Terugkomst: een tussenstand

En zo zijn er alweer 3 weken verstreken na mijn fantastische avontuur in de Filipijnen. Het voelde raar weer terug te zijn, en ik waande mij in die bekende en beruchte 'reverse culture shock'. Eigenlijk wilde ik weer zo snel mogelijk terug...

Inmiddels heb ik wel al mijn meeste vrienden gezien en verteld over mijn verhalen daar. Dit leverde grappige gezichten op (vooral wanneer ik vertelde over mijn komische taferelen met de Filipino's) maar ook wat bedroefde gezichten wanneer ik hen vertelde over de armoede daar. Door hier een balans in de vinden, hoop ik mij vrienden van de armoede op de hoogte te stellen, maar zonder hun een slecht achter te laten. En of er al belangstellende voor een soortgelijk avontuur tussen zitten? Wellicht wel!

Vorige week ben ik langs een basisschool, 'de Fontein' te Alkmaar, geweest. Ik heb daar aan een groep 8 verteld over mijn ervaringen in het land, en het gaf mij een goed gevoel dat zij zeer enthousiast reageerden. Vooral de reacties toen ik hen vertelde over een typisch Filipijns gerecht, Balut (een gefertiliseerd ei waarbij er al een embryo aanwezig is), waren mooi. Maar: natuurlijk had ik ook een verassing voor ze! Tijdens mijn verblijf in de Filipijnen heb ik de kinderen daar namelijk een brief laten schrijven voor Nederlandse kinderen: het resultaat, 23 brieven! Deze heb ik nu aan de school afgegeven en de juf gaat deze uitdelen en iedere brief koppelen aan één van haar leerlingen. Uiteraard zullen ze een brief terugschrijven die weer in de Filipijnen beland!

Dit voor nu, binnenkort volgt weer een update!