ook niet verwacht haha. Iedereen wilde zingen en niemand schaamde zich als er een toontje mis ging. Geweldig!! Ikzelf heb samen met Ise met een van de jongeren gezongen, Jessa. Nog een beetje verlegen, maar uiteindelijk gingen we ervoor met zijn drieen.
De dag vloog voorbij en uiteindelijk moesten we terug.. Met gejuich werden we uitgezwaaid, dit beloofde veel goeds voor de rest van de dagen...